Αλκμήνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
RedBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.5.2) (Ρομπότ: Τροποποίηση: sk:Alkméné (mytológia)
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: vi:Alcmene (thần thoại Hy Lạp )
Γραμμή 57: Γραμμή 57:
[[tr:Alkmene]]
[[tr:Alkmene]]
[[uk:Алкмена]]
[[uk:Алкмена]]
[[vi:Alcmene (thần thoại Hy Lạp )]]
[[zh:阿爾克墨涅]]
[[zh:阿爾克墨涅]]

Έκδοση από την 00:05, 14 Φεβρουαρίου 2012


«Η Γέννηση του Ηρακλή», Jean Jacques Francois Le Barbier (1738-1826).

Στην ελληνική μυθολογία η Αλκμήνη ήταν η μητέρα του μεγαλύτερου ήρωα, του Ηρακλή.

Η Αλκμήνη ήταν κόρη του Ηλεκτρύωνα, βασιλιά των Μυκηνών, και εγγονή του ήρωα Περσέως. Η μητέρα της Αλκμήνης ήταν η Ευρυδίκη ή η Λυσιδίκη, αμφότερες κόρες του Πέλοπα. Η Αλκμήνη παντρεύτηκε τον Αμφιτρύωνα (βλ. λ.) και τον ακολούθησε στην εξορία του στη Θήβα, παρά το ότι είχε σκοτώσει κατά λάθος τον πατέρα της. Τους ακολούθησε ο αδελφός της Λικύμνιος. Ο Λικύμνιος ήταν ο μοναδικός αδελφός της Αλκμήνης που δεν είχε σκοτωθεί από τους Τηλεβόες όταν αυτοί είχαν έρθει να κλέψουν ζώα.

Η Αλκμήνη ζήτησε από τον Αμφιτρύωνα να εκστρατεύσει κατά των Τηλεβοών ή Ταφίων για να τους εκδικηθεί επειδή είχαν σκοτώσει τα αδέλφια της. Με αυτό τον όρο εξάλλου του είχε δώσει την Αλκμήνη ως σύζυγο σε «λευκό γάμο» ο Ηλεκτρύων, δηλαδή να μη την αγγίξει προτού εκδικηθεί τους Ταφίους. Ο Αμφιτρύων αναγκάσθηκε τότε να εκστρατεύσει κατά των Τηλεβοών με συμμάχους, και τους κατανίκησε.

Στο μεταξύ όμως ο θεός Δίας θαύμαζε την Αλκμήνη από ψηλά για την ομορφιά και την αρετή της, και την ερωτεύθηκε. Επειδή λοιπόν ο Αμφιτρύωνας απουσίασε στην εκστρατεία για πολύ καιρό, ο Δίας, έχοντας πάρει τη μορφή του Αμφιτρύωνα, παρεπλάνησε την Αλκμήνη και κοιμήθηκε μαζί της τρεις ολόκληρες νύκτες, ή μάλλον διέταξε τον Ήλιο να μη βγει για δύο ημέρες, τριπλασιάζοντας έτσι τη διάρκεια μιας νύκτας, ώστε να απολαύσει τον έρωτά του καλύτερα. Επιστρέφοντας ο πραγματικός σύζυγος την επόμενη ημέρα από την εκστρατεία, δεν βρήκε την Αλκμήνη όσο «θερμή» την περίμενε ύστερα από την πολύμηνη απουσία του. Ακούγοντας μάλιστα τις εξηγήσεις της υποψιάσθηκε εύλογα απιστία και απεφάσισε να την κάψει ζωντανή. Αλλά ο Δίας έσβησε με μία καταρρακτώδη βροχή την πυρά και ο Αμφιτρύωνας πείσθηκε τελικώς για ό,τι πραγματικά είχε γίνει, ύστερα και από σχετικές διαβεβαιώσεις του μάντη Τειρεσία. Μετά από εννέα μήνες η Αλκμήνη γέννησε τον Ηρακλή και τον Ιφικλή. Ο πρώτος ήταν γιος του Δία (αφού νήπιο κιόλας στην κούνια του κατόρθωσε να πνίξει δύο φίδια), ενώ ο δεύτερος του Αμφιτρύωνα.

Η Αλκμήνη δυσκολεύθηκε σε αυτή τη γέννα, καθώς και ο μικρός Ηρακλής είχε υπερφυσικές διαστάσεις. Μετά από 7 ημέρες ωδινών κάλεσε την Ειλείθυια, τη θεότητα του τοκετού, στην οποία όμως η ζηλιάρα θεά Ήρα, σύζυγος του Δία, είχε απαγορεύσει να βοηθήσει, και αντίθετα της έκανε μάγια για να μη μπορέσει να γεννήσει. Η Αλκμήνη κόντεψε να πεθάνει. Μια υπηρέτριά της όμως, η Γαλινθιάδα ή Γαλανθίς, ή Ιστορίδα κατά τον Παυσανία, κατάλαβε τι συνέβαινε και είπε ψέματα στην Ειλείθυια ότι το παιδί είχε μόλις γεννηθεί. Η Ειλείθυια εξεπλάγη τόσο ώστε τα μάγια της λύθηκαν και έτσι η Αλκμήνη μπόρεσε να γεννήσει.

Ως μητέρα του Ηρακλή, η Αλκμήνη θεωρείται η πρόγονος των Ηρακλειδών, και ως τέτοια λατρευόταν στη Θήβα και στην Αθήνα. Μετά τον θάνατο του Αμφιτρύωνα, παντρεύτηκε τον Ραδάμανθυ, ο οποίος τότε έτυχε να βρίσκεται εξόριστος στη Βοιωτία. Οι υποτιθέμενοι «τάφοι» τους ήταν αξιοθέατο για τους ταξιδιώτες που επισκέπτονταν τον Αλίαρτο κατά την αρχαιότητα.