Οξιά

Οξιά
Δασική οξιά
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae) Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta) Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida) Τάξη: Φηγώδη (Fagales) Οικογένεια: Φηγοειδή (Fagaceae) Γένος: Φηγός (Fagus) L.
Είδη
Δείτε κείμενο

Η οξιά ή φηγός (Fagus) είναι ένα γένος δέκα ειδών φυλλοβόλων δέντρων που συναντώνται στην Ευρώπη, Ασία και Βόρειο Αμερική. Είναι δέντρο μεγάλο, μέχρι 35 μέτρα ύψος, φυλλοβόλο με κορμό ευθύ και κόμη σε νεαρή ηλικία κωνική ενώ όταν το δέντρο γεράσει μετατρέπεται σε πλατιά θολωτή. Φυτρώνει σε υψόμετρο από 500 μ. μέχρι 1800 μ. Τα φύλλα της είναι κατ'εναλλαγή δίσειρα, επιμήκη ελλειψοειδή ως αντίστροφα ωοειδή, μήκους 5-15 εκ. και πλάτους 2,5-8 εκ. πολύ ή λίγο οξύκορφα. Οι καρποί της είναι κάρυα ανά 2-3 μέσα σε ξυλώδες κύπελλο, που σκεπάζεται από βράκτια.

Σε κάποιες περιοχές όμως που η οξιά δεν υπήρχε σε αφθονία, επικράτησε να λέγεται φηγός η βελανιδιά ή ένα είδος βελανιδιάς. Η πιο διάσημη φηγός ήταν αυτή του μαντείου της Δωδώνης από την οποία οι ιερείς του έπαιρναν τους χρησμούς ερμηνεύοντας το θρόισμα των φύλλων της σε συνδυασμό με άλλους ήχους του περιβάλλοντός τους.

Τα είδη της οξιάς είναι τα εξής:

• Fagus crenata - Ιαπωνική οξιά
• Fagus engleriana (Οξιά η εγκλεριανή) - Κινεζική οξιά
• Fagus grandifolia (Οξιά η μεγαλόφυλλος) - Αμερικάνικη οξιά
• Fagus hayatae (Οξιά του Χαγιάτα) - Οξιά της Ταϊβάν
• Fagus japonica - Ιαπωνική οξιά (Ιαπωνική γαλάζια οξιά)
• Fagus longipetiolata - Οξιά η μακροέμμισχη
• Fagus lucida - Οξιά λάμπουσα
• Fagus mexicana - Μεξικανική οξιά
• Fagus orientalis - Ανατολική οξιά
• Fagus sylvatica - Δασική οξιά

Στην Ελλάδα συναντώνται η Δασική οξιά και η Οξιά ανατολική.