Σταύρος Τσιώλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
{{DEFAULTSORT:Τσιωλης Σταυρος}} |
{{DEFAULTSORT:Τσιωλης Σταυρος}} |
||
{{Σκηνοθέτης-επέκταση}} |
|||
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]] |
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]] |
||
[[Κατηγορία:Τριπολιτσιώτες]] |
[[Κατηγορία:Τριπολιτσιώτες]] |
Έκδοση από την 10:46, 23 Ιουλίου 2011
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Σταύρος Τσιώλης (γενν. στην Τρίπολη το 1937) είναι σκηνοθέτης του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και από το 1958 δούλεψε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Η πρώτη δική του ταινία εμφανίστηκε το 1968, και το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία Κατάχρηση εξουσίας. Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το 1985 με ταινίες που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία.
Οι ταινίες του έχουν ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθώς βασίζονται στο λεπτό χιούμορ, τους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και τη χρήση, πολλές φορές, ερασιτεχνών ηθοποιών. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση, αρκετές φορές στον τόπο καταγωγής του, την Αρκαδία. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε σαν πρωταγωνιστή τον Αργύρη Μπακιρτζή.
Φιλμογραφία
- Ο μικρός δραπέτης (1968)
- Κατάχρηση εξουσίας (1970)
- Μια τόσο μακρινή απουσία (1985)
- Σχετικά με τον Βασίλη (1986)
- Ακατανίκητοι εραστές (1988)
- Έρωτας στη Χουρμαδιά (1990)
- Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε (1992)
- Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995)
- Ας περιμένουν οι γυναίκες (1998)
- Φτάσαμεε! (2004)
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός σκηνοθέτη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |