Βακτρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Μορφοποίηση ISBN
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: hy:Բակտրիա
Γραμμή 43: Γραμμή 43:
[[hr:Baktrija]]
[[hr:Baktrija]]
[[hu:Baktria]]
[[hu:Baktria]]
[[hy:Բակտրիա]]
[[id:Baktria]]
[[id:Baktria]]
[[it:Battria]]
[[it:Battria]]

Έκδοση από την 08:38, 20 Δεκεμβρίου 2011

Η Ελληνο-Βακτριακή αυτοκρατορία, 180 π.Χ.

Η Βακτρία ή Βακτριανή (αραβ. باختر / Μπάκταρ, λατ. Bactria, κινέζικα 大夏 Ντα Ξια) είναι ιστορική περιοχή στην οποία υπήρξε κράτος με πρωτεύουσα την Μπάκτρα, το σημερινό Μπάλχ. Εκτείνεται βόρεια του Χίντου Κους και νότια του ποταμού Αμού Νταριά. Ήταν πατρίδα του θρησκευτικού ηγέτη Ζωροάστρη. Σήμερα ανήκει στο Αφγανιστάν και στο Τουρκμενιστάν. Κάτοικοι της Βακτρίας ήταν οι Βάκτροι και οι Σκύθες.

Ιστορική αναδρομή

Πριγκίπισσα της Βακτρίας, 2ος αιώνας π.Χ.

Ο Πέρσης Αυτοκράτορας Κύρος Β' εισέβαλε στην Βακτρία το 538 π.Χ. και την μετέτρεψε σε σατραπεία της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών. Η Βακτρία ήταν τότε εύφορη και πυκνοκατοικημένη περιοχή, γνωστή ως «Βασίλειο των 1000ων πόλεων». Φημίζονταν για τα άλογά της και για τους ικανούς ιππείς, οι οποίοι στελέχωσαν τον περσικό στρατό.

Δύο αιώνες αργότερα, το 330 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος κατέλυσε στο πέρασμά του την Περσική Αυτοκρατορία, και φτάνοντας στην Βακτρία σκότωσε τον σατράπη της, τον Βήσσο. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, η Βακτρία περιέπεσε αρχικά το βασίλειο των Σελευκιδών, έγινε ορμητήριο του επίγονου Αντίοχου Α' εναντίον της επεκτατικής πολιτικής της Ινδίας, αποχωρίστηκε το 240 π.Χ. επί Διοδότου, και τελικά καταλύθηκε από τους Πάρθους.

Ο «Χρυσός της Βακτρίας»

Στατήρας του Ευκρατίδη Α΄ (171 - 145 π.Χ.))

Η Βακτρία φημίζονταν για το χρυσό της. Ο Δαρείος Α' αναφέρει την Βακτρία ως προμηθευτή χρυσού για το αυτοκρατορικό του παλάτι στην Σούσα. Το εμπόριο χρυσού με προέλευση την Σιβηρία άνθιζε.[1] Το χρυσό κέρμα του Ευκρατίδη είναι το μεγαλύτερο χρυσό νόμισμα της αρχαιότητας.

Παραπομπές

  1. W. W. Tarn: The Greeks in Bactria and India (3rd Edit.) Chicago 1984, S. 105 ISBN 0-89005-524-6

Βιβλιογραφία

  • Michael Alram: Die Geschichte Ostirans von den Griechenkönigen in Baktrien und Indien bis zu den iranischen Hunnen (250 v. Chr.–700 n. Chr.). Wilfried Seipel (Hrsg.): Weihrauch und Seide. Alte Kulturen an der Seidenstraße. Βιέννη 1996, ISBN 3-900325-53-7, σελ. 119–140.
  • Baktrien. Kleines Lexikon des Hellenismus. Harrassowitz, Wiesbaden 1993, ISBN 3-447-03278-2, σελ. 93–96.