Bell P-39 Airacobra: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +commonscat
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|08|09|2012}}
{{πηγές|08|09|2012}}
[[File:Bell P-39Q Airacobra USAF.jpg|thumb|right|Bell P-39Q Airacobra της [[USAF]] στο [[Εθνικό Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ|Εθνικό Μουσείο της USAF]].]]

To '''Bell P-39 Airacobra''' ήταν ένα από τα κύρια μαχητικά αεροσκάφη στην υπηρεσία των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]] όταν εισήλθαν στον [[ΒΠΠ|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Σχεδιασμένο από την Bell Aircraft, είχε μια καινοτόμο διάταξη, με τον κινητήρα που είχε τοποθετηθεί στο κέντρο της ατράκτου, πίσω από το πιλοτήριο, και προωθείτο από έλικα τριών πτερυγίων μέσω ενός μακρού άξονα.
To '''Bell P-39 Airacobra''' ήταν ένα από τα κύρια [[μαχητικό αεροσκάφος|μαχητικά αεροσκάφη]] στην υπηρεσία των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]] όταν πρωτομπήκαν στον [[ΒΠΠ|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Σχεδιασμένο από την [[Bell Aircraft]], είχε μια καινοτόμο διάταξη, με τον [[κινητήρας|κινητήρα]] τοποθετημένο στο κέντρο της [[άτρακτος|ατράκτου]], πίσω από το [[πιλοτήριο]]. Η [[έλικα]], τριών πτερυγίων, πρωοθούνταν μέσω ενός μακρού άξονα. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό που διέθετε τρίκυκλο [[σύστημα προσγείωσης]]. Αν και επαναστατικό χάρη σε αυτές και πολλές ακόμα καινοτομίες στη σχεδίαση, δυο μειονεκτήματα καθόρισαν αρνητικά τη σταδιοδρομία του με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ: η απουσία [[υπερσυμπιεστής|υπερσυμπιεστή]] στον κινητήρα, που το περιόρισε σε χαμηλά [[επιχειρησιακό υψόμετρο|επιχειρησιακά υψόμετρα]], και η αναγκαστική μετακίνηση των δξαμενών καυσίμου στα φτερά, μιας και τη θέση τους είχε καταλάβει ο κινητήρας, που περιόριζε την [[ακτίνα δράσης]]. Έτσι, το Airacobra περιορίστηκε σε ρόλους [[αεροπορική υποστήριξη|αεροπορικής υποστήριξης]] και [[επιθετικό αεροσκάφος|επιθέσεων κατά στόχων εδάφους]]. Αποδείστηκε ωστόσο πολύ επιτυχημένο με τους πιλότους της ΕΣΣΔ, όπου είχε δοθεί σύμφωνα με το νόμο [[Νόμος Εκμισθώσεως και Δανεισμού|lend-lease]]: τα Airacobra πέτυχαν τις περισσότερες καταρρίψεις από κάθε άλλο τύπο αμερικανικού μαχητικού που είχε δοθεί στην ΕΣΣΔ. Ενίσχυσε επίσης την αεροπορία των [[Ελεύθερη Γαλλία|Ελεύθερων Γάλλων]] και της μετα-Μουσολινικής Ιταλίας. Κατασκευάστηκε σε περίπου 9.500 μονάδες.


{{commonscat|P-39 Airacobra}}
{{commonscat|P-39 Airacobra}}

Έκδοση από την 22:09, 8 Σεπτεμβρίου 2012

Bell P-39Q Airacobra της USAF στο Εθνικό Μουσείο της USAF.

To Bell P-39 Airacobra ήταν ένα από τα κύρια μαχητικά αεροσκάφη στην υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών όταν πρωτομπήκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδιασμένο από την Bell Aircraft, είχε μια καινοτόμο διάταξη, με τον κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο της ατράκτου, πίσω από το πιλοτήριο. Η έλικα, τριών πτερυγίων, πρωοθούνταν μέσω ενός μακρού άξονα. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό που διέθετε τρίκυκλο σύστημα προσγείωσης. Αν και επαναστατικό χάρη σε αυτές και πολλές ακόμα καινοτομίες στη σχεδίαση, δυο μειονεκτήματα καθόρισαν αρνητικά τη σταδιοδρομία του με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ: η απουσία υπερσυμπιεστή στον κινητήρα, που το περιόρισε σε χαμηλά επιχειρησιακά υψόμετρα, και η αναγκαστική μετακίνηση των δξαμενών καυσίμου στα φτερά, μιας και τη θέση τους είχε καταλάβει ο κινητήρας, που περιόριζε την ακτίνα δράσης. Έτσι, το Airacobra περιορίστηκε σε ρόλους αεροπορικής υποστήριξης και επιθέσεων κατά στόχων εδάφους. Αποδείστηκε ωστόσο πολύ επιτυχημένο με τους πιλότους της ΕΣΣΔ, όπου είχε δοθεί σύμφωνα με το νόμο lend-lease: τα Airacobra πέτυχαν τις περισσότερες καταρρίψεις από κάθε άλλο τύπο αμερικανικού μαχητικού που είχε δοθεί στην ΕΣΣΔ. Ενίσχυσε επίσης την αεροπορία των Ελεύθερων Γάλλων και της μετα-Μουσολινικής Ιταλίας. Κατασκευάστηκε σε περίπου 9.500 μονάδες.