Μονή Βλατάδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
συμπλήρωση από ΧΠ
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
H '''Μονή Βλατάδων''', γνωστή και ως '''Τσαούς Μοναστήρι''', είναι [[μοναστήρι]] στην περιοχή της Άνω Πόλης της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]], λίγα μέτρα από τα τείχη. Είναι το μοναδικό μοναστήρι της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινής]] περιόδου της πόλης που εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα.
H '''Μονή Βλατάδων''' ή '''Βλαττάδων''' ή '''Βλατταίων''', γνωστή και ως '''Τσαούς Μοναστήρι''', είναι [[μοναστήρι]] στην περιοχή της Άνω Πόλης της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]], λίγα μέτρα από τα τείχη του [[Επταπύργιο|Επταπυργίου]]. Είναι το μοναδικό μοναστήρι της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινής]] περιόδου της πόλης που εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα.

===Ιστορικά στοιχεία===
Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα σε χώρο που πιθανώς να φιλοξενούσε παλιότερο ναό, από τον κρητικής καταγωγής μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Δωρόθεο Βλαττή και τον αδελφό του Μάρκο. Οι πρώτες ιστορικές αναφορές στη Μονή Βλαττάδων γίνονται το [[1405]] στο οδοιπορικό του Ρώσου περιηγητή Ιγνατίου του Σμολένσκ. Κατά τον 15ο αιώνα η μονή γνώρισε μεγάλη ακμή. Μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης οι Τούρκοι της έδωσαν κάποια προνόμια, που επικυρώθηκαν και με [[φιρμάνι]] του [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β΄]] το [[1446]]. Σύμφωνα με παράδοση του 16ου αιώνα, η προνομιακή αυτή μεταχείριση οφειλόταν στη βοήθεια που είχαν προσφέρει οι μοναχοί της στους Τούρκους για την άλωση της πόλεως. Εξάλλου, από ορισμένα κτίσματα οθωμανικής τεχνοτροπίας φαίνεται ότι τον 16ο αιώνα στη μονή εγκαταστάθηκαν Τούρκοι. Το [[1633]], με [[σιγίλλιο]] του Πατριάρχη [[Κύριλλος Λούκαρις|Κυρίλλου Λούκαρι]], η Μονή Βλαττάδων προσαρτήθηκε ως [[μετόχιο]] στη [[Μονή Ιβήρων]] του Αγίου `Ορους. Το [[1801]] ανακαινίσθηκε το καθολικό της μονής, αλλά το [[1870]] μια πυρκαϊά κατέστρεψε μέρος της, συμπεριλαμβανόμενης και της βιβλιοθήκης. Οι ζημιές επισκευάσθηκαν με έξοδα του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]].

===Σημερινή κατάσταση===
Σήμερα η Μονή ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Από το αρχικό κτίσμα σώζεται μόνο το ιερό και λίγα άλλα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Κοντά στο καθολικό της Μονής, που τιμάται στο όνομα της [[Μεταμόρφωση του Σωτήρος|Μεταμορφώσεως του Σωτήρος]], υπάρχει θολωτό παρεκκλήσιο του 14ου αιώνα με τοιχογραφίες της εποχής των Παλαιολόγων. Σύμφωνα με τοπική παράδοση η Μονή είναι κτισμένη στον τόπο όπου κήρυττε ή διέμενε ο [[Απόστολος Παύλος]] κατά τη διαμονή του στην πόλη. Σώζονται 93 κώδικες και το αρχείο της Μονής, που κατά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] μεταφέρθηκαν για ασφάλεια στη Μονή Ιβήρων.


===Πηγή===
* ''Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια'' «Χάρη Πάτση», τ. 8, σελ. 627


Ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα σε χώρο που πιθανώς να φιλοξενούσε παλιότερο ναό.


{{DEFAULTSORT:Βλαταδων Μονη}}
{{DEFAULTSORT:Βλαταδων Μονη}}

Έκδοση από την 10:28, 29 Ιουνίου 2011

H Μονή Βλατάδων ή Βλαττάδων ή Βλατταίων, γνωστή και ως Τσαούς Μοναστήρι, είναι μοναστήρι στην περιοχή της Άνω Πόλης της Θεσσαλονίκης, λίγα μέτρα από τα τείχη του Επταπυργίου. Είναι το μοναδικό μοναστήρι της βυζαντινής περιόδου της πόλης που εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Ιστορικά στοιχεία

Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα σε χώρο που πιθανώς να φιλοξενούσε παλιότερο ναό, από τον κρητικής καταγωγής μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Δωρόθεο Βλαττή και τον αδελφό του Μάρκο. Οι πρώτες ιστορικές αναφορές στη Μονή Βλαττάδων γίνονται το 1405 στο οδοιπορικό του Ρώσου περιηγητή Ιγνατίου του Σμολένσκ. Κατά τον 15ο αιώνα η μονή γνώρισε μεγάλη ακμή. Μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης οι Τούρκοι της έδωσαν κάποια προνόμια, που επικυρώθηκαν και με φιρμάνι του Μωάμεθ Β΄ το 1446. Σύμφωνα με παράδοση του 16ου αιώνα, η προνομιακή αυτή μεταχείριση οφειλόταν στη βοήθεια που είχαν προσφέρει οι μοναχοί της στους Τούρκους για την άλωση της πόλεως. Εξάλλου, από ορισμένα κτίσματα οθωμανικής τεχνοτροπίας φαίνεται ότι τον 16ο αιώνα στη μονή εγκαταστάθηκαν Τούρκοι. Το 1633, με σιγίλλιο του Πατριάρχη Κυρίλλου Λούκαρι, η Μονή Βλαττάδων προσαρτήθηκε ως μετόχιο στη Μονή Ιβήρων του Αγίου `Ορους. Το 1801 ανακαινίσθηκε το καθολικό της μονής, αλλά το 1870 μια πυρκαϊά κατέστρεψε μέρος της, συμπεριλαμβανόμενης και της βιβλιοθήκης. Οι ζημιές επισκευάσθηκαν με έξοδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Σημερινή κατάσταση

Σήμερα η Μονή ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Από το αρχικό κτίσμα σώζεται μόνο το ιερό και λίγα άλλα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Κοντά στο καθολικό της Μονής, που τιμάται στο όνομα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, υπάρχει θολωτό παρεκκλήσιο του 14ου αιώνα με τοιχογραφίες της εποχής των Παλαιολόγων. Σύμφωνα με τοπική παράδοση η Μονή είναι κτισμένη στον τόπο όπου κήρυττε ή διέμενε ο Απόστολος Παύλος κατά τη διαμονή του στην πόλη. Σώζονται 93 κώδικες και το αρχείο της Μονής, που κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μεταφέρθηκαν για ασφάλεια στη Μονή Ιβήρων.


Πηγή

  • Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τ. 8, σελ. 627


Συντεταγμένες: 40°38′31.50″N 22°57′16.50″E / 40.6420833°N 22.9545833°E / 40.6420833; 22.9545833