Ιερώνυμος ο Καρδιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 18: Γραμμή 18:
*[[Λουκιανός]], Μακρόβιοι, Εκδ. Κάκτος τόμ. 14 (1994)
*[[Λουκιανός]], Μακρόβιοι, Εκδ. Κάκτος τόμ. 14 (1994)
*[[Πλούταρχος]], Βίοι παράλληλοι
*[[Πλούταρχος]], Βίοι παράλληλοι
*[[Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς]], Historia antigua de Roma,«Ρωμαϊκή Αρχαιολογία» Βιβλίο Ι.6
* [[Ερνστ Κούρτιους|Curtius Ernst]], Ελλληνική Ιστορία (Griechische Geschichte, τόμ.2 (1861) που μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον [[Σπυρίδων Λάμπρος|Σπυρίδωνα Λάμπρο]] (1899).
* [[Ερνστ Κούρτιους|Curtius Ernst]], Ελλληνική Ιστορία (Griechische Geschichte, τόμ.2 (1861) που μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον [[Σπυρίδων Λάμπρος|Σπυρίδωνα Λάμπρο]] (1899).
* F. REUSS, Ιερώνυμος από την Καρδία, Βερολίνο (1876)
* F. REUSS, Hieronymous van Cardia, Berlin (1876)


==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==

Έκδοση από την 21:10, 4 Αυγούστου 2011

Αρχείο:Hieronymous Treutler.jpg
Ιερώνυμος ο Καρδιανός

Ο Ιερώνυμος ο Καρδιανός (περ.360 - περ.260 π.Χ.) Ιστορικός των πολέμων των Διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου για τον οποίο ο Βρεταννός ιστορικός Τζων Μπάγκνελ Μπιούρι (Bury) έγραψε: Θα τον τοποθετούσαμε τον ιστορικό αυτόν τρίτο στην τριανδρία των Ελλήνων ιστορικών, δίπλα στον Θουκυδίδη και τον Πολύβιο.

Βίος

Γεννήθηκε στην Καρδία της Θρακικής χερσονήσου (σημ. Καλλίπολη και υπηρέτησε ως αξιωματικός υπό τις διαταγές του συμπολίτη του Ευμένη του Καρδιανού κατά τους πολέμους των Διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πήρε μέρος σε μάχες εναντίον του Περδίκκα και του Αντιγόνου ως το 316, όπου ο Αντίγονος νίκησε τον Ευμένη στη μάχη της Γαβιανής. Μετά το γεγονός αυτό αιχμαλωτίσθηκε πληγωμένος και φυλακίστηκε·τελικά ο Αντίγονος του έδωσε χάρη και τον διόρισε επιστάτη εκμετάλλευσης ασφάλτου στην Νεκρά Θάλασσα και αργότερα ακολούθησε τον Αντίγονο και Πολέμησε στη μάχη της Ιψού 301 π.Χ. και όταν ο γιός του Αντιγόνου ο Δημήτριος ο Πολιορκητής έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας τοποθέτησε τον Ιερώνυμο αρμοστή στις Θεσπιές της Βοιωτίας (293 π.Χ.). Αργότερα συνόδευσε στην Πελοπόννησο τον διάδοχο του Δημητρίου Αντίγονο Α΄Γονατά στην εκστρατεία εναντίον του Πύρρου. Έζησε κατά τον Λουκιανό εκατόν τέσσερα χρόνια.[1] α[›]

Εργογραφία

Ο Ιερώνυμος έγραψε το ιστορικό έργο: Αι περί Διαδόχων Ιστορίαι στο οποίο διαπραγματεύτηκε την ιστορία της περιόδου από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323) ως τον θάνατο του Πύρρου (272 π.Χ.). Από το έργο του σώθηκαν λιγοστά μόνο αποσπάσματα. Είναι όμως γνωστό ότι το χρησιμοποίησαν ως βασική τους πηγή ο Διόδωρος ο Σικελιώτης[2] και ο Αρριανός,[3] καθώς και ο Πλούταρχος στις βιογραφίες του.[4]Ιδιαίτερη επίσης ικανότητα είχε ο Ιερώνυμος στην απεικόνιση και ερμηνεία του χαρακτήρα των ιστορικών προσώπων, όπως μπορεί να εξαχθεί από το βίο του Δημητρίου Πολιορκητή, γραμμένο από τον Πλούταρχο, ο οποίος άντλησε από τον Ιερώνυμο. Επίσης υπήρξε ο πρώτος Έλληνας ιστορικός που ασχολήθηκε με την Ρώμη, εντελώς πάντως περιστασιακά στο τμήμα του έργου του που αναφερόταν στην σύγκρουση του Πύρρου με τους Ρωμαίους.

Σημειώσεις

^ α: Ο Ιερώνυμος που έλαβε μέρος σε πολέμους και υπέμεινε πολλούς κόπους και τραύματα, έζησε έτη τέσσερα και εκατόν, όπως αναφέρει ο Αγαθαρχίδης[5] στο ένατο βιβλίο της ιστορίας της Ασίας και θαυμάζει τον άνδρα, επειδή μέχρι τα τελευταία του ήταν ικανός στα ερωτικά (άρτιον όντα εν ταις συνουσίαις), άρτιος σε όλες τους τις αισθήσεις και εντελώς υγιής.

Παραπομπές

  1. Λουκιανός, Μακρόβιοι, 22. 3-9
  2. Διόδωρος ο Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, Βιβλία 18-20
  3. Αρριανός,«Τα μετ΄Αλέξανδρον» (10 βιβλία), μια ιστορία των γεγονότων που συνέβησαν τα πρώτα χρόνια μετά τον θάνατο του Μεκεδόνα Βασιλιά (323 ως 321 π.Χ,). Το έργο χάθηκε, αλλά περίληψή του δίνει ο Φώτιος
  4. Πλούταρχος, Παράλληλοι βίοι, Ευμένης, Πύρρος, Δημήτριος ο Πολιορκητής.
  5. Ο Αγαθαρχίδης από την Κνίδο, γραμματικός του 2ου αι. π.Χ. έγραψε πολλά έργα από τα οποίας σώζονται μόνο αποσπάσματα του Περίπλου Ερυθράς θαλάσσης.

Πηγές

Βιβλιογραφία