Λουδοβίκος Βοναπάρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: la:Ludovicus I (rex Hollandiae) |
μ r2.5.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: da:Louis Bonaparte |
||
Γραμμή 58: | Γραμμή 58: | ||
[[br:Luigi Buonaparte]] |
[[br:Luigi Buonaparte]] |
||
[[cs:Ludvík Bonaparte]] |
[[cs:Ludvík Bonaparte]] |
||
[[da:Louis Bonaparte]] |
|||
[[de:Louis Bonaparte]] |
[[de:Louis Bonaparte]] |
||
[[en:Louis Bonaparte]] |
[[en:Louis Bonaparte]] |
Έκδοση από την 05:54, 7 Ιουλίου 2011
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Λουδοβίκος Α' | |
---|---|
Ο Λουί Βοναπάρτης | |
Βασιλιάς της Ολλανδίας | |
Περίοδος | 1806-1810 |
Προκάτοχος | Κανείς (ίδρυση βασιλείου) |
Διάδοχος | Λουδοβίκος Β' της Ολλανδίας |
Γέννηση | 2 Σεπτεμβρίου 1778 Αζάτσιο, Κορσική |
Θάνατος | 25 Ιουλίου 1846 (67 ετών) |
Τόπος ταφής | Σεν-Λε-λα-Φορέ |
Σύζυγος | Ορτανσία του Μποαρναί |
Επίγονοι | Ναπολέων Κάρολος Βοναπάρτης, Λουδοβίκος Β', Ναπολέων Γ' |
Πατέρας | Κάρολος Βοναπάρτης |
Μητέρα | Λετίτσια Ραμολίνο |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Λουί Βοναπάρτης ήταν πρίγκιπας της Γαλλίας και βασιλιάς της Ολλανδίας.
Γεννήθηκε στο Αιάκειο της Κορσικής και ήταν γιος του Κάρλο Βοναπάρτη και της Λετίτσια Ραμολίνο καθώς και αδερφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Εντάχθηκε στο στρατό και συμμετείχε στις εκστρατείες του αδερφού του, ο οποίος και τον έχρισε στρατηγό. Στις 5 Ιουνίου 1806 αναγορεύτηκε βασιλιάς της Ολλανδίας.
Ο Λουί προσπάθησε να ασκήσει σωστά τα καθήκοντά του ως βασιλιάς της Ολλανδίας. Έτσι άρχισε να μαθαίνει τη γλώσσα, ώστε να διοικεί πιο εύκολα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, και συγκεκριμένα το 1809, βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγάλες πλημμύρες, τις οποίες αντιμετώπισε σχετικά αποτελεσματικά και με προσωπική φροντίδα. Γι’ αυτό και απέκτησε το προσωνύμιο του «Καλού».
Όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης ζήτησε για τις ανάγκες της εκστρατείας του στρατιώτες από την Ολλανδία, ο Λουί αρνήθηκε. Ο Ναπολέων τότε κατηγόρησε τον αδερφό του ότι τοποθετούσε πρώτα τα ολλανδικά συμφέροντα από τα γαλλικά, αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί.
Απεβίωσε στις 25 Ιουλίου του 1846 και τάφηκε στο Παρίσι. Ήταν παντρεμένος με την Ορτάνς ντε Μποαρναί και είχε αποκτήσει τρία παιδιά: τον Ναπολέοντα, που πέθανε σε ηλικία πέντε ετών, τον Ναπολέοντα Λουί Βοναπάρτη, μετέπειτα βασιλιά Λουδοβίκο Β' της Ολλανδίας και τον Κάρολο Λουδοβίκο Ναπολέοντα, μετέπειτα Ναπολέοντα Γ’ της Γαλλίας.