Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 27: Γραμμή 27:


== Καριέρα ==
== Καριέρα ==
Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την ''Αρκούδα'' του [[Αντόν Τσέχωφ]]. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το [[1963]], ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο ''The Wedding Party'' του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το [[1969]]. Το μεγαλύτερο διάστημα της [[δεκαετία 1960|δεκαετίας του '60]] το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις [[off-Broadway]]. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία ''Three Rooms in Manhattan'' ([[1965]]) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα ''Greetings'' ([[1968]]) και ''Hi, Mom'' ([[1970]]).
Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την ''Αρκούδα'' του [[Αντόν Τσέχωφ]]. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το [[1963]], ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο ''The Wedding Party'' του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το [[1969]]. Το μεγαλύτερο διάστημα της [[δεκαετία 1960|δεκαετίας του '60]] το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουέι. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία ''Three Rooms in Manhattan'' ([[1965]]) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα ''Greetings'' ([[1968]]) και ''Hi, Mom'' ([[1970]]).


Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο ''Bang the Drum Slowly'' ([[1973]]) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον [[Χάρβεϊ Καϊτέλ]] στους [[Κακόφημοι Δρόμοι|Κακόφημους Δρόμους]]. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα ''[[Ο Ταξιτζής]] ([[1976]]), New York, New York ([[1977]]), [[Οργισμένο Είδωλο]] ([[1980]]), The King of Comedy ([[1983]]), [[Τα Καλά Παιδιά]] ([[1990]]), Το Ακρωτήρι του Φόβου ([[1991]]) και Casino ([[1995]])''. Σε όλες αυτές τις ταινίες, ο Ντε Νίρο υποδυόταν κάποιον με αντικοινωνική συμπεριφορά. Μια από τις πιο σημαντικές ταινίες για την καριέρα του ήταν ο Ταξιτζής, όπου ο ρόλος του Travis Bickle εκτόξευσε την δημοτικότητα του και την καριέρα του. Στην ίδια ταινία περιλαμβάνεται και ο γνωστότατος "You talkin' to me?" μονόλογός του.
Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο ''Bang the Drum Slowly'' ([[1973]]) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον [[Χάρβεϊ Καϊτέλ]] στους [[Κακόφημοι Δρόμοι|Κακόφημους Δρόμους]]. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα ''[[Ο Ταξιτζής]] ([[1976]]), New York, New York ([[1977]]), [[Οργισμένο Είδωλο]] ([[1980]]), The King of Comedy ([[1983]]), [[Τα Καλά Παιδιά]] ([[1990]]), Το Ακρωτήρι του Φόβου ([[1991]]) και Casino ([[1995]])''. Σε όλες αυτές τις ταινίες, ο Ντε Νίρο υποδυόταν κάποιον με αντικοινωνική συμπεριφορά. Μια από τις πιο σημαντικές ταινίες για την καριέρα του ήταν ο Ταξιτζής, όπου ο ρόλος του Travis Bickle εκτόξευσε την δημοτικότητα του και την καριέρα του. Στην ίδια ταινία περιλαμβάνεται και ο γνωστότατος "You talkin' to me?" μονόλογός του.


[[Αρχείο:Robert De Niro (press conference).jpg|thumb|Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε συνέντευξη τύπου το 1998 για προώθηση της ταινίας Wag The Dog, στα πλαίσια του [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Φεστιβάλ Βερολίνου]] εκείνης της χρονιάς]]Το [[1974]] συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού ''[[Ο Νονός]]'' όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Don Vito Corleone. Για αυτόν τον ρόλο κέρδισε [[Oscar]] δεύτερου αντρικού ρόλου. Το [[1976]] εμφανίστηκε στο ''[[1900 (ταινία)|1900]]'' μαζί με τον [[Ζεράρ Ντεπαρντιέ]] ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον ''[[Ο Ελαφοκυνηγός|Ελαφοκυνηγό]]''. Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα ''True Confessions ([[1981]]), Falling in Love ([[1984]]), Brazil ([[1985]]), Η Αποστολή ([[1986]]), Οι Αδιάφθοροι ([[1987]]), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου ([[1988]]), Heat ([[1995]]), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος ([[1997]]), Ρόνιν ([[1998]]), Ανάλυσέ το ([[1999]]), Ξανά Ανάλυσέ το ([[2002]]), Γαμπρός της Συμφοράς ([[2000]]), Πεθερικά της Συμφοράς ([[2004]])'' και ''Το Κρυφτό ([[2005]]).''
[[Αρχείο:Robert De Niro (press conference).jpg|thumb|Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε συνέντευξη τύπου το 1998 για προώθηση της ταινίας Wag The Dog, στα πλαίσια του [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Φεστιβάλ Βερολίνου]] εκείνης της χρονιάς]]Το [[1974]] συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού ''[[Ο Νονός]]'' όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Για αυτόν τον ρόλο κέρδισε [[Όσκαρ]] δεύτερου αντρικού ρόλου. Το [[1976]] εμφανίστηκε στο ''[[1900 (ταινία)|1900]]'' μαζί με τον [[Ζεράρ Ντεπαρντιέ]] ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον ''[[Ο Ελαφοκυνηγός|Ελαφοκυνηγό]]''. Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα ''True Confessions ([[1981]]), Falling in Love ([[1984]]), Brazil ([[1985]]), Η Αποστολή ([[1986]]), Οι Αδιάφθοροι ([[1987]]), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου ([[1988]]), Heat ([[1995]]), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος ([[1997]]), Ρόνιν ([[1998]]), Ανάλυσέ το ([[1999]]), Ξανά Ανάλυσέ το ([[2002]]), Γαμπρός της Συμφοράς ([[2000]]), Πεθερικά της Συμφοράς ([[2004]])'' και ''Το Κρυφτό ([[2005]]).''


Κέρδισε βραβείο Oscar καλύτερου αντρικού ρόλου για το ''Οργισμένο Είδωλο'' και Oscar δεύτερου αντρικού ρόλου για το ''Ο Νονός ΙΙ''. Σαν γνωστός ηθοποιός της Μεθόδου, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο φημίζεται για την εργατικότητα του πάνω στους ρόλους που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. To [[2006]] σκηνοθέτησε αλλά και συμπρωταγωνίστησε με τους [[Ματ Ντέιμον]], [[Αντζελίνα Τζολί]] και [[Τζο Πέσι]] στο ''Ο Καθοδηγητής''. Στις [[7 Ιουνίου]] [[2006]], ο Ντε Νίρο δώρησε όλο το κινηματογραφικό του αρχείο, στο οποίο περιλαμβάνονται σενάρια και κουστούμια, στο Harry Ransom Center του πανεπιστημίου του [[Τέξας]] στο Austin.
Κέρδισε βραβείο Όσκαρ καλύτερου αντρικού ρόλου για το ''Οργισμένο Είδωλο'' και Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου για το ''Ο Νονός ΙΙ''. Σαν γνωστός ηθοποιός της Μεθόδου, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο φημίζεται για την εργατικότητα του πάνω στους ρόλους που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. To [[2006]] σκηνοθέτησε αλλά και συμπρωταγωνίστησε με τους [[Ματ Ντέιμον]], [[Αντζελίνα Τζολί]] και [[Τζο Πέσι]] στο ''Ο Καθοδηγητής''. Στις [[7 Ιουνίου]] [[2006]], ο Ντε Νίρο δώρησε όλο το κινηματογραφικό του αρχείο, στο οποίο περιλαμβάνονται σενάρια και κουστούμια, στο Harry Ransom Center του πανεπιστημίου του [[Τέξας]] στο [[Όστιν]].


== Προσωπική ζωή ==
== Προσωπική ζωή ==

Έκδοση από την 11:44, 2 Αυγούστου 2012

Ρόμπερτ Ντε Νίρο
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τραϊμπέκα, στη Νέα Υόρκη το 2008.
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Robert De Niro (Αγγλικά)
Γέννηση16 Αυγούστου 1944 (1944-08-16) (79 ετών)
Νέα Υόρκη
ΚατοικίαMarbletown
Gardiner
ΕθνικότηταΑμερικανική
Χώρα πολιτογράφησηςΑμερικανική
ΣπουδέςStella Adler Studio of Acting, Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου «Λι Στράσμπεργκ»[1], Little Red School House and Elisabeth Irwin High School[2], HB Studio, P.S. 41 και Rhodes Preparatory School
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[3], παραγωγός ταινιών, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός φωνής, τηλεοπτικός παραγωγός[4][5], σεναριογράφος, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός[6][7], παραγωγός θεάτρου, παραγωγός και σκηνοθέτης[8]
ΣύζυγοςΝτιάν Άμποτ (1976–1988) και Γκρέις Χάιταουερ (από 1997)
ΤέκναΝτρένα Ντε Νίρο, Raphael De Niro[9], Elliot De Niro, Julian De Niro και Aaron De Niro
ΓονείςΡόμπερτ Ντε Νίρο, Πρεσβύτερος και Βιρτζίνια Άντμιραλ
Είδος τέχνηςΗθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός
Σημαντικά έργαΟ Ελαφοκυνηγός, Ο Ταξιτζής
Βραβεύσεις2 Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρόμπερτ Μάριο Ντε Νίρο ο νεότερος (αγγλ. Robert De Niro) είναι Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός γεννημένος στις 16 Αυγούστου 1944. Είναι γνωστός για την ενσάρκωση προβληματισμένων χαρακτήρων, για τη πολύχρονη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε καθώς και για τη συμμετοχή του στις πρώτες δουλειές του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του καθώς και ο πιο σημαντικός εν ζωή. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άκαμπτη τελειομανία του και στην επιμονή με την οποία προφυλάσσει την προσωπική του ζωή.

Πρώτα χρόνια

Ο Ρόμπερτ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο τον πρεσβύτερο, έναν ζωγράφο, ποιητή και γλύπτη, και την Βιρτζίνια Άντμιραλ, η οποία ήταν ζωγράφος. Οι δυο τους γνωρίστηκαν σε ένα μάθημα ζωγραφικής του Hans Hofmann στο Προβινστάουν (Provincetown) της Μασαχουσέτης. Χώρισαν όταν ο Ρόμπερτ ήταν δύο χρονών και ο ίδιος μεγάλωσε στην περιοχή Κλίντον του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη.

Αρχικά παρακολούθησε το Little Red School House αλλά αργότερα μετακινήθηκε από την μητέρα του στο High School of Music and Art της Νέας Υόρκης. Τα παράτησε όμως στην ηλικία των 13 ετών και οργανώθηκε σε μια συμμορία των δρόμων στη Μικρή Ιταλία. Ακολούθησε μια φιλονικία με τον πατέρα του, αν και αργότερα συμβιβάστηκαν όταν ο ίδιος σε ηλικία 18 ετών έπασχε από κατάθλιψη και ταξίδεψε στο Παρίσι για να φέρει τον πατέρα του στο σπίτι. Ο Ντε Νίρο παρακολούθησε τα μαθήματα της Stella Adler καθώς και αυτά της δραματικής σχολής του Lee Strasberg.

Καριέρα

Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την Αρκούδα του Αντόν Τσέχωφ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1963, ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο The Wedding Party του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το 1969. Το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του '60 το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουέι. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία Three Rooms in Manhattan (1965) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα Greetings (1968) και Hi, Mom (1970).

Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο Bang the Drum Slowly (1973) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ στους Κακόφημους Δρόμους. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα Ο Ταξιτζής (1976), New York, New York (1977), Οργισμένο Είδωλο (1980), The King of Comedy (1983), Τα Καλά Παιδιά (1990), Το Ακρωτήρι του Φόβου (1991) και Casino (1995). Σε όλες αυτές τις ταινίες, ο Ντε Νίρο υποδυόταν κάποιον με αντικοινωνική συμπεριφορά. Μια από τις πιο σημαντικές ταινίες για την καριέρα του ήταν ο Ταξιτζής, όπου ο ρόλος του Travis Bickle εκτόξευσε την δημοτικότητα του και την καριέρα του. Στην ίδια ταινία περιλαμβάνεται και ο γνωστότατος "You talkin' to me?" μονόλογός του.

Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε συνέντευξη τύπου το 1998 για προώθηση της ταινίας Wag The Dog, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Βερολίνου εκείνης της χρονιάς

Το 1974 συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού Ο Νονός όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Για αυτόν τον ρόλο κέρδισε Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου. Το 1976 εμφανίστηκε στο 1900 μαζί με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον Ελαφοκυνηγό. Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα True Confessions (1981), Falling in Love (1984), Brazil (1985), Η Αποστολή (1986), Οι Αδιάφθοροι (1987), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου (1988), Heat (1995), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος (1997), Ρόνιν (1998), Ανάλυσέ το (1999), Ξανά Ανάλυσέ το (2002), Γαμπρός της Συμφοράς (2000), Πεθερικά της Συμφοράς (2004) και Το Κρυφτό (2005).

Κέρδισε βραβείο Όσκαρ καλύτερου αντρικού ρόλου για το Οργισμένο Είδωλο και Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου για το Ο Νονός ΙΙ. Σαν γνωστός ηθοποιός της Μεθόδου, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο φημίζεται για την εργατικότητα του πάνω στους ρόλους που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. To 2006 σκηνοθέτησε αλλά και συμπρωταγωνίστησε με τους Ματ Ντέιμον, Αντζελίνα Τζολί και Τζο Πέσι στο Ο Καθοδηγητής. Στις 7 Ιουνίου 2006, ο Ντε Νίρο δώρησε όλο το κινηματογραφικό του αρχείο, στο οποίο περιλαμβάνονται σενάρια και κουστούμια, στο Harry Ransom Center του πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν.

Προσωπική ζωή

Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει μια κόρη, την Drena και έναν γιο, τον Raphael, με την πρώτη σύζυγο του, Dianne Abbott καθώς και δύο δίδυμους γιους, τους Julian Henry και Aaron Kendrick, τους οποίους απέκτησαν με το πρώην μοντέλο Toukie Smith μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα, ο Ντε Νίρο διατηρούσε δεσμό και με την ηθοποιό Ούμα Θέρμαν. Έχει επενδύσει στα κινηματογραφικά στούντιο TriBeCa Productions, στο ιδιαίτερα δημοφιλές TriBeCa Film Festival καθώς και στα εστιατόρια TriBeCa Grill, Nobu και Layla.

Το 1998 κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος στη Γαλλία, ο ηθοποιός ενεκρίθη από ειρηνοδίκη πάνω στο θέμα ενός κυκλώματος εκπόρνευσης γυναικών. Ο Ντε Νίρο αρνήθηκε την οποιαδήποτε σχέση και δήλωσε πως ποτέ δεν πλήρωσε για σεξ και πως αν το είχε κάνει δε θα ήταν έγκλημα. Οι αρχές θέλησαν να μιλήσουν μαζί του, μετά την αναφορά που έκανε στο όνομα του ένα call girl. Σε συνέντευξη του σε Γαλλική εφημερίδα, ο Ντε Νίρο δήλωσε πως δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά στη Γαλλία και πως θα συμβουλέψει όλους τους φίλους του να μην επισκεφτούν αυτή τη χώρα. Οι αρχές δήλωσαν πως ο ηθοποιός θεωρήθηκε πιθανός μάρτυρας και όχι ύποπτος.

Ο Ντε Νίρο, του οποίου οι πρόγονοι είχαν μεταναστεύσει από την Ιταλία, ήταν να βραβευτεί σαν επίτιμος Ιταλός πολίτης στο φεστιβάλ της Βενετίας το 2004. Υπήρξε αντίδραση όμως από τους Sons of Italy, οι οποίοι υποστήριξαν πως ο ηθοποιός είχε χαλάσει την εικόνα της χώρας με τους ρόλους Ιταλών κακοποιών τους οποίους συνεχώς ενσάρκωνε. Ο υπουργός πολιτισμού της χώρας, Giuliano Urbani , δεν δέχτηκε τους ισχυρισμούς και η τελετή επαναπρογραμματίστηκε για τον Οκτώβριο στη Ρώμη. Αν και ο ηθοποιός δεν παραβρέθηκε σε δύο συνεντεύξεις τύπου, η βράβευση έλαβε χώρα στις 20 Οκτωβρίου 2006.

Το 2004 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τη δεύτερη σύζυγο του, Grace Hightower, πρώην αεροσυνοδό. Ο γιος τους Elliot γεννήθηκε το 1998 και το ζευγάρι έκανε αίτηση διαζυγίου λίγους μήνες μετά τη γέννηση του, ποτέ όμως δεν ολοκληρώθηκαν οι απαιτούμενες ενέργειες. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είναι πιστός υποστηρικτής του κόμματος των δημοκρατικών και έχει υποστηρίξει ανοικτά τον Al Gore το 2000 και τον John Kerry το 2004.

Φιλμογραφία

  • New Year's Eve (2011) - Harry
  • The Killer Elite (2011) - Hunter-an assassin
  • Απόλυτη ευφυΐα (2011) - Carl Van Loon
  • Manuale d'amore 3 (2011) - Adrian
  • Little Fockers (2010) - Jack Byrnes
  • Stone (2010) - Jack Mabrey
  • Machete (2010) - Senator McLaughlin
  • Everybody's Fine (2009) - Frank
  • What Just Happened? (2008) - Ben
  • Righteous Kill (2008) - Det. Thomas "Turk" Cowan
  • Stardust (2007) - Captain Shakespeare
  • The Good Shepherd (2006) - General Bill Sullivan
  • Arthur et les Minimoys (2006) (voice: English version) - King
  • Hide and Seek (2005) - David Callaway
  • The Bridge of San Luis Rey (2004) - Archbishop of Peru
  • Meet the Fockers (2004) - Jack Byrnes
  • Shark Tale (2004) (voice) - Don Lino
  • Godsend (2004) - Richard Wells
  • Analyze That (2002) - Paul Vitti
  • City by the Sea (2002) - Vincent LaMarca
  • Showtime (2002) - Det. Mitch Preston
  • The Score (2001) - Nick Wells
  • 15 Minutes (2001) - Detective Eddie Flemming
  • Meet the Parents (2000) - Jack Byrnes
  • Men of Honor (2000) - Master Chief/Senior Chief/Chief Leslie W. 'Billy' Sunday
  • The Adventures of Rocky & Bullwinkle (2000) - Fearless Leader
  • Flawless (1999) - Walt Koontz
  • Analyze This (1999) - Paul Vitti
  • Ronin (1998) - Sam
  • Great Expectations (1998) - Arthur Lustig
  • Jackie Brown (1997) - Louis Gara
  • Wag the Dog (1997) - Conrad Brean
  • Cop Land (1997) - Lt. Moe Tilden
  • Marvin's Room (1996) - Dr. Wally
  • Sleepers (1996) - Father Bobby
  • The Fan (1996) - Gil Renard
  • Heat (1995) - Neil McCauley
  • Casino (1995) - Sam 'Ace' Rothstein
  • Cent et une nuits de Simon Cinéma, Les (1995) - Le mari de la star-fantasme en croisière
  • Frankenstein (1994) - The Creature
  • A Bronx Tale (1993) - Lorenzo Anello
  • This Boy's Life (1993) - Dwight Hansen
  • Mad Dog and Glory (1993) - Wayne 'Mad Dog' Dobie
  • Night and the City (1992) - Harry Fabian
  • Mistress (1992) - Evan M. Wright
  • The Godfather Trilogy: 1901-1980 (1992) (V) - Young Don Vito Corleone
  • Cape Fear (1991) - Max Cady
  • Backdraft (1991) - Donald 'Shadow' Rimgale
  • Guilty by Suspicion (1991) - David Merrill
  • Awakenings (1990) - Leonard Lowe
  • Goodfellas (1990) - Jimmy Conway
  • Stanley & Iris (1990) - Stanley Everett Cox
  • We're No Angels (1989) - Ned
  • Jacknife (1989) - Joseph 'Jacknife' Megessey
  • Midnight Run (1988) - Jack Walsh
  • Οι Αδιάφθοροι (1987) - Al Capone
  • Angel Heart (1987) - Louis Cyphre
  • The Mission (1986) - Rodrigo Mendoza
  • Brazil (1985) - Archibald 'Harry' Tuttle
  • Falling in Love (1984) - Frank Raftis
  • Once Upon a Time in America (1984) - David 'Noodles' Aaronson
  • The King of Comedy (1983) - Rupert Pupkin
  • True Confessions (1981) - Des Spellacy
  • Raging Bull (1980) - Jake La Motta
  • The Deer Hunter (1978) - Michael Vronsky
  • "The Godfather Saga" (1977) (mini) TV Series - Young Vito Corleone
  • New York, New York (1977) - Jimmy Doyle
  • The Last Tycoon (1976) - Monroe Stahr
  • Novecento (1976) - Alfredo Berlinghieri
  • Taxi Driver (1976) (as Robert DeNiro) - Travis Bickle
  • The Godfather: Part II (1974) - Vito Corleone
  • Mean Streets (1973) - John 'Johnny Boy' Civello
  • Bang the Drum Slowly (1973) - Bruce Pearson
  • The Gang That Couldn't Shoot Straight (1971) - Mario Trantino
  • Born to Win (1971) - Danny
  • Jennifer on My Mind (1971) - Mardigian
  • Hi, Mom! (1970) - Jon Rubin
  • Bloody Mama (1970) - Lloyd Barker
  • The Wedding Party (1969) (as Robert Denero) - Cecil
  • Sam's Song (1969) - Sam Nicoletti
  • Greetings (1968) - Jon Rubin
  • Trois chambres à Manhattan (1965) (uncredited) - Client at the diner

Επερχόμενες

  • Little Fockers (2010) (σε παραγωγή) - Jack Tiberius Byrnes
  • The Killer Elite (2011) (γυρίζεται) - Hunter
  • Elvis (2011) (σε παραγωγή) - Vernon Presley
  • Risks Worth Taking (2011) (γυρίζεται) - Roberto Bernard 'RB' Orovitto Sr.

Βραβεύσεις και υποψηφιότητες

  • 1974 - Νικητής - Oscar δεύτερου αντρικού ρόλου The Godfather, Part II
  • 1976 - Υποψήφιος - Oscar πρώτου αντρικού ρόλου Taxi Driver
  • 1978 - Υποψήφιος - Oscar πρώτου αντρικού ρόλου - Deer Hunter
  • 1980 - Νικητής - Oscar πρώτου αντρικού ρόλου - Raging Bull
  • 1990 - Υποψήφιος - Oscar πρώτου αντρικού ρόλου - Awakenings
  • 1991 - Υποψήφιος - Oscar πρώτου αντρικού ρόλου - Cape Fear
  • 2010 - Τιμητικό βραβείο Σέσιλ Μπ. Ντε Μίλ (στην 68η απονομή Χρυσών Σφαιρών που έγινε τον Ιανουάριο του 2011)

Ενδεικτικοί Μισθοί

Έτος Ταινία Μισθός
1969 The Wedding Party (film) $50
1976 Taxi Driver $35,000
The Last Tycoon $200,000 + percentage of gross
1998 Ronin $14,000,000
1999 Analyze This $8,000,000
2000 Meet the Parents $13,500,000
2001 The Score $15,000,000
2002 Showtime $17,500,000
Analyze That $20,000,000

Πηγές και σύνδεσμοι

  1. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. LUMIERE. 2266. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  4. www.ign.com/articles/2011/05/21/de-niro-and-scorseses-next-king-of-comedy.
  5. (Αγγλικά) Rotten Tomatoes. celebrity/robert_de_niro.
  6. (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt1860213. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2022.
  7. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0000134. Ανακτήθηκε στις 10  Φεβρουαρίου 2024.
  8. www.acmi.net.au/creators/3460.
  9. (Αγγλικά) NNDB. www.nndb.com/people/765/000023696/. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2016.