Ήβη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: bar:Hebe |
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: sl:Heba |
||
Γραμμή 53: | Γραμμή 53: | ||
[[sh:Heba]] |
[[sh:Heba]] |
||
[[simple:Hebe]] |
[[simple:Hebe]] |
||
[[sl:Heba]] |
|||
[[sr:Хеба]] |
[[sr:Хеба]] |
||
[[sv:Hebe]] |
[[sv:Hebe]] |
Έκδοση από την 07:00, 26 Ιουνίου 2012
Η Ήβη στην ελληνική μυθολογία παρουσιάζεται ως (δευτερεύουσα) θεά της νεότητας και της ζωντάνιας. Ήταν κόρη του Δία και της Ήρας[1][2]. Σύμφωνα με έναν μύθο η Ήρα έμεινε έγκυος στην Ήβη, όταν την είχε καλέσει ο Απόλλωνας σε γεύμα και είχε φάει άγρια μαρούλια.
Η Ήβη είχε αναλάβει να προμηθεύει τους Θεούς με νέκταρ και αμβροσία[3]. Η αμβροσία ήταν η τροφή που τους διατηρούσε πάντα νέους. Το αξίωμα του οινοχόου των θεών ανέλαβε ο Γανυμήδης όταν η θεά παντρεύτηκε τον Ηρακλή. Ανάμεσα στις ασχολίες της ήταν και η προετοιμασία του άρματος της Ήρας[4].
Η Ήβη παντρεύτηκε τον Ηρακλή όταν ο τελευταίος ανέβηκε στον Όλυμπο ως ημίθεος. Έτσι ο Ηρακλής έμεινε για πάντα νέος. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: τον Αλεξιάρη και τον Ανίκητο. Επίσης λέγεται ότι ο ανηψιός του Ηρακλή Ιόλαος ξανάγινε νέος με τη βοήθεια της Ήβης, αφού την παρακάλεσε ο ίδιος ο Ηρακλής.
Στο Ηραίον του Άργους υπήρχε, κατά τον Παυσανία, χρυσελεφάντινο άγαλμά της έργο του Ναυκύδους κοντά στο άγαλμα της Ήρας[5] .