Γεώργιος Περρωτής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
| publisher = Εστία
| publisher = Εστία
| location = Αθήνα
| location = Αθήνα
| year = 1881
| year = 1882
| pages = [http://archive.org/stream/poikilstoaethni02raphgoog#page/n637/mode/2up 300-301] και [http://archive.org/stream/poikilstoaethni02raphgoog#page/n291/mode/1up φωτογραφία]
| pages =
| language = Ελληνικά
| origyear =
| url = http://www.archive.org/details/poikilstoaethni02raphgoog
| url = http://www.archive.org/details/poikilstoaethni02raphgoog
|accessdate = 22 Μαρτίου 2010
|accessdate = 22 Μαρτίου 2010

Έκδοση από την 13:09, 30 Σεπτεμβρίου 2012

Σκίτσο του Γεώργιου Περρωτή από το περιοδικό Ποικίλη Στοά του 1881

Ο Γεώργιος Περρωτής ήταν αγωνιστής του 1821 και αργότερα πολιτικός και στρατιωτικός με πολυτάραχη δράση.

Η ζωή του

Γεννήθηκε το 1805 στην κωμόπολη Κουρτσαούσιο της επαρχίας Καλαμών από γονείς προύχοντες. Νεότατος κατατάχτηκε στον αγώνα υπέρ της ανεξαρτησίας της χώρας. Σε ηλικία 20 χρονών τιμήθηκε με τον βαθμό του εκατόνταρχου. Σύντομα απέκτησε την φήμη ανδρείου πολέμαρχου. Γνωστός έγινε όταν πρώτος εστάλη πληρεξούσιος εκ της επαρχίας στην Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας που κάλεσε ο Καποδίστριας.

Επί Όθωνος ο Περρωτής διορίστηκε σε δικαστική υπηρεσία, απέσχε όμως για να εργαστεί κατά της νέας τυραννίας και της βαυαροκρατίας. Εξελέγη εκ νέου πληρεξούσιος και στην Εθνική Συνέλευση 1843. Μετά την λήξη της Συνέλευσης διορίστηκε από τον Όθωνα και πάρεδρος του Υπουργείου των Εσωτερικών.

Το 1848 ο Περρωτής εξεγέρθηκε με όπλα και αφού κατέλαβε την Καλαμάτα εξεστράτευσε κατά των Μεσσηνιακών φρουρίων, τα οποία και πολιόρκησε. Μετά από την αποτυχημένη αυτή ενέργεια ο Περρωτής φυγαδεύτηκε στα Επτάνησα, όπου και κλήθηκε από τον εξόριστο βασιλιά της Νάπολι Βόμβα να στρατολογήσει στρατό με σκοπό να τον επαναφέρει στον θρόνο.

Το 1850, αφού του δόθηκε αμνηστία από τον Όθωνα, ο Περρωτής επέστρεψε στην Μεσσηνία και εκλέχτηκε ξανά αντιπρόσωπός της.

Συνέχισε την πολιτική και στρατιωτική του καριέρα και μετά από την εποχή της μεταπολίτευσης το 1862, τόσο στην Αθήνα όσο και στην Μεσσηνία.

Πέθανε τον Μάιο του 1880. Γιος του ήταν ο Αριστομένης Περρωτής, δήμαρχος Θουρίας.

Πηγές