Φρύνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''Φρύνη''' ήταν μια διάσημη [[εταίρα]] της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον [[4ος αιώνας π.Χ.|4ο αιώνα π.Χ.]] στην [[Αθήνα]], ωστόσο καταγόταν από τις [[Θεσπιές]] της [[Βοιωτία|Βοιωτίας]]. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, αλλά εξαιτίας του χλωμού δέρματός της έμεινε γνωστή ως Φρύνη (το όνομα προκύπτει από το αμφίβιο ζωάκι [[φρύνος]]). Σχετικά με τη ζωή της διασώζονται ορισμένα διάσημα ιστορικά ανέκδοτα, ενώ θεωρείται πως απότελεσε το μοντέλο για το διάσημο άγαλμα, γνωστό ως ''«Αφροδίτη της Κνίδου»'', έργο του [[Πραξιτέλης|Πραξιτέλη]].
Η '''Φρύνη''' ήταν μια διάσημη [[εταίρα]] της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον [[4ος αιώνας π.Χ.|4ο αιώνα π.Χ.]] στην [[Αθήνα]], ωστόσο καταγόταν από τις [[Θεσπιές]] της [[Βοιωτία|Βοιωτίας]]. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, αλλά εξαιτίας του χλωμού δέρματός της έμεινε γνωστή ως Φρύνη (το όνομα προκύπτει από το αμφίβιο ζωάκι [[φρύνος]]). Σχετικά με τη ζωή της διασώζονται ορισμένα διάσημα ιστορικά ανέκδοτα, ενώ θεωρείται πως απότελεσε το μοντέλο για το διάσημο άγαλμα, γνωστό ως ''«[[Αφροδίτη της Κνίδου]]»'', έργο του [[Πραξιτέλης|Πραξιτέλη]].




Γραμμή 29: Γραμμή 29:
*[[Πραξιτέλης]]
*[[Πραξιτέλης]]
*[[Αθηναϊκή δημοκρατία]]
*[[Αθηναϊκή δημοκρατία]]
*[[Αφροδίτη της Κνίδου]]
*[[Πορνεία στην αρχαία Ελλάδα]]
*[[Πορνεία στην αρχαία Ελλάδα]]



Έκδοση από την 12:18, 12 Ιουνίου 2011

Η Φρύνη ήταν μια διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ξακουστή για το φυσικό της κάλλος. Έζησε κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, ωστόσο καταγόταν από τις Θεσπιές της Βοιωτίας. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μνησαρέτη, αλλά εξαιτίας του χλωμού δέρματός της έμεινε γνωστή ως Φρύνη (το όνομα προκύπτει από το αμφίβιο ζωάκι φρύνος). Σχετικά με τη ζωή της διασώζονται ορισμένα διάσημα ιστορικά ανέκδοτα, ενώ θεωρείται πως απότελεσε το μοντέλο για το διάσημο άγαλμα, γνωστό ως «Αφροδίτη της Κνίδου», έργο του Πραξιτέλη.


Ιστορικά ανέκδοτα

"Η Φρύνη μπροστά στον Άρειο Πάγο", έργο του Jean-Léon Gérôme, 1861, Hamburg Kunsthalle.

Οι αφηγήσεις τη θέλουν εξαιρετικά όμορφη και πρέπει να είχε μεγάλη επιτυχία στους κύκλους των πλουσίων πολιτών. Είναι δε διάσημη γιατί ζητούσε πολύ υψηλή αμοιβή. Ο κωμικός ποιητής Μάχων αφηγείται πως ζητούσε μια μνα για μια νύχτα. Αναφέρεται μάλιστα πως όριζε η ίδια τα χρήματα που θα έπαιρνε, ανάλογα με το πώς αισθανόταν για τον εκάστοτε πελάτη. Αν τον έβρισκε αντιπαθητικό το ποσό που θα ζητούσε ήταν υπέρογκο. Από την άλλη προσέφερε τον εαυτό της δωρεάν στο φιλόσοφο Διογένη της Σινώπης, επειδή θαύμαζε το μυαλό του. Ο Διογένης ο Λαέρτιος παραθέτει ένα περιστατικό στο οποίο η Φρύνη προσπάθησε μάταια να αποπλανήσει το φιλόσοφο Ξενοκράτη.[1]

Τα πλούτη που συγκέντρωνε χάρις στην ομορφιά της ήταν τόσα πολλά ώστε, σύμφωνα με την αφήγηση του Καλλίστρατου,[2] προσφέρθηκε να ανοικοδομήσει τα τείχη της Θήβας, τα οποία είχαν καταστραφεί από τον Αλέξανδρο το Μέγα το 336 π.Χ. Έθεσε, ωστόσο, έναν όρο: να τοποθετηθεί η επιγραφή: «Καταστράφηκαν από τον Αλέξανδρο, επισκευάστηκαν από τη Φρύνη την εταίρα». Οι αρχές της πόλης αρνήθηκαν αυτή τη συναλλαγή.

Σε κάποιους εορτασμούς προς τιμήν του Ποσειδώνα στην Ελευσίνα, αφαίρεσε τα ρούχα της, έλυσε τα μαλλιά της και προχώρησε γυμνή προς τη θάλασσα, μπροστά στα μάτια του κόσμου. Ο ζωγράφος Απελλής, λέγεται, πως εμπνεύστηκε από το γεγονός αυτό για να φιλότεχνήσει το περίφημο έργο «Αφροδίτη Αναδυόμενη», για το οποίο η ίδια η Φρύνη πόζαρε ως μοντέλο. Ο Αθήναιος [3] και ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος [4] αναφέρουν πως αποτελεί επίσης το μοντέλο για το διάσημο άγαλμα, γνωστό ως «Αφροδίτη της Κνίδου», έργο του Πραξιτέλη.

Οργανώνοντας μια θρησκευτική τελετή προς τιμήν ενός θρακικού θεού, κατηγορήθηκε από έναν παλαιό εραστή της ότι προσπαθούσε να εισάγει στην Αθήνα μια ξένη θεότητα και μέσω αυτής να διαφθείρει τις νεαρές Αθηναίες. Στο δικαστήριο ανέλαβε την υπεράσπισή της ο ρήτορας Υπερείδης, ο οποίος επίσης διατηρούσε σχέσεις μαζί της. Σύμφωνα με την αφήγηση του Αθηναίου,[5] όταν πια η υπόθεση φαινόταν χαμένη για τη Φρύνη, ο Υπερείδης τραβηξε με ορμή τα ενδύματα της κοπέλας, αποκαλύπτοντας το γυμνό της σώμα στο δικαστικό σώμα. Τα μέλη του εντυπωσιάστηκαν τόσο – σύμφωνα με μια εκδοχή η φυσική ομορφιά θεωρούταν σημάδι της εύνοιας των θεών την εποχή εκείνη – που την αθώωσαν πανηγυρικά. Ωστόσο ο ρήτορας εκδιώχτηκε από τον Άρειο Πάγο.

Ο Κλαύδιος Αιλιανός [6] στο έργο του αναφέρει πως οι Αθηναίοι αφιέρωσαν στους Δελφούς ένα άγαλμα της Φρύνης από χρυσάφι. Ο Αθήναιος συμπληρώνει [3] πως ήταν έργο του Πραξιτέλη και έφερε την υπογραφή «Φρύνη, κόρη του Επικλή από τις Θεσπιές».

Επιρροή στη σύγχρονη τέχνη

Ο Γάλλος καλλιτέχνης Ζαν-Λεόν Ζερόμ εμπνεύστηκε το 1861 από τη δικαστική περιπέτεια της Φρύνης το έργο «Phryné devant l'Areopage» (Η Φρύνη μπροστά στον Άρειο Πάγο).

Ο Κάρολος Μπωντλαίρ στα ποιήματά του «Lesbos» και «La beauté», καθώς και ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε στο ποίημα του «Die Flamingos» αναφέρονται στη μυθική ομορφιά της Φρύνης.

Τέλος, ο Δημήτρης Βάρος, σύγχρονος Έλληνας ποιητής και συγγραφέας, έχει συγγράψει ένα βιβλίο με τον τίτλο «Φρύνη».

Σημειώσεις

  1. Διογένης ο Λαέρτιος, Βίοι και γνώμαι των εν φιλοσοφία ευδοκιμησάντων και των εκάστη αιρέσει αρεσκόντων εν επιτόμω συναγωγή, Βιβλίο Δ' [1]
  2. Παράθεση στο έργο του Αθηναίου, XIII, 60.
  3. 3,0 3,1 Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, XIII, 59.
  4. Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Naturalis Historia XXXIV, 21.
  5. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί XIII, 59.
  6. Κλαύδιος Αιλιανός, Ποικιλη Ιστορια, IX, 32.

Δείτε επίσης