Προστιθέμενη αξία

Ο όρος - έκφραση προστιθέμενη αξία είναι οικονομικός όρος και αναφέρεται στην εκάστοτε οικονομική επιβάρυνση της αξίας ενός αγαθού ως πρώτη ύλη σε κάθε στάδιο της επεξεργασίας του μέχρι την τελική τιμή που φθάνει έτοιμο στη κατανάλωση.
Το αγαθό για να πάρει την τελική μορφή που έχει όταν το αγοράσει ο καταναλωτής έχει περάσει από διάφορες διαδικασίες, κάθε μία από τις οποίες έχει αφήσει το "στίγμα" της στη διαμόρφωση της τελικής αυτής μορφής.

Ουσιαστικά πρόκειται κάθε φορά για διαφορά νεότερης αξίας με προγενέστερη στη γραμμή παραγωγής, εκ της συμβολής εργασίας, κεφαλαίου και επιχειρηματικότητας. Έτσι οι αμοιβές που δίδονται εν προκειμένω τόσο στην εργασία (μισθός - αμποιβές), όσο και στο κεφάλαιο (τόκοι, ενοίκια κ.λπ.), επί της συμβολής αυτών στη παραγωγή μιας επιχείρησης, αποτελούν την προστιθέμενη αξία.

Το αξιοσημείωτο της έννοιας αυτής είναι ότι αν ομαδοποιηθούν οι πωλήσεις όλων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μιας κοινωνίας τότε οι μεταξύ αυτών συναλλαγές καλούμενες επί τούτου "ενδιάμεσες συναλλαγές", αυτές εξουδετερώνονται, γιατί όπως προκύπτει η αξία των τελικών προϊόντων που παράγονται, δηλαδή οι πωλήσεις τους, (αγαθών ή υπηρεσιών) και η επένδυση επ΄ αυτών είναι ίση με την προστιθέμενη αξία, της ίδιας αγοράς.
Κατ΄ επέκταση της παραπάνω επισήμανσης, στο ευρύτερο σύνολο της οικονομίας, η προστιθέμενη αξία είναι κατ΄ ουσία η αξία του ακαθάριστου εθνικού ή εγχώριου προϊόντος, δηλαδή αυτού τούτου του προϊόντος.

Παράδειγμα Π.Α.

Μία βιομηχανία αγοράζει πρώτη ύλη (αγαθού) έναντι 3.000 νομισματικών μονάδων, στη συνέχεια μετά από επεξεργασία πωλεί αυτή στους καταναλωτές έναντι 4.000 νομισματικών μονάδων. Η προστιθέμενη αξία επί του συγκεκριμένου αγαθού είναι 4.000 - 3.000, δηλαδή 1.000 νομισματικές μονάδες, όπου πρόκειται για αμοιβές εργαζομένων που συνέβαλαν, αμοιβή κεφαλαίου που χρειάστηκε και αμοιβή του επιχειρηματία, (κέρδος), για τον κίνδυνο που ανέλαβε στην οργάνωση της παραγωγής.