Φλωρέντιος της Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθή γραφή ελληνικών αριθμητικών
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
Τελευταίος γιος του κόμητος [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄ του Αινώ]] και της Αδελαίδας της Ολλανδίας, από τον πατέρα του δέχτηκε την επικυριαρχία των Κάτω χωρών.
Τελευταίος γιος του κόμητος [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄ του Αινώ]] και της Αδελαίδας της Ολλανδίας, από τον πατέρα του δέχτηκε την επικυριαρχία των Κάτω χωρών.


Στην συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου Β΄ του Χωλού]] και τέθηκε υπό τις υπηρεσίες του. Παντρεύτηκε (1289) την [[Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας|Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου]] με την οποία απέκτησε μιά θυγατέρα την [[Ματθίλδη του Αινώ|Ματθίλδη]], διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με την σύζυγο του στην Πελοπόννησο. Σύναψε την '''Συνθήκη της Γλαρέντζας''' (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄|Ανδρόνικο Β΄]]. Η πτώση της Σικελίας έκανε τους Ανδεγαυούς να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε περιοχές της Ανατολικής Ελλάδος, έστειλαν στρατό να υπερασπίσουν τον Μοριά. Ο Φλωρέντιος έκλεισε ειρήνη ώς το 1293 οπότε και οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο Φλωρέντιος δεν ήθελε να ανοίξει ξανά τον πόλεμο και έστειλε εκπρόσωπο του στον [[Μιχαήλ Θ'|Μιχαήλ τον 9ο Παλαιολόγο]] προκειμένου να διαμαρτυρηθεί. Το 1296 οι Βυζαντινοί καταλαμβάνουν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία, ενώ ο Φλωρέντιος πέθανε στις προσπάθειες για την ανακατάληψη του κάστρου.
Στην συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου Β΄ του Χωλού]] και τέθηκε υπό τις υπηρεσίες του. Παντρεύτηκε (1289) την [[Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας|Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου]] με την οποία απέκτησε μιά θυγατέρα την [[Ματθίλδη του Αινώ|Ματθίλδη]], διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με την σύζυγο του στην Πελοπόννησο. Σύναψε την '''Συνθήκη της Γλαρέντζας''' (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄|Ανδρόνικο Β΄]]. Η πτώση της Σικελίας έκανε τους Ανδεγαυούς να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε περιοχές της Ανατολικής Ελλάδος, έστειλαν στρατό να υπερασπίσουν τον Μοριά. Ο Φλωρέντιος έκλεισε ειρήνη ώς το 1293 οπότε και οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο Φλωρέντιος δεν ήθελε να ανοίξει ξανά τον πόλεμο και έστειλε εκπρόσωπο του στον [[Μιχαήλ Θ΄|Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο]] προκειμένου να διαμαρτυρηθεί. Το 1296 οι Βυζαντινοί καταλαμβάνουν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία, ενώ ο Φλωρέντιος πέθανε στις προσπάθειες για την ανακατάληψη του κάστρου.


==Πηγές==
==Πηγές==

Έκδοση από την 11:09, 7 Αυγούστου 2012

O Φλωρέντιος του Αινώ (Γαλλικά: Florent de Heinaut) (1255 - 1297) πρίγκηπας της Αχαΐας (1289 - 1297), σε δικαίωμα της συζύγου του Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου.

Τελευταίος γιος του κόμητος Ιωάννη Α΄ του Αινώ και της Αδελαίδας της Ολλανδίας, από τον πατέρα του δέχτηκε την επικυριαρχία των Κάτω χωρών.

Στην συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου Β΄ του Χωλού και τέθηκε υπό τις υπηρεσίες του. Παντρεύτηκε (1289) την Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου με την οποία απέκτησε μιά θυγατέρα την Ματθίλδη, διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με την σύζυγο του στην Πελοπόννησο. Σύναψε την Συνθήκη της Γλαρέντζας (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄. Η πτώση της Σικελίας έκανε τους Ανδεγαυούς να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε περιοχές της Ανατολικής Ελλάδος, έστειλαν στρατό να υπερασπίσουν τον Μοριά. Ο Φλωρέντιος έκλεισε ειρήνη ώς το 1293 οπότε και οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο Φλωρέντιος δεν ήθελε να ανοίξει ξανά τον πόλεμο και έστειλε εκπρόσωπο του στον Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο προκειμένου να διαμαρτυρηθεί. Το 1296 οι Βυζαντινοί καταλαμβάνουν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία, ενώ ο Φλωρέντιος πέθανε στις προσπάθειες για την ανακατάληψη του κάστρου.

Πηγές

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Florent of Hainaut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).