Λουί-Φερντινάν Σελίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Τροποποίηση: fa:لویی-فردینان سلین
Γραμμή 62: Γραμμή 62:
[[es:Louis-Ferdinand Céline]]
[[es:Louis-Ferdinand Céline]]
[[eu:Louis-Ferdinand Céline]]
[[eu:Louis-Ferdinand Céline]]
[[fa:لویی فردینان سلین]]
[[fa:لویی-فردینان سلین]]
[[fi:Louis-Ferdinand Céline]]
[[fi:Louis-Ferdinand Céline]]
[[fr:Louis-Ferdinand Céline]]
[[fr:Louis-Ferdinand Céline]]

Έκδοση από την 21:07, 29 Μαΐου 2012

Λουί Φερντινάντ Σελίν

Ο Λουί Φερντινάντ Σελίν ή κατά τον κόσμο Λουί Φερντινάντ Ωγκύστ Ντετούς (Louis-Ferdinand Céline, Κουρμπεβ‎ουά 27 Μαΐου 1894 - Μεντόν 1 Ιουλίου 1961) ήταν Γάλλος συγγραφέας και δοκιμιογράφος, ένας από τους κορυφαίους του 20ού αιώνα.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1894. Το 1912 κατάχθηκε ως εθελοντής στο πεζικό, για να αντιδράσει στους γονείς του, λιγο πριν ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος στον οποίο συμμετείχε. Tον Οκτώβριο του 1914 τραυματίστηκε και παρασημοφορήθηκε.

Τον Μάρτιο του 1915 στάλθηκε στο Λονδίνο στα γαλλικά γραφεία διαβατηρίων. Στο Λονδίνο γνώρισε την πρώτη του σύζυγο Σουζάν Νεμπού από την οποία πήρε διαζύγιο ένα χρόνο μετά. Όσο ήταν στο Λονδίνο η κατάσταση του τραυματισμένου χεριού του επιδεινώθηκε, καθιστώντας τον ακατάλληλο να συμμετέχει στον στρατό πλέον, οπότε και αποστρατεύτηκε.

Το 1916 στάλθηκε στο Καμερούν ως εκπρόσωπος της εταιρείας που εργαζόταν και επέστρεψε στη Γαλλία το 1917. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, ξεκινάει τις σπουδές του στην Ιατρική της Ρεν το 1919 και παντρεύεται την Εντίθ Φολέ, κόρη του προέδρου του τμήματος της Ιατρικής.

Αφού τελείωσε τις σπουδές του στην Ιατρική, συμμετείχε για λογαριασμό της Κοινωνίας των Εθνών σε υγιεινολογικές αποστολές στην Αμερική, την Αφρική και την Ευρώπη προτού εγκατασταθεί στο Παρίσι ως γιατρός.

Το 1932 εκδίδει το αριστουργηματικό "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας", που προκαλεί σκάνδαλο και στέφεται με απαραμείωτη επιτυχία. Εννέα ακόμα μυθιστορήματα ("Θάνατος επί πιστώσει", "Μακελειό", "Από τον ένα πύργο ο άλλος", "Βορράς", κ.ά.) επισφραγίζουν την ιδιοφυή καινοτομία του.

Η αντισημιτική και φιλοναζιστικη στάση του τον αναγκάζει να καταφύγει το 1944 στη Γερμανία και εν συνεχεία στην Κοπεγχάγη, όπου φυλακίζεται για ένα διάστημα και όπου παραμένει μια εξαετία, εν αναμονή της δίκης του στη Γαλλία επί εσχάτη προδοσία.

Το 1951 αμνηστεύεται και αποσύρεται στο παρισινό προάστιο Μεντόν, συνεχίζοντας να συγγράφει έως το θάνατο του, το 1961.

Είναι γνωστός για το βιβλίο του Ταξίδι στο τέλος της νύχτας που δημοσίευσε το 1932.

Βιβλία

  • 1932: Voyage au bout de la niut (Ταξίδι στο τέλος της νύχτας) ― ελλην. μετάφρ. Γιατράκου-Fossi, "ΕΣΤΙΑ"
  • 1936: Mort à crédit (Θάνατος επί πιστώσει)
  • 1936: Mea Culpa
  • 1937: Bagatelles pour un massacre (Φλυαρίες για μια σφαγή)
  • 1938: L'École des cadavres (Σχολή πτωμάτων)
  • 1939: Les Beaux Draps
  • 1944: Guignol's band
  • 1949: Casse-pipe ― ελλην. μετάφρ. Παπαδούλη-Γκινάκα ως "Μακελειό", "ΓΡΑΜΜΑΤΑ"
  • 1957: D'un château l'autre (Από τον ένα πύργο ο άλλος)
  • 1960: Nord
  • 1964: Le Pont de Londres
  • 1948: Rigodon
  • 1969: Γραπτά του πολέμου 1939-1944