Θωμάς ο Σλάβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 13:36, 16 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Θωμάς ο Σλάβος ή Σκλαβηνός υπήρξε Βυζαντινός στρατιωτικός και σφετεριστής του αυτοκρατορικού θρόνου. Γεννήθηκε στη ΒΑ Μικρά Ασία, στην περιοχή της Χαλδίας (Α άκρο του Πόντου), πιθανότατα μεταξύ του 760 και του 770 μ.Χ. από φτωχή αγροτική οικογένεια σλαβικής καταγωγής. Σλαβικοί πληθυσμοί είχαν εγκατασταθεί νωρίτερα σε μικρασιατικά εδάφη και ιδίως στο θέμα του Οψικίου.

Εντάχθηκε στο στρατό και γρήγορα ξεχώρισε κερδίζοντας αξιώματα. Συνδέθηκε με φιλία με τον Λέοντα Αρμένιο, μετέπειτα αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄, ο οποίος είχε στενές φιλικές σχέσεις με τον επίσης αξιωματικό Μιχαήλ Τραυλό, μετέπειτα αυτοκράτορα Μιχαήλ Β'. Το 803 τον συναντάμε υψηλόβαθμο αξιωματικό, πιθανώς τουρμάρχη, δηλαδή διοικητή μεραρχίας ή ταξιαρχίας, και υποστηρικτή του στασιαστή στρατηγού Βαρδανίου Τούρκου. Ο Βαρδάνιος προσπάθησε να ανατρέψει τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Α΄, αλλά απέτυχε όταν ο Λέων ο Αρμένιος και ο Μιχαήλ Τραυλός τον εγκατέλειψαν και υποστήριξαν τον νόμιμο αυτοκράτορα. Για τα επόμενα 10 χρόνια, δηλαδή μέχρι και το 813, οι πηγές δεν ανάφερονται κάθόλου στο Θωμά απο τη λίμνη Γαζουρού.

Όταν ο φίλος του Λέων έγινε αυτοκράτορας το 813, τον απεκατέστησε ορίζοντάς τον τουρμάρχη των Φοιδεράτων στο Θέμα Αρμενιακών. Τα Χριστούγεννα του 820, αμέσως μετά την δολοφονία του Λέοντος από συνωμότες κατευθυνόμενους από τον Μιχαήλ, ο Θωμάς στασίασε κατά του νέου αυτοκράτορα Μιχαήλ Β΄. Κέρδισε γρήγορα την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των θεματικών στρατευμάτων της Μικράς Ασίας λόγω της συμπάθειας που έτρεφαν για τον Λέοντα Ε΄, της αντιπάθειάς τους απέναντι στον Μιχαήλ Β' και της καλής του φήμης ως αξιωματικού. Οικειοποιήθηκε τα χρήματα των δημοσίων ταμείων στο Θέμα Αρμενιακών και αλλού, συγκέντρωσε στρατεύματα και ξεκίνησε πορεία προς την Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια, ήρθε σε συνεννόηση με τον χαλίφη Αλ Μαμούν και κέρδισε υποστήριξη, χρήματα και στρατεύματα από τους Άραβες, ενώ στέφθηκε από τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιώβ αυτοκράτορας με το όνομα Κωνσταντίνος.

Σύντομα είχε κερδίσει με το μέρος του όλα τα θέματα της Μικράς Ασίας εκτός από τα θέματα Αρμενιακών και Οψικίου και βάδισε κατά της Κωνσταντινουπόλεως, η πολιορκία της οποίας άρχισε το φθινόπωρο του 821. Η υποστήριξη του λαού της Πόλης προς τον Μιχαήλ, δύο ήττες του ισχυρού επαναστατικού ναυτικού από τα πλοία του αυτοκράτορα καθώς και μια καταλυτική ήττα από τους Βουλγάρους, οι οποίοι εξεστράτευσαν εναντίον του, κατόπιν συνεννόησης με τον Μιχαήλ, υπό την ηγεσία του Ομουρτάγ, οδήγησαν τον αρχικά πανίσχυρο Θωμά στην καταστροφή. Την άνοιξη του 823, η πολιορκία λύθηκε οριστικά κι ο Θωμάς κατέφυγε με τα απομεινάρια του στρατού του στην Αρκαδιούπολη. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης τον παρέδωσαν στον αυτοκράτορα Μιχαήλ Β'. Ο Θωμάς καταδικάστηκε σε ενα θάνατο μαρτυρικό. Ακρωτηριάστηκε στα χέρια και στα πόδια και στη συνέχεια ανασκολοπίστηκε. Το ίδιο τέλος είχε κι ο θετός γιος του, Αναστάσιος.

Πηγές

G. Ostrogorsky, Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους
A.A. Vasiliev, Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
P. Lemerle, Thomas le Slave
P. Lemerle, Byzance et les Arabes

Πρότυπο:Link FA

@@ Γραμμή 5: / Γραμμή 5: @@
 Όταν ο φίλος του Λέων έγινε αυτοκράτορας το [[813]], τον απεκατέστησε ορίζοντάς τον τουρμάρχη των [[Φοιδεράτοι|Φοιδεράτων]] στο [[Θέμα Αρμενιακών]]. Τα [[Χριστούγεννα]] του [[820]], αμέσως μετά την δολοφονία του [[Λέων Ε΄|Λέοντος]] από συνωμότες κατευθυνόμενους από τον Μιχαήλ, ο Θωμάς στασίασε κατά του νέου αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Β΄]]. Κέρδισε γρήγορα την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των θεματικών στρατευμάτων της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] λόγω της συμπάθειας που έτρεφαν για τον [[Λέων Ε΄|Λέοντα Ε΄]], της αντιπάθειάς τους απέναντι στον [[Μιχαήλ Β']] και της καλής του φήμης ως αξιωματικού. Οικειοποιήθηκε τα χρήματα των δημοσίων ταμείων στο [[Θέμα Αρμενιακών]] και αλλού, συγκέντρωσε στρατεύματα και ξεκίνησε πορεία προς την [[Κωνσταντινούπολη]]. Στη συνέχεια, ήρθε σε συνεννόηση με τον χαλίφη [[Αλ Μαμούν]] και κέρδισε υποστήριξη, χρήματα και στρατεύματα από τους [[Άραβες]], ενώ στέφθηκε από τον [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Πατριάρχη Αντιοχείας]] [[Ιώβ Α΄ Αντιοχείας|Ιώβ]] αυτοκράτορας με το όνομα Κωνσταντίνος.
-Σύντομα είχε κερδίσει με το μέρος του όλα τα [[Θέμα (Βυζάντιο)|θέματα]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] εκτός από τα θέματα [[Θέμα Αρμενιακών|Αρμενιακών]] και [[Θέμα του Οψικίου|Οψικίου]] και βάδισε κατά της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]], η πολιορκία της οποίας άρχισε το φθινόπωρο του [[821]]. Η υποστήριξη του λαού της Πόλης προς τον Μιχαήλ, δύο ήττες του ισχυρού επαναστατικού ναυτικού από τα πλοία του αυτοκράτορα καθώς και μια καταλυτική ήττα από τους [[Βουλγαρία|Βουλγάρους]], οι οποίοι εξεστράτευσαν εναντίον του, κατόπιν συνεννόησης με τον [[Μιχαήλ Β'|Μιχαήλ]], υπό την ηγεσία του Ομουρτάγ, οδήγησαν τον αρχικά πανίσχυρο Θωμά στην καταστροφή. Την άνοιξη του [[823]], η πολιορκία λύθηκε οριστικά κι ο Θωμάς κατέφυγε με τα απομεινάρια του στρατού του στην [[Αρκαδιούπολη]]. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης τον παρέδωσαν στον αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Β']], ο οποίος διέταξε να θανατωθεί με μαρτυρικό τρόπο. Το ίδιο τέλος είχε κι ο θετός γιος του, Αναστάσιος.
+Σύντομα είχε κερδίσει με το μέρος του όλα τα [[Θέμα (Βυζάντιο)|θέματα]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] εκτός από τα θέματα [[Θέμα Αρμενιακών|Αρμενιακών]] και [[Θέμα του Οψικίου|Οψικίου]] και βάδισε κατά της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]], η πολιορκία της οποίας άρχισε το φθινόπωρο του [[821]]. Η υποστήριξη του λαού της Πόλης προς τον Μιχαήλ, δύο ήττες του ισχυρού επαναστατικού ναυτικού από τα πλοία του αυτοκράτορα καθώς και μια καταλυτική ήττα από τους [[Βουλγαρία|Βουλγάρους]], οι οποίοι εξεστράτευσαν εναντίον του, κατόπιν συνεννόησης με τον [[Μιχαήλ Β'|Μιχαήλ]], υπό την ηγεσία του Ομουρτάγ, οδήγησαν τον αρχικά πανίσχυρο Θωμά στην καταστροφή. Την άνοιξη του [[823]], η πολιορκία λύθηκε οριστικά κι ο Θωμάς κατέφυγε με τα απομεινάρια του στρατού του στην [[Αρκαδιούπολη]]. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης τον παρέδωσαν στον αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Β']]. Ο Θωμάς καταδικάστηκε σε ενα θάνατο μαρτυρικό. Ακρωτηριάστηκε στα χέρια και στα πόδια και στη συνέχεια ανασκολοπίστηκε. Το ίδιο τέλος είχε κι ο θετός γιος του, Αναστάσιος.
 == Πηγές ==
 * ''G. Ostrogorsky, Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους''