Χλωροφύκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
<references/>
και άλλη βικιοποίηση
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
Συνήθως έχουν πράσινο χρώμα λόγω της επικράτησης των χρωστικών, [[χλωροφύλλη]]ς ''a'' και ''b'', αλλά αυτό μπορεί να τροποποιείται λόγω
Συνήθως έχουν πράσινο χρώμα λόγω της επικράτησης των χρωστικών, [[χλωροφύλλη]]ς ''a'' και ''b'', αλλά αυτό μπορεί να τροποποιείται λόγω
της έντονης παρουσίας άλλων χρωστικών (β-καροτένιο, ξανθοφύλλες). Στα διαφορετικά είδη οι [[χλωροπλάστης|χλωροπλάστες]] παρουσιάζουν διαφορετική μορφή (δισκοειδής, πλακοειδής, δικτυωτή κ.α.). Τα πλαστίδια περιβάλλονται από διπλή μεμβράνη. Τα θυλακοειδή είναι διατεταγμένα σε 3-5 σειρές. Στο στρώμα των πλαστιδίων αποταμιεύεται άμυλο, συχνά γύρω από τα πυρηνοειδή.
της έντονης παρουσίας άλλων χρωστικών (β-καροτένιο, ξανθοφύλλες). Στα διαφορετικά είδη οι [[χλωροπλάστης|χλωροπλάστες]] παρουσιάζουν διαφορετική μορφή (δισκοειδής, πλακοειδής, δικτυωτή κ.α.). Τα πλαστίδια περιβάλλονται από διπλή μεμβράνη. Τα θυλακοειδή είναι διατεταγμένα σε 3-5 σειρές. Στο στρώμα των πλαστιδίων αποταμιεύεται [[άμυλο]], συχνά γύρω από τα [[πυρηνοειδές|πυρηνοειδή]].
Τα χλωροφύκη έχουν εύκαμπτο κυτταρικό τοίχωμα και αναπαράγονται με αγενή ή εγγενή τρόπο.
Τα χλωροφύκη έχουν εύκαμπτο [[κυτταρικό τοίχωμα]] και αναπαράγονται με αγενή ή εγγενή τρόπο.
Είναι γνωστά περισσότερα από 400 γένη και 6000 είδη, μεταξύ των οποίων παρατηρείται εξαιρετικά μεγάλη ποικιλομορφία
Είναι γνωστά περισσότερα από 400 [[γένος|γένη]] και 6000 είδη, μεταξύ των οποίων παρατηρείται εξαιρετικά μεγάλη ποικιλομορφία
στη μορφολογία τους.<ref>http://www.phycology.gr</ref>
στη μορφολογία τους.<ref>http://www.phycology.gr</ref>
Γραμμή 13: Γραμμή 13:


Τα '''μακροφύκη''' έχουν σύστημα στερέωσης: δίσκος προσκόλλησης ή ριζοειδή (σε αμμώδες, λασπώδες υπόστρωμα)
Τα '''μακροφύκη''' έχουν σύστημα στερέωσης: δίσκος προσκόλλησης ή ριζοειδή (σε αμμώδες, λασπώδες υπόστρωμα)
και θαλλό με διάφορες μορφές (π.χ. νηματοειδή, ετερότριχο, σιφωνοειδή, διακλαδισμένο, φυλλοειδή, ενασβεστωμένο κ.α.). Μπορεί να είναι ετήσια (π.χ. εφημεροφύκη) ή πολυετή (π.χ. χαμαιροφύκη, φανεροφύκη, ημιφανεροφύκη) (Μαλέα, 2007).
και θαλλό με διάφορες μορφές (π.χ. νηματοειδή, ετερότριχο, σιφωνοειδή, διακλαδισμένο, φυλλοειδή, ενασβεστωμένο κ.α.). Μπορεί να είναι ετήσια (π.χ. εφημεροφύκη) ή πολυετή (π.χ. χαμαιροφύκη, φανεροφύκη, ημιφανεροφύκη).<ref>Μαλέα, Π., 2007. Σημειώσεις για το μάθημα Ωκεανογραφίας. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Έκδοση: Τμήμα Εκδόσεων, Α.Π.Θ.</ref>


==Χαρακτηριστικά χλωροφύκη==
==Χαρακτηριστικά χλωροφύκη==
Γραμμή 94: Γραμμή 94:
==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
<references/>
<references/>
*
*Μαλέα, Π., 2007. Σημειώσεις για το μάθημα Ωκεανογραφίας. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Έκδοση: Τμήμα Εκδόσεων, Α.Π.Θ.
*Wysor B., Ph.D., 2009. General introduction and Characterization of the Green Algae. Roger Williams University.
*Wysor B., Ph.D., 2009. General introduction and Characterization of the Green Algae. Roger Williams University.
*van den Hoek, C., Mann, D.G. & Jahns, H.M., 1995. Algae An introduction to Phycology. Cambridge University Press, Cambridge.
*van den Hoek, C., Mann, D.G. & Jahns, H.M., 1995. Algae An introduction to Phycology. Cambridge University Press, Cambridge.

Έκδοση από την 00:24, 31 Μαΐου 2011

Τα Χλωροφύκη (Chlorophyceae) είναι ομοταξία φυκών που ανήκουν στο άθροισμα των Χλωρόφυτων. Είναι μονοκύτταρα ή πολυκύτταρα.

Συνήθως έχουν πράσινο χρώμα λόγω της επικράτησης των χρωστικών, χλωροφύλλης a και b, αλλά αυτό μπορεί να τροποποιείται λόγω της έντονης παρουσίας άλλων χρωστικών (β-καροτένιο, ξανθοφύλλες). Στα διαφορετικά είδη οι χλωροπλάστες παρουσιάζουν διαφορετική μορφή (δισκοειδής, πλακοειδής, δικτυωτή κ.α.). Τα πλαστίδια περιβάλλονται από διπλή μεμβράνη. Τα θυλακοειδή είναι διατεταγμένα σε 3-5 σειρές. Στο στρώμα των πλαστιδίων αποταμιεύεται άμυλο, συχνά γύρω από τα πυρηνοειδή.

Τα χλωροφύκη έχουν εύκαμπτο κυτταρικό τοίχωμα και αναπαράγονται με αγενή ή εγγενή τρόπο.

Είναι γνωστά περισσότερα από 400 γένη και 6000 είδη, μεταξύ των οποίων παρατηρείται εξαιρετικά μεγάλη ποικιλομορφία στη μορφολογία τους.[1]

Τα μονοκύτταρα φύκη (μικροφύκη) μπορεί να εμφανίζουν κίνηση, φέροντας συνήθως 2 μαστίγια ανά κύτταρο, αλλά σπανιότερα 4 ή και περισσότερα, να είναι ακίνητα (χωρίς μαστίγια) ή να σχηματίζουν αποικίες. Διακρίνονται ανάλογα με τη διάταξη των μαστιγίων τους, δηλαδή αν αυτά είναι μετατοπισμένα σε δεξιόστροφη κατεύθυνση (1-7 o'clock) ή αντίθετα (12-6 o'clock).

Τα μακροφύκη έχουν σύστημα στερέωσης: δίσκος προσκόλλησης ή ριζοειδή (σε αμμώδες, λασπώδες υπόστρωμα) και θαλλό με διάφορες μορφές (π.χ. νηματοειδή, ετερότριχο, σιφωνοειδή, διακλαδισμένο, φυλλοειδή, ενασβεστωμένο κ.α.). Μπορεί να είναι ετήσια (π.χ. εφημεροφύκη) ή πολυετή (π.χ. χαμαιροφύκη, φανεροφύκη, ημιφανεροφύκη).[2]

Χαρακτηριστικά χλωροφύκη

  1. Μικροσκοπικά:
    1. Μονοκύτταρα κινητά: Chlamydomonas, Dunaliella
    2. Αποικιακά κινητά: Volvox
    3. μονοκύτταρα ακίνητα: Chlorella, Chlorocodium, Micrasterias, Cosmarium
    4. αποικιακά ακίνητα: Scenedesmus
  2. Με νηματοειδή μορφή και σχετικά μεγαλύτερες διαστάσεις:
    1. διακλαδισμένα: Spirogyra, Oedogonium
    2. μη διακλαδισμένα: Stigeoclonium, Cladophora
  3. Ορατά με γυμνό μάτι (σχηματίζουν θαλλούς): Acetabularia, Caulerpa, Halimeda, Enteromorpha, Ulva, Codium

Συστηματική κατάταξη των Χλωρόφυτων (Chlorophyta)

Rank Name Authority Αριθμός Ειδών

Επικράτεια

Eukaryota Chatton 27,526
Βασίλειο
Plantae Haeckel 13,214
Υποβασίλειο
Viridaeplantae Cavalier-Smith 7,021
Συνομοταξία
Chlorophyta 4,334
Ομοταξία  
Chlorophyta incertae sedis (1) 3
Ομοταξία
Chlorophyta incertae sedis (2) 5
Ομοταξία
Χλωροφύκη (Chlorophyceae) Wille 2,161
Ομοταξία
Dasycladophyceae Hoek, D.G.Mann & H.M.Jahns 50
Ομοταξία
Mamiellophyceae Marin & Melkonian 16
Ομοταξία
Nephroselmidophyceae Cavalier-Smith 23
Ομοταξία
Pedinophyceae Moestrup 22
Ομοταξία
Pleurastrophyceae K.R.Mattox & K.D.Stewart 3
Ομοταξία
Prasinophyceae T.Christensen ex P.C.Silva 135
Ομοταξία
Trebouxiophyceae Friedl 463
Ομοταξία
Ulvophyceae K.R.Mattox & K.D.Stewart

Βιβλιογραφία

  1. http://www.phycology.gr
  2. Μαλέα, Π., 2007. Σημειώσεις για το μάθημα Ωκεανογραφίας. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Έκδοση: Τμήμα Εκδόσεων, Α.Π.Θ.
  • Wysor B., Ph.D., 2009. General introduction and Characterization of the Green Algae. Roger Williams University.
  • van den Hoek, C., Mann, D.G. & Jahns, H.M., 1995. Algae An introduction to Phycology. Cambridge University Press, Cambridge.
  • Ελληνική Φυκολογική Εταιρία (ΕΛ.Φ.Ε.), 2008. Μία βουτιά, μία ματιά στους κήπους του νερού: Γνωρίζοντας τα φύκη. Έκδοση: Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα.
  • http://www. algaebase.org