Πολιτική Άνοιξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μ εσωτ. συνδεσμος
διόρθωση λανθασμένης ημερομηνίας ίδρυσης του κόμματος
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
| ηγέτης = [[Αντώνης Σαμαράς]]
| ηγέτης = [[Αντώνης Σαμαράς]]
| εκπρόσωπος =
| εκπρόσωπος =
| ίδρυση = [[23 Ιουνίου]] [[1993]]<ref name=bio2000/>
| ίδρυση = [[30 Ιουνίου]] [[1993]]<ref name=bio2000/>
| διαλύθηκε = [[13 Μαΐου]] [[2004]]<ref name=bio2000/>
| διαλύθηκε = [[13 Μαΐου]] [[2004]]<ref name=bio2000/>
| αρχηγείο = [[Αθήνα]]
| αρχηγείο = [[Αθήνα]]

Έκδοση από την 07:36, 11 Φεβρουαρίου 2012

Πολιτική Άνοιξη
ΗγέτηςΑντώνης Σαμαράς
Ίδρυση30 Ιουνίου 1993[1]
Διάλυση13 Μαΐου 2004[1]
ΈδραΑθήνα
Πολιτικό φάσμαΚεντροδεξιά
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΈνωση για την Ευρώπη των Εθνών (1998-2004)[1]
Χρώματαμπλε, πράσινο, κόκκινο
Κοινοβούλιο (1993)
10 / 300
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (1994)
2 / 22
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές
Στις επόμενες εθνικές και ευρωπαϊκές αναμετρήσεις το κόμμα δεν εξασφάλισε έδρες.

Η Πολιτική Άνοιξη ήταν ένα ελληνικό πολιτικό κόμμα,που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1993 από τον Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα με ορισμένους ήταν προσωποπαγές[2], όμως σύμφωνα με τον Ιδρυτή του ήταν ένα κόμμα που συγκέντρωσε στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους υπό την πρωτότυπη για την εποχή πολιτική έννοια της Υπέρβασης.[εκκρεμεί παραπομπή] Το κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς θεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την Τουρκία. Η Πολιτική Άνοιξη προσδιορίστηκε ως ένα μονοθεματικό κόμμα,[3][4] με έμφαση στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων.[4]

Εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης, όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς.[5] Η Πολιτική Άνοιξη αναδείχθηκε τρίτη σε μέγεθος κοινοβουλευτική δύναμη με ποσοστό 4,9% στις εθνικές εκλογές του 1993, κερδίζοντας δέκα έδρες στο Κοινοβούλιο. Στις ευρωεκλογές εκλογές το 1994 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε 8,7% και δύο έδρες.[1] Στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 1995, η Πολιτική Άνοιξη πρότεινε τον Κωστή Στεφανόπουλο, πρόεδρο της Δημοκρατικής Ανανέωσης, υποψηφιότητα που στηρίχθηκε και από το ΠΑΣΟΚ. Τον Αύγουστο του 1996, η Δημοκρατική Ανανέωση προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη.[εκκρεμεί παραπομπή]

Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις εθνικές εκλογές του 1996, όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο Κοινοβούλιο. Συμμετείχε και στις ευρωεκλογές εκλογές το 1999, όπου έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση.[1]

Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2000 και στις εκλογές του 2004 υποστήριξε δημόσια μέσω του προέδρου της Αντώνη Σαμαρά τη Νέα Δημοκρατία, ενώ το 2004 ανακοινώθηκε η οριστική αναστολή της λειτουργίας του κόμματος. Πριν από τις ευρωεκλογές του 2004, ο Σαμαράς και αρκετά στελέχη του κόμματος προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία.[1][6]

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ιστοσ. Εκλογικά, Αντώνης Σαμαράς - Βιογραφικό (2000)
  2. Θανάσης Διαμαντόπουλος, Η Ελληνική πολιτική ζωή: εικοστός αιώνας. Από την προβενιζελική στην μεταπαπανδρεϊκή εποχή, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα 1997,σελ504
  3. (Αγγλικά) Kaare Ström et al., Delegation and accountability in parliamentary democracies, Oxford University Press, 2006, σ. 381, ISBN 0199291608
  4. 4,0 4,1 όπ.π.σελ.299,υποσ.2
  5. Αντ΄ αυτού, Επεισ. 24, Αντώνης Σαμαράς.(Χρονολογία Παραγωγής/Πρώτης Εκπομπής: Παρασκευή, 1 Ιανουαρίου 1999) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
  6. Μιχάλης Αγραφιώτης, Αισιοδοξία στη Νέα Δημοκρατία, λιποταξία στο ΠαΣοΚ, Εφημ. Το Βήμα, 22/12/2011