Κιουτάχεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
RedBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: zh:屈塔希亞
Zorrobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: nn:Kütahya
Γραμμή 67: Γραμμή 67:
[[ms:Kütahya]]
[[ms:Kütahya]]
[[nl:Kütahya (stad)]]
[[nl:Kütahya (stad)]]
[[nn:Kütahya]]
[[pl:Kütahya]]
[[pl:Kütahya]]
[[pnb:کتہیا]]
[[pnb:کتہیا]]

Έκδοση από την 04:09, 23 Αυγούστου 2012

Συντεταγμένες: 39°25′11″N 29°59′35″E / 39.41972°N 29.99306°E / 39.41972; 29.99306 Πρότυπο:Πόλη (Τουρκία) Η Κιουτάχεια (τούρκικα: Kütahya) είναι πόλη της βορειοδυτικής ασιατικής Τουρκίας, η κατά την αρχαιότητα ελληνική πόλη Κοτύαιον, ή Κοτυάειον, πατρίδα του Αισώπου, και επί ρωμαϊκών χρόνων το Κοτύαιουμ (Cotyaeum).

Θέση

Βρίσκεται περίπου τα 65 χλμ. νοτιοδυτικά του Εσκή Σεχίρ, και 300 χλμ. από τη Άγκυρα, στις παρυφές του όρους Πουρσούκ Νταγ και σε υψόμετρο περίπου τα 950 μ. όπου και αποτελεί πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού.

Το Κοτύαιον περιβάλλεται από διπλό παλαιό τείχος με πύργους, κοντά δε αυτού υφίσταται βυζαντινό φρούριο που δέσποζε της πεδιάδας. Λόγω της θέσης της που αποτελούσε διασταύρωση πολλών αρχαίων σημαντικών οδών η Κιουτάχεια έπαιξε σημαντικό ιστορικό ρόλο από την αρχαιότητα μέχρι και το 1922, ειδικότερα για τους Έλληνες. Κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία παρά την πόλη αυτή συνήφθη στις 3 Ιουλίου του ΄1921 μεταξύ ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων η περίφημη μάχη του Κοτυαίου η οποία και κατέληξε στην απελευθέρωσή του υπό την ελληνική Στρατιά. Λίγες ημέρες μετά, στις 15 Ιουλίου συνήλθε εδώ το ελληνικό πολεμικό συμβούλιο (Σύσκεψη της Κιουταχείας) το οποίο και αποφάσισε την καταδρομική προέλαση των ελληνικών δυνάμεων προς την Άγκυρα με σκοπό την καταστροφή των εκεί εχθρικών αποθεμάτων.

Πληθυσμός

Προ του 1922 αριθμούσε περισσότερους από 32.000 κατοίκους, στους οποίους συγκαταλέγονταν 5.000 περίπου Έλληνες, που μετά την Μικρασιατική εκστρατεία κατέφυγαν στη συνέχεια στην Ελλάδα, καθώς και 3.000 Αρμένιοι που άλλοι κατάφεραν να διαφύγουν ενώ άλλοι εξοντώθηκαν. Το 1950 αριθμούσε περίπου τους 20.000 κατοίκους, ενώ αντίθετα σήμερα έχει υπερβεί (κατ΄ εκτίμηση) τους 200.000 κατοίκους.

Προϊόντα

Κύρια προϊόντα της Κιουτάχειας είναι γεωργικά όπως σιτηρά, δημητριακά, φρούτα και ιδίως ζαχαρότευτλα. Περίφημα όμως είναι τα βιοτεχνικά προϊόντα αγγειοπλαστικής και κεραμικής τέχνης που είχαν ξεκινήσει εκεί οι εγκατεστημένοι Έλληνες και την οποία τέχνη μετέφεραν στη συνέχεια στην Ελλάδα. Από εκείνα τα πολύχρωμα κεραμικά στολίζονταν τα τζαμιά και τα ανάκτορα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Επίσης κοντά στη πόλη υφίστανται και ορυχεία εξόρυξης λιγνίτη.

Σύγχρονη πόλη

Σήμερα στη παλιά πόλη υφίστανται ακόμη παλές ξύλινες οικοδομές της Οθωμανικής περιόδου, ενώ αντίθετα στη νέα σύγχρονη πόλη υφίστανται μεγάλες πλατείες και νέοι οικισμοί με σύγχρονες οικοδομές. Σημαντικό επίσης είναι το Πανεπιστήμιο της Κιουτάχειας καθώς και το Μουσείο κεραμικής τέχνης με πολύ αξιόλογα εκθέματα τους είδους.

Εξωτερικές συνδέσεις

Πηγές

  • Κιουτάχεια
  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.10ος, σελ.776.
  • ΔΕΚ/ΓΕΣ "Στρατιωτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος" - Αθήναι 1980, σελ.120.