Συνθήκη της Απάμειας

Με τη συνθήκη της Απάμειας (188 π.Χ.) οι Ρωμαίοι αναδιοργάνωσαν εδαφικά την ελληνιστική Ανατολή, αυξάνοντας θεματικά τις κτήσεις των συμμάχων τους Ροδίων και Περγαμηνών και περιορίζοντας τους αντιπάλους τους Σελευκίδες στο χώρο της Μέσης Ανατολής.

Η Συνθήκη της Απάμειας ήταν μια συνθήκη η οποία πραγματοποιήθηκε το 188 π.Χ. και σηματοδότησε το τέλος των Αντιοχικών πολέμων, όπως ονομάσθηκαν, ανάμεσα στους Ρωμαίους και τους Σελευκίδες του Αντίοχου Γ' του Μέγα.

Μετά τη Μάχη της Μαγνησίας και την ήττα του Αντίοχου Γ' του Μέγα, ο τελευταίος υπέγραψε το 188 π.Χ. ειρήνη με τους Ρωμαίους που δήγησε στην οριστική απώλεια των κτήσεων που είχαν κατοχυρώσει την παρουσία του Αντιόχου στο χώρο του Αιγαίου και συνέβαλε στην αύξηση της δύναμης των συμμάχων της Ρώμης Ρόδου με την παραχώρηση της Λυκίας και τμήματος της Καρίας και Περγάμου. Εξαίρεση αποτελούσε και μια σειρά αυτόνομων στο παρελθόν ελληνίδων πόλεων που ανέκτησαν την ελευθερίας τους. Άλλοι όροι ήταν:Οι Σελευκίδες θα εγκατέλειπαν τα εδάφη τους βόρεια του Ταύρου, θα περιόριζαν το στόλο τους σε 12 πλοία και θα πλήρωναν πολεμική αποζημίωση 15.000 τάλαντα. Έτσι ο Ρωμαιοσυριακός Πόλεμος τελείωσε, αλλά το 172 π.Χ. άρχισε ο Τρίτος Μακεδονικός Πόλεμος.

Δείτε επίσης

• Το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη: «Η Μάχη της Μαγνησίας».

Πηγές

• Πολύβιος, Ιστορικά 21,42, 1-27