Πυρομανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Τροποποίηση: ar:هوس الحرائق; διακοσμητικές αλλαγές
+Κουτί πληροφοριών ασθένειας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών ασθένειας
| Όνομα = Πυρομανία
| εικόνα =
| λεζάντα =
| DiseasesDB =
| ICD10 = {{ICD10|F|63|1|f|60}}
| ICD9 = {{ICD9|312.33}}
| ICDO =
| OMIM =
| MedlinePlus =
| eMedicineSubj =
| eMedicineTopic =
| MeshID = D005391
}}
Ο όρος '''πυρομανία''' (από τις λέξεις πῦρ, μανία) αναφέρεται στον παθολογικό εμπρησμό και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, ως [[μονομανία]]. Αυτός ο ορισμός απορρίφθηκε κατηγορηματικά από το χώρο της [[Ψυχιατρική]]ς και συγκεκριμένα της [[Εγκληματολογία]]ς από την αρχή του 20ού αιώνα, σε αντίθεση με τον όρο [[μανία]] που όμως δεν έχει να κάνει με τους σχετικούς ψυχαναγκασμούς.
Ο όρος '''πυρομανία''' (από τις λέξεις πῦρ, μανία) αναφέρεται στον παθολογικό εμπρησμό και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, ως [[μονομανία]]. Αυτός ο ορισμός απορρίφθηκε κατηγορηματικά από το χώρο της [[Ψυχιατρική]]ς και συγκεκριμένα της [[Εγκληματολογία]]ς από την αρχή του 20ού αιώνα, σε αντίθεση με τον όρο [[μανία]] που όμως δεν έχει να κάνει με τους σχετικούς ψυχαναγκασμούς.



Έκδοση από την 09:35, 30 Ιουλίου 2012

Πυρομανία
Ειδικότηταψυχολογία και ψυχιατρική
Ταξινόμηση
ICD-10F63.1
ICD-9312.33
MeSHD005391

Ο όρος πυρομανία (από τις λέξεις πῦρ, μανία) αναφέρεται στον παθολογικό εμπρησμό και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, ως μονομανία. Αυτός ο ορισμός απορρίφθηκε κατηγορηματικά από το χώρο της Ψυχιατρικής και συγκεκριμένα της Εγκληματολογίας από την αρχή του 20ού αιώνα, σε αντίθεση με τον όρο μανία που όμως δεν έχει να κάνει με τους σχετικούς ψυχαναγκασμούς.

Σύνδεσμοι στο Ίντερνετ

  • ICD-10-Klassifikation der pathologischen Brandstiftung

Λογοτεχνία

  • Karl Birnbaum: Die psychopathischen Verbrecher. Thieme, Leipzig 1926.
  • Horst Dilling u.a. (Hrsg.): Internationale Klassifikation psychischer Störungen. ICD-10, Kapitel V (F); klinisch-diagnostische Leitlinien. Huber, Bern 2006, ISBN 3-456-84286-4
  • Jean Etienne Dominique Esquirol: Allgemeine und specielle Pathologie und Therapie der Seelenstörungen. Hartmann, Leipzig 1827.
  • Jean Etienne Dominique Esquirol: Die Geisteskrankheiten in Beziehung zur Medizin und Staatsarzneikunde. Voß, Berlin 1838 (2 Bde.)
  • Werner Janzarik: Themen und Tendenzen in der deutschsprachigen Psychiatrie. Springer, Berlin 1974.
  • Charles Chretien Henry Marc: Die Geisteskrankheiten in Beziehung zur Rechtspflege Voß, Berlin 1843/1844 (2 Bde.)
  • André Matthey: Nouvelles recherches sur les maladies de l’esprit précédées considérations sur les difficulté de l’art de guérir. Paschoud, Paris, 1816.
  • Tobias Müller: Störungen der Impulskontrolle – Alter Wein in neuen Schläuchen? In: Rolf Baer u.a. (Hrsg.): Wege psychiatrischer Forschung. Perimed, Erlangen 1991, ISBN 3-88429-390-7
  • Henning Saß u.a.: Diagnostische Kriterien des diagnostischen und statistischen Manuals psychischer Störungen. DSM-IV-TR. Hogrefe, Göttingen 2003, ISBN 3-8017-1661-9
  • Ulrich Venzlaff, Friedemann Pfäfflin: Persönlichkeitsstörungen und andere abnorme seelische Entwicklungen. In: Klaus Foerster (Hrsg.): Psychiatrische Begutachtung. Elsevier, München 2004, ISBN 3-437-22900-1