Σχολαστικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[File:Septem-artes-liberales Herrad-von-Landsberg Hortus-deliciarum 1180.jpg|right|thumb|230px|Οι επτά ελεύθερες τέχνες γύρω από το κέντρο της φιλοσοφίας, εικονογρ. περ. ''Hortus delicarium'' «ο κήπος των απολαύσεων»]]
[[File:Septem-artes-liberales Herrad-von-Landsberg Hortus-deliciarum 1180.jpg|right|thumb|230px|Οι επτά ελεύθερες τέχνες γύρω από το κέντρο της φιλοσοφίας, εικονογρ. περ. ''Hortus delicarium'' «ο κήπος των απολαύσεων» 1.180 περ.]]]
'''Σχολαστικισμός''' ([[Αγγλικά| αγγλ.]] scholastic philosophy) ονομάζεται η φιλοσοφία που καλλιεργήθηκε στο περιβάλλον των σχολών των πανεπιστημίων της δυτικής ευρώπης κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] στον χώρο καλλιέργειας και ανάπτυξης της, δηλάδή τις σχολές, οφείλεται ακριβώς και η ονομασία σχολαστικισμός ή αλλιώς σχολαστική φιλοσοφία. Συνδεδεμένο κατεξοχήν με την μελέτη και κριτική των έργων του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]], το κίνημα του σχολαστικισμού θεωρήθηκε κατά την [[Αναγέννηση]] ως μια στείρα γραμματική ενασχόληση με το ''γράμμα'' και όχι με την ''ουσία'' της [[Φιλοσοφία|φιλοσοφίας]], με αποτέλεσμα ο όρος σχολαστικός να αποκτήσει την υποτιμητική έννοια που έχει μέχρι σήμερα.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τό. 28 σ. 136 ISBN 960-8177-80-4</ref>
'''Σχολαστικισμός''' ([[Αγγλικά| αγγλ.]] scholastic philosophy) ονομάζεται η φιλοσοφία που καλλιεργήθηκε στο περιβάλλον των σχολών των πανεπιστημίων της δυτικής ευρώπης κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] στον χώρο καλλιέργειας και ανάπτυξης της, δηλάδή τις σχολές, οφείλεται ακριβώς και η ονομασία σχολαστικισμός ή αλλιώς σχολαστική φιλοσοφία. Συνδεδεμένο κατεξοχήν με την μελέτη και κριτική των έργων του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]], το κίνημα του σχολαστικισμού θεωρήθηκε κατά την [[Αναγέννηση]] ως μια στείρα γραμματική ενασχόληση με το ''γράμμα'' και όχι με την ''ουσία'' της [[Φιλοσοφία|φιλοσοφίας]], με αποτέλεσμα ο όρος σχολαστικός να αποκτήσει την υποτιμητική έννοια που έχει μέχρι σήμερα.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τό. 28 σ. 136 ISBN 960-8177-80-4</ref>



Έκδοση από την 05:51, 9 Νοεμβρίου 2012

Οι επτά ελεύθερες τέχνες γύρω από το κέντρο της φιλοσοφίας, εικονογρ. περ. Hortus delicarium «ο κήπος των απολαύσεων» 1.180 περ.

]

Σχολαστικισμός ( αγγλ. scholastic philosophy) ονομάζεται η φιλοσοφία που καλλιεργήθηκε στο περιβάλλον των σχολών των πανεπιστημίων της δυτικής ευρώπης κατά τον Μεσαίωνα στον χώρο καλλιέργειας και ανάπτυξης της, δηλάδή τις σχολές, οφείλεται ακριβώς και η ονομασία σχολαστικισμός ή αλλιώς σχολαστική φιλοσοφία. Συνδεδεμένο κατεξοχήν με την μελέτη και κριτική των έργων του Αριστοτέλη, το κίνημα του σχολαστικισμού θεωρήθηκε κατά την Αναγέννηση ως μια στείρα γραμματική ενασχόληση με το γράμμα και όχι με την ουσία της φιλοσοφίας, με αποτέλεσμα ο όρος σχολαστικός να αποκτήσει την υποτιμητική έννοια που έχει μέχρι σήμερα.[1]

Οι πρώτες απόπειρες πραγματικής φιλοσοφικο-θρησκευτικής έρευνας στη Δύση μετά την επικράτηση του χριστιανισμού ως κυρίαρχης θρησκείας, έγιναν μόλις κατά τον 9ο αι. μέσα στα πλαίσια της καρολίγγειας αναγέννησης. Αυτή η φιλοσοφική μέθοδος αντίληψης των πραγμάτων διδασκόταν από καθηγητές των μεσαιωνικών πανεπιστημίων από τον 12ο ως τον 14ο αιώνα. Η μη ρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας οδήγησε τον σχολαστικισμό σε παρακμή. Καλλιεργήθηκε από Ρωμαιοκαθολικούς μοναχούς, ενώ σημαντικότεροι εκπρόσωποί του θεωρούνται οι εξής:

Παραπομπές

  1. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τό. 28 σ. 136 ISBN 960-8177-80-4

Βιβλιογραφία

  • Παναγιώτου, Π. Π.: «Ρογήρος Βάκων (Roger Bacon) ο πρίγκηπας της σκέψης στον Μεσαίωνα και η θεμελίωση της πειραματικής επιστήμης». Παρνασσός 25 (1983), 350-371.