Πολυατομικό ιόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Amirobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ca:Ió poliatòmic
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: fa:یون چند اتمی
Γραμμή 70: Γραμμή 70:
[[en:Polyatomic ion]]
[[en:Polyatomic ion]]
[[es:Ion poliatómico]]
[[es:Ion poliatómico]]
[[fa:یون چند اتمی]]
[[fr:Ion polyatomique]]
[[fr:Ion polyatomique]]
[[ht:Iyon polyatomik]]
[[ht:Iyon polyatomik]]

Έκδοση από την 16:00, 28 Ιουνίου 2012

Μία πιθανή ηλεκτροστατική αναπαράσταση του νιτρικού ιόντος (ΝΟ3 ). Οι περιοχές που είναι χρωματισμένες με κόκκινο έχουν χαμηλότερη ενέργεια από τις περιοχές με κίτρινο

Πολυατομικό ιόν ονομάζεται ένα φορτισμένο σωματίδιο (ιόν) που αποτελείται από δύο ή περισσότερα άτομα συνδεδεμένα ομοιοπολικά μεταξύ τους ή από ένα σύνολο μετάλλων που μπορεί να θεωρηθεί ότι δρουν ως μία μονάδα στη δημιουργία κάποιου οξέος, βάσης ή άλατος.

Ιόντα αμμωνίου και υδροξειδίου

Υπάρχουν δύο “κανόνες” που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ονοματολογία των πολυατομικών ιόντων. Ο πρώτος “κανόνας” λέει ότι όταν στο όνομα προστίθεται η λέξη “όξινο” , τότε ένα υδρογόνο προστίθεται στο χημικό τύπο του ιόντος και το φορτίο του αυξάνεται κατά 1 (προκύπτει από το γεγονός ότι το υδρογόνο έχει φορτίο +1). Παράδειγμα :

CO32- : ανθρακικό

HCO3- : όξινο ανθρακικό

Ο δεύτερος “κανόνας” αφορά τον αριθμό των οξυγόνων στο ιόν. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα ιόντα που σχηματίζει το χλώριο

χλώριο : Cl- (αριθμός οξείδωσης χλωρίου : -1 )

υποχλωριώδες : ClO- (αριθμός οξείδωσης χλωρίου : +1 )

χλωριώδες : ClO2- (αριθμός οξείδωσης χλωρίου : +3 )

χλωρικό : ClO3- (αριθμός οξείδωσης χλωρίου : +5 )

υπερχλωρικό : ClO4- (αριθμός οξείδωσης χλωρίου : +7 )

Πρώτα, ας σκεφτούμε ως βασική κατάληξη το «-ικό». Αν σε αυτό προστεθεί το πρόθεμα «υπερ-», τότε προστίθεται ένα οξυγόνο. Αν αλλάξουμε το «-ικό» σε «-ώδες», τότε αφαιρείται ένα οξυγόνο και αν κρατήσουμε το «-ώδες» και προσθέσουμε το πρόθεμα «υπο-», αφαιρείται άλλο ένα οξυγόνο, δηλαδή δύο στο σύνολο. Σε κάθε περίπτωση το φορτίο δεν επηρεάζεται.

Αυτοί οι “κανόνες” δεν ισχύουν για όλα τα πολυατομικά ιόντα, άλλα για τα πιο συνηθισμένα από αυτά ( θειϊκό, φωσφορικό, νιτρικό και χλωρικό).

Παραδείγματα συνηθισμένων πολυατομικών ιόντων

Τα πολυατομικά ιόντα που αναφέρονται παρακάτω αποτελούν ένα μικρό αριθμό των πολυατομικών ιόντων που υπάρχουν :

Ανιόντα

οξικό ή αιθαβικό : CH3COO-

βενζοϊκό : C6H5COO-

όξινο ανθρακικό  : HCO3-

ανθρακικό : CO32-

κυάνιο : CN-

υδροξείδιο : OH-

νιτρικό : NO3-

φωσφορικό : PO43-

θειϊκό : SO42-

Κατιόντα

αμμώνιο  : NH4+

υδροξώνιο  : H3O+

υδράργυρος (Ι): Hg2+

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Polyatomic ion της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).