Εξέγερση του Ιακώβου και του Σίμωνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 50: | Γραμμή 50: | ||
|πολιτικό_κόμμα = |
|πολιτικό_κόμμα = |
||
|πολιτικό_κίνημα = |
|πολιτικό_κίνημα = |
||
|αντίπαλοι =Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος |
|αντίπαλοι =[[Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος]] |
||
|πολιτικός_οργανισμός= |
|πολιτικός_οργανισμός= |
||
|αίρεση = |
|αίρεση = |
||
Έκδοση από την 18:55, 15 Φεβρουαρίου 2012
| Ιάκωβος και Σίμων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 46 Ιουδαία |
| Εθνικότητα | Ιουδαίοι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ηγέτες της εξέγερσης των Ζηλωτών που ξέσπασε εξ΄αιτίας του λιμού της Ιερουσαλήμ |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Αντίπαλοι | Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος |
Η Εξέγερση του Ιακώβου και του Σίμωνα των γιών του Ιούδα του Γαλιλαίου ξέσπασε το 46 όταν έπαρχος της Ιουδαίας ήταν ο Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος.
Ο λιμός της Ιερουσαλήμ
Το έτος 46 έπεσε λιμός στην Ιερουσαλήμ. Η βασίλισσα Ελένη της Αδιαβηνής, που είχε προσχωρήσει στον ιουδαϊσμό ενδιαφέρθηκε για την συμφορά που έπληξε τον πληθυσμό της πόλης. Έτσι έστειλε πλοία στην Αίγυπτο και στην Κύπρο προκειμένου να προμηθευτούν σιτηρά και άλλα τρόφιμα, τα οποία μοίρασε στους φτωχούς και τούς απόρους της Ιερουσαλήμ[1].
Η εξέγερση των γιών του Ιούδα του Γαλιλαίου
Οι προσπάθειες της βασίλισσας Ελένης απέτυχαν. Η μεγάλη πείνα οδήγησε σε εξέγερση των Ζηλωτών που είχαν ηγέτες τον Ιάκωβο και τον Σίμωνα. Ο Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος κατέστειλε την εξέγερση με αγριότητα σταυρώνοντας 20.000 Ζηλωτές στην Ιουδαία[2]. Ο Ιάκωβος και ο Σίμωνας συνελήφθησαν και είχαν και αυτοί την ίδια τύχη[3].
Παραπομπές
Πηγές
- Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία. Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι ΄Ελληνες» Εκδόσεις Κάκτος 1997
- Ρόπς Ν. Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού Εκδόσεις Παπαδήμα 2005