Γρανίτσα Ευρυτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 37: Γραμμή 37:
*[http://www.granitsa.eu Γρανίτσα Ευρυτανίας]
*[http://www.granitsa.eu Γρανίτσα Ευρυτανίας]
*[http://www.evrytania.eu/D.Aperantion/Granitsa.htm Γρανίτσα. Ιστορία, Πολιτισμός, Αξιοθέατα.]
*[http://www.evrytania.eu/D.Aperantion/Granitsa.htm Γρανίτσα. Ιστορία, Πολιτισμός, Αξιοθέατα.]
*[http://www.evrytania.eu/D.Aperantion/Granitsa.htm Γρανίτσα. Εικονική περιήγηση μέσω πανοραμικών φωτογραφιών.]


{{χωριό-επέκταση}}
{{χωριό-επέκταση}}

Έκδοση από την 06:46, 27 Ιουλίου 2012

Συντεταγμένες: 39°6′6″N 21°30′35″E / 39.10167°N 21.50972°E / 39.10167; 21.50972

Η Γρανίτσα Ευρυτανίας είναι ένα ορεινό χωριό, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων[1], μέσα στο πράσινο, σε δασώδη κατηφορική περιοχή του όρους Λιάκουρα, δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη. Παντού ρέουν πλούσια χωνευτικά νερά. Το χωριό διατηρεί χωρίς καμιά παρέμβαση την παλιά του όψη.

Υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Αγράφων ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε την έδρα του καποδιστριακού δήμου Απεραντίων και απέχει 83 χλμ. από το Καρπενήσι[1]. Είναι πατρίδα του Ζαχαρία Παπαντωνίου[2], Στέφανου Γρανίτσα[3], του Δημοσθένη Γούλα, του Μιχάλη Σταφυλά[4] και πολλών άλλων σπουδαίων δημιουργών της Ευρυτανικής τέχνης. Γενέτειρα του νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρουδή, που μαρτύρησε το 1544 στη Θεσσαλονίκη[5]. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες των οποίων έχουν καταστραφεί.

Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζετε σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, αργαλειός, τοπικές φορεσιές και όπλα του '21[6], προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των Ζαχαρία Παπαντωνίου και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου (που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του Ζαχαρία Παπαντωνίου[6]. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους.

Κατά την απογραφή του 2001 το χωριό 474 κατοίκους[7]. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:[8]

Έτος 1889 1900 1961 1991 2001
Πληθ. 908 1027 848 360 474

Βιβλιογραφία

  • Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
  • Τάκης Ντάσιος, 1999, Στ' Άγραφα, Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119
  2. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249
  3. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236
  4. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253
  5. Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
  6. 6,0 6,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233
  7. Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών
  8. Ντάσιος, σελ. 258

Εξωτερικές συνδέσεις