Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: αφαιρέθηκαν παραπομπές |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Nektarios20 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστης:R |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Αρχείο:Saint James the Just.jpg|thumb|right|200px|Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος]] |
[[Αρχείο:Saint James the Just.jpg|thumb|right|200px|Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος]] |
||
Ο '''Ιάκωβος''', ο επονομαζόμενος '''Ιάκωβος ο αδελφόθεος''' και '''Ιάκωβος ο Δίκαιος''', ήταν αδελφός του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], από πιθανό προηγούμενο γάμο του [[Ιωσήφ]] (οπότε ήταν ετεροθαλής αδερφός του |
Ο '''Ιάκωβος''', ο επονομαζόμενος '''Ιάκωβος ο αδελφόθεος''' και '''Ιάκωβος ο Δίκαιος''', ήταν αδελφός του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], κατά μία άποψη από πιθανό προηγούμενο γάμο του [[Ιωσήφ]] (οπότε ήταν ετεροθαλής αδερφός του), ενώ κατ' άλλη από τον γάμο του Ιωσήφ με τη [[Μαρία (μητέρα του Ιησού)|Μαρία]] (οπότε ήταν αδερφός του κατά σάρκα)<ref>Βλέπε το [http://www.eeek.gr/view_article.asp?sID=65 περιοδικό ''Έρευνα και Πίστη'', Τόμος Α΄, Αριθμός 2-3, Καλοκαίρι-Φθινόπωρο 1979, Έκδοση Ελληνικού Ινστιτούτου της Βίβλου.]</ref>. ([[s:Κατά Μάρκον#στ'|Μάρκος 6:3]]· [[s:Προς Γαλάτας#1|Γαλάτες 1:19]]) |
||
Ο Ιάκωβος δεν είχε ακολουθήσει τον Ιησού κατά τη διάρκεια της εν ζωή διδασκαλίας Του. Μετά την [[Ανάσταση του Χριστού|ανάστασή]] του, όμως, ο Ιησούς παρουσιάσθηκε και σε αυτόν, κάνοντας τον να πιστέψει και στην συνέχεια να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην εδραίωση της πρώτης αποστολικής [[Εκκλησία|εκκλησίας]] της [[Ιερουσαλήμ]]. ([[s:Προς Κορινθίους Α'#15|1 Κορινθίους 15:7]]· [[s:Πράξεις των Αποστόλων#15|Πράξεις 15:6-29]]· [[s:Προς Γαλάτας#2|Γαλάτες 2:9]]). Και πράγματι υπήρξε ένας από τους στυλοβάτες της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με τον ιστορικό [[Ιώσηπος|Ιώσηπο]], θανατώθηκε από τους Ιουδαίους με [[Λιθοβολισμός|λιθοβολισμό]] το [[62]] μ.Χ. (''Ιουδαϊκές Αρχαιολογίες'', XX, 200). Κατ΄ άλλη εκδοχή θανατώθηκε μετά από ρίψη του από [[Ναός της Ιερουσαλήμ|Ναό]] όπου κήρυττε. Σε αυτό τον Ιάκωβο αποδίδεται η προς τις 12 διασπαρμένες φυλές «[[επιστολή Ιακώβου]]». |
Ο Ιάκωβος δεν είχε ακολουθήσει τον Ιησού κατά τη διάρκεια της εν ζωή διδασκαλίας Του. Μετά την [[Ανάσταση του Χριστού|ανάστασή]] του, όμως, ο Ιησούς παρουσιάσθηκε και σε αυτόν, κάνοντας τον να πιστέψει και στην συνέχεια να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην εδραίωση της πρώτης αποστολικής [[Εκκλησία|εκκλησίας]] της [[Ιερουσαλήμ]]. ([[s:Προς Κορινθίους Α'#15|1 Κορινθίους 15:7]]· [[s:Πράξεις των Αποστόλων#15|Πράξεις 15:6-29]]· [[s:Προς Γαλάτας#2|Γαλάτες 2:9]]). Και πράγματι υπήρξε ένας από τους στυλοβάτες της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με τον ιστορικό [[Ιώσηπος|Ιώσηπο]], θανατώθηκε από τους Ιουδαίους με [[Λιθοβολισμός|λιθοβολισμό]] το [[62]] μ.Χ. (''Ιουδαϊκές Αρχαιολογίες'', XX, 200). Κατ΄ άλλη εκδοχή θανατώθηκε μετά από ρίψη του από [[Ναός της Ιερουσαλήμ|Ναό]] όπου κήρυττε. Σε αυτό τον Ιάκωβο αποδίδεται η προς τις 12 διασπαρμένες φυλές «[[επιστολή Ιακώβου]]». |
||
Έκδοση από την 06:03, 27 Ιανουαρίου 2012
Ο Ιάκωβος, ο επονομαζόμενος Ιάκωβος ο αδελφόθεος και Ιάκωβος ο Δίκαιος, ήταν αδελφός του Ιησού Χριστού, κατά μία άποψη από πιθανό προηγούμενο γάμο του Ιωσήφ (οπότε ήταν ετεροθαλής αδερφός του), ενώ κατ' άλλη από τον γάμο του Ιωσήφ με τη Μαρία (οπότε ήταν αδερφός του κατά σάρκα)[1]. (Μάρκος 6:3· Γαλάτες 1:19)
Ο Ιάκωβος δεν είχε ακολουθήσει τον Ιησού κατά τη διάρκεια της εν ζωή διδασκαλίας Του. Μετά την ανάστασή του, όμως, ο Ιησούς παρουσιάσθηκε και σε αυτόν, κάνοντας τον να πιστέψει και στην συνέχεια να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην εδραίωση της πρώτης αποστολικής εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. (1 Κορινθίους 15:7· Πράξεις 15:6-29· Γαλάτες 2:9). Και πράγματι υπήρξε ένας από τους στυλοβάτες της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με τον ιστορικό Ιώσηπο, θανατώθηκε από τους Ιουδαίους με λιθοβολισμό το 62 μ.Χ. (Ιουδαϊκές Αρχαιολογίες, XX, 200). Κατ΄ άλλη εκδοχή θανατώθηκε μετά από ρίψη του από Ναό όπου κήρυττε. Σε αυτό τον Ιάκωβο αποδίδεται η προς τις 12 διασπαρμένες φυλές «επιστολή Ιακώβου».
Η μνήμη του εορτάζεται από την Λουθηρανική, την Επισκοπελιανή και την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 23 Οκτωβρίου, από την Αγγλικανική στις 1 Μαΐου, και από την Καθολική στις 3 Μαΐου.