Αριστοτέλης Νικολαΐδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη κατηγορίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:


==Βίος==
==Βίος==
Ο '''Αριστοτέλης Νικολαΐδης''' γεννήθηκε στη [[Μυτιλήνη]] στις 25 [[Νοέμβρης|Νοεμβρίου]] του [[1922]]. Ο πατέρας του ο Θεολόγης Νικολαΐδης ήταν γιατρός. Είχε άλλα δύο αδέλφια την Κωνσταντίνα και τον Νίκο, ψυχίατρο-ψυχαναλυτή. Θα λάβουν και οι τρεις τους ενεργό μερός στην Εθνική Αντίσταση και θα φυλακισθούν. Σπουδάζει στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ειδικεύεται στο Αιγινιτείο στην [[Ψυχιατρική|ψυχιατρική]].Εκεί θα πραγματοποιήσει και τη Διδακτορική διατριβή του με θέμα την ''Αποπροσωποποίηση-φαινομενολογική μελέτη''. Το [[1954]] μεταβαίνει στο [[Παρίσι]] με σκοπό να μετεκαπιδευτεί στην ψυχαιτρική. Εκεί γνωρίζει και παντρεύεται την Ίνγκριτ-Τίλντα, ζωγράφο. Μαζί της απέκτησε μια κόρη.
Ο '''Αριστοτέλης Νικολαΐδης''' γεννήθηκε στη [[Μυτιλήνη]] στις 25 [[Νοέμβρης|Νοεμβρίου]] του [[1922]]. Ο πατέρας του ο Θεολόγης Νικολαΐδης ήταν γιατρός. Είχε άλλα δύο αδέλφια την Κωνσταντίνα και τον Νίκο, ψυχίατρο-ψυχαναλυτή. Θα λάβουν και οι τρεις τους ενεργό μερός στην Εθνική Αντίσταση και θα φυλακισθούν. Σπουδάζει στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ειδικεύεται στο Αιγινιτείο στην [[Ψυχιατρική|ψυχιατρική]].Εκεί θα πραγματοποιήσει και τη Διδακτορική διατριβή του με θέμα την ''Αποπροσωποποίηση-φαινομενολογική μελέτη''. Το [[1954]] μεταβαίνει στο [[Παρίσι]] με σκοπό να μετεκπαιδευτεί στην ψυχαιτρική. Εκεί γνωρίζει και παντρεύεται την Ίνγκριτ-Τίλντα, ζωγράφο. Μαζί της απέκτησε μια κόρη.
Επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την πτώση της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας]].Πέθανε στις 8 [[Οκτώβριος|Οκτωβρίου]] του [[1996]].
Επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την πτώση της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας]].Πέθανε στις 8 [[Οκτώβριος|Οκτωβρίου]] του [[1996]].
Υπήρξε ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας της Αθήνας το [[1966]] και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου, ασχολήθηκε επίσης με την επιστημονική αρθρογραφία και τη λογοτεχνία, συνεργαζόμενος με τις εφημερίδες [[Το Βήμα]], Journal de Geneve, Gazette de Lausanne, Frankfurter Allgemeine, [[Τα Νέα]] και περιοδικά όπως τα [[Ελεύθερα Γράμματα]], [[Η λέξη]], [[Καινούρια Εποχή]], [[Δώμα]], [[Τομές]], [[Διαβάζω]] κ.α.
Υπήρξε ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας της Αθήνας το [[1966]] και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου, ασχολήθηκε επίσης με την επιστημονική αρθρογραφία και τη λογοτεχνία, συνεργαζόμενος με τις εφημερίδες [[Το Βήμα]], Journal de Geneve, Gazette de Lausanne, Frankfurter Allgemeine, [[Τα Νέα]] και περιοδικά όπως τα [[Ελεύθερα Γράμματα]], [[Η λέξη]], [[Καινούρια Εποχή]], [[Δώμα]], [[Τομές]], [[Διαβάζω]] κ.α.


==Συγγραφικό έργο==
==Συγγραφικό έργο==

Έκδοση από την 07:36, 2 Οκτωβρίου 2012

Ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης (1922-1996) ήταν ψυχίατρος και λογοτέχνης.

Βίος

Ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη στις 25 Νοεμβρίου του 1922. Ο πατέρας του ο Θεολόγης Νικολαΐδης ήταν γιατρός. Είχε άλλα δύο αδέλφια την Κωνσταντίνα και τον Νίκο, ψυχίατρο-ψυχαναλυτή. Θα λάβουν και οι τρεις τους ενεργό μερός στην Εθνική Αντίσταση και θα φυλακισθούν. Σπουδάζει στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ειδικεύεται στο Αιγινιτείο στην ψυχιατρική.Εκεί θα πραγματοποιήσει και τη Διδακτορική διατριβή του με θέμα την Αποπροσωποποίηση-φαινομενολογική μελέτη. Το 1954 μεταβαίνει στο Παρίσι με σκοπό να μετεκπαιδευτεί στην ψυχαιτρική. Εκεί γνωρίζει και παντρεύεται την Ίνγκριτ-Τίλντα, ζωγράφο. Μαζί της απέκτησε μια κόρη. Επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την πτώση της Δικτατορίας.Πέθανε στις 8 Οκτωβρίου του 1996. Υπήρξε ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας της Αθήνας το 1966 και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου, ασχολήθηκε επίσης με την επιστημονική αρθρογραφία και τη λογοτεχνία, συνεργαζόμενος με τις εφημερίδες Το Βήμα, Journal de Geneve, Gazette de Lausanne, Frankfurter Allgemeine, Τα Νέα και περιοδικά όπως τα Ελεύθερα Γράμματα, Η λέξη, Καινούρια Εποχή, Δώμα, Τομές, Διαβάζω κ.α.

Συγγραφικό έργο

Το συγγραφικό του έργο διακρίνεται σε πεζογραφικό, ποιητικό, δοκιμιακό-μεταφραστικό

Πεζογραφικό

  • Οι συνυπάρχοντες, Μόντρεαλ, 1969
  • Η εξαφάνιση, 1975-Ά κρατικό βραβείο μυθιστορήματος
  • Ο κόσμος είναι άλλος-διηγήματα, 1978
  • Στην κίτρινη ώρα, 1980
  • Ανθρώπων εξ ανθρώπων, 1982
  • Εξορκίζωτας θάνατο, 1985
  • Ο ιερός μαστός, 1987
  • Ο ανιχνευτής, 1989
  • Κάτω από τόσα βλέφαρα, 1991
  • Ο αιώνας τέλειωνε στην κόψη, 1997

Πόιηση

Δοκίμια-μελέτες

  • Η Αποπροσωποποίηση: μια φαινομενολογική μελέτη, 1954
  • Η νεολεκτική και αφηρημένη ποίηση, 1965
  • Ο Οδυσσέας της Εξαλλαγής, 1977
  • Διάλογος στην Πνύκα: Μια συζήτηση για τη γλώσσα, 1980
  • Τα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, 1981
  • Ένας ποιητής του αιώνος: Άγγελος Σικελιανός, 1982
  • Η γλώσσα και ποίηση του Καβάφη, 1983
  • Η ποιητική σκέψη και γλώσσα του Κώστα Αξελού, 1984
  • Ο τρόπος της γλωσσας και άλλες γράφες,1987

Μεταφράσεις

  • Τ.Σ.Έλιοτ, Άπαντα τα ποιήματα, 1984


Πηγές

  • Αριστοτέλης Νικολαΐδης, Διαβάζω,τ/χ.379, (Νοέμβριος 1997), σελ.89-119
  • Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών Ε.ΚΕ.ΒΙ.:Νικολαϊδης Αριστοτέλης [1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι