Εθνικοί δρυμοί της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21: Γραμμή 21:


Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών, ιδιαίτερα [[Υδροβιότοπος|υδροβιοτόπων]] που χαρακτηρίστηκαν ιδιαίτερα μετά το 2004 Εθνικά Πάρκα. Αυτά είναι:<ref>Ιστοσ. Eco News, [http://www.econews.gr/2011/05/23/europaiki-imera-parkon/ Ευρωπαϊκή Ημέρα των Πάρκων, 24 Μαΐου], 23/05/2011</ref>
Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών, ιδιαίτερα [[Υδροβιότοπος|υδροβιοτόπων]] που χαρακτηρίστηκαν ιδιαίτερα μετά το 2004 Εθνικά Πάρκα. Αυτά είναι:<ref>Ιστοσ. Eco News, [http://www.econews.gr/2011/05/23/europaiki-imera-parkon/ Ευρωπαϊκή Ημέρα των Πάρκων, 24 Μαΐου], 23/05/2011</ref>
*[[Εθνικό Πάρκο Σχινιά]] – Μαραθώνα, 2000
*[[Εθνικό Πάρκο Σχινιά – Μαραθώνα]], 2000
*[[Πάρκο υγροτόπων Λιμνών Κορώνειας – Βόλβης και Μακεδονικών Τεμπών]], 2004
*[[Πάρκο υγροτόπων Λιμνών Κορώνειας – Βόλβης και Μακεδονικών Τεμπών]], 2004
*[[Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου]], 2005
*[[Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου]], 2005

Έκδοση από την 23:59, 11 Ιανουαρίου 2012

Στην Ελλάδα η οριοθέτηση Εθνικών Δρυμών, δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία του 1950. Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το πέντε τοις εκατό της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού.


Ζακύνθου
Αλοννήσου
Αίνου
Αώου
Οίτης
Σαμαριάς
Ολύμπου
Πάρνηθας
Παρνασσού
Βάλια-Κάλντα
Πρεσπών
Σουνίου
Σχινιά Μαραθώνα
Κορώνειας
Β. Πίνδου
Μεσολογγίου
Δαδιάς
Κερκίνης
Έβρου
Αμβρακικού
Νέστου
Τζουμέρκων
Κοτυχιού
Αξιού
Ροδόπης
Χέλμου
Εθνικοί δρυμοί
Εθνικά πάρκα
Εθνικά θαλάσσια πάρκα
(Σημείωση: Στον χάρτη παρουσιάζονται επίσημα προστατευόμενες περιοχές στις οποίες το πλήρες όνομα έχει συντομογραφηθεί, ενώ οι θέσεις των σημείων δεν αποτελούν τους πυρήνες των οικοτόπων).

Στην Ελλάδα έχουν κυρηχθεί δέκα περιοχές ως Εθνικοί δρυμοί:

Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο όρος Εθνικός δρυμός (αντί του όρου Εθνικό Πάρκο που χρησιμοποιείται διεθνώς) επειδή οι περισσότεροι δρυμοί αφορούν δασικές περιοχές (δρυμός - δρυς - βελανιδιά), ενώ για τις θαλάσσιες περιοχές που πλέον έχουν νομοθετηθεί ως προστατευόμενες χρησιμοποιείται ο όρος Θαλάσσιο Πάρκο. Στην Ελλάδα έχουν καθιερωθεί δύο περιοχές ως Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα:


Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών, ιδιαίτερα υδροβιοτόπων που χαρακτηρίστηκαν ιδιαίτερα μετά το 2004 Εθνικά Πάρκα. Αυτά είναι:[1]

Πηγές και παραπομπές