Σικελικός Εσπερινός

Για την ομώνυμη όπερα, δείτε: Σικελικοί Εσπερινοί (Βέρντι).

Σικελικοί Εσπερινοί Vespri Siciliani
Πόλεμος των Εσπερινών
Φραντσέσκο Χάγιεζ (Francesco Hayez): Από την σειρά «Σικελικοί Εσπερινοί», σκηνή 3η
Χρονολογία	30 Μαρτίου 1282
Τόπος	Σικελία
Έκβαση	Εκδίωξη του γαλλικού οίκου των Ανζού
Αντιμαχόμενοι
Σικελοί επαναστάτες Βασίλειο της Αραγωνίας Βυζάντιο Οίκος των Ανζού του βασιλείου της Σικελίας
Ηγετικά πρόσωπα
Alaimo di Lentini Κάρολος ο Ανδεγαυός

Σικελικoί Εσπερινοί (ιταλ. Vespri Siciliani) ήταν η ονομασία της επανάστασης των Σικελών το 1282 μ.Χ. ενάντια στο καθεστώς του Καρόλου Ανδεγαυού, Φράγκου βασιλέα ο οποίος με παπική συναίνεση είχε καταλάβει το Βασίλειο της Σικελίας δεκατέσσερα χρόνια πριν, το 1268, και εμφανιζόταν ως ο επίδοξος κατακτητής του Βυζαντίου. Ο Μιχαήλ Παλαιολόγος σε συνεργασία με τον Πέτρο Γ' της Αραγωνίας πιστεύεται ότι αναμείχτηκαν στον ξεσηκωμό του λαού, και τελικά η Σικελία πέρασε υπό αραγωνικό έλεγχο, χωρίς βέβαια να υποτιμηθεί η διάθεση των ίδιων των Σικελών να διώξουν τους καταπιεστές τους.

Η επανάσταση ονομάστηκε έτσι γιατί ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των Εσπερινών της Μεγάλης Δευτέρας, στις 30 Μαρτίου 1282. Ήταν η απαρχή του Πολέμου των Εσπερινών που κράτησε για 20 χρόνια, μέχρι δηλαδή το 1302.

Σε συνάρτηση με την ακεραιότητα του Βυζαντίου

Η επανάσταση αυτή ήταν αποφασιστικής σημασίας για το Βυζάντιο, που διήνυε κρίσιμη περίοδο μετά την πρόσφατη ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης (1261). Πλέον ο θανάσιμος δυτικός κίνδυνος από τους Ανδεγαυούς του Καρόλου εξανεμίστηκε. Ο Κάρολος σχεδίαζε την εκ νέου κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης με θρησκευτικές προφάσεις, διότι δεν είχε πραγματοποιηθεί η συνομολογημένη ένωση των Εκκλησιών από τη σύνοδο της Λυόν (1274), διαπραγμάτευση του Μιχαήλ που συνάντησε σφοδρότατες αντιδράσεις στον ορθόδοξο πληθυσμό. Με τη Σικελική όμως εανάσταση το βασίλειο του Καρόλου αποδυναμώθηκε, μετά και το θάνατο του τελευταίου (1284).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ελληνισμός και Δύση: Σικελικός Εσπερινός (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)