Νόμος της παγκόσμιας έλξης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Προσθήκη: th:กฎแรงโน้มถ่วงสากล |
||
Γραμμή 90: | Γραμμή 90: | ||
[[sv:Newtons gravitationslag]] |
[[sv:Newtons gravitationslag]] |
||
[[ta:நியூட்டனின் ஈர்ப்பு விதி]] |
[[ta:நியூட்டனின் ஈர்ப்பு விதி]] |
||
[[th:กฎแรงโน้มถ่วงสากล]] |
|||
[[tr:Newton'ın evrensel kütleçekim yasası]] |
[[tr:Newton'ın evrensel kütleçekim yasası]] |
||
[[uk:Закон всесвітнього тяжіння]] |
[[uk:Закон всесвітнього тяжіння]] |
Έκδοση από την 18:10, 14 Μαΐου 2011
Κλασική μηχανική |
---|
Ο Ισαάκ Νεύτων (1642-1727) διετύπωσε τον περίφημο Νόμο της παγκόσμιας έλξης όπου κατ΄ αυτόν:
- Οι ελκτικές δυνάμεις μεταξύ δύο ουρανίων σωμάτων είναι ανάλογες του γινομένου των μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογες του τετραγώνου της μεταξύ των κέντρων μάζας τους απόστασης.
Ο παραπάνω νόμος εκφράζεται με τη μαθηματική σχέση:
όπου F είναι η ελκτική δύναμη σε Νιούτον, G η σταθερά της παγκόσμιας έλξης, m1 και m2 οι μάζες αδράνειας των δύο σωμάτων σε χιλιόγραμμα, και r η μεταξύ τους απόσταση σε μέτρα.
Η σταθερά της παγκόσμιας έλξης, G, έχει συνιστώμενη τιμή βάσει της επιστημονικής επιτροπής CODATA ίση με (σε μονάδες SI):[1]
με σχετικό σφάλμα 1 προς 104.
Σημειώσεις
Δια του παραπάνω νόμου δόθηκε η φυσική εξήγηση των προηγηθέντων νόμων του Κέπλερ, οι οποίοι με τη σειρά τους προέκυψαν από τις παρατηρήσεις του Τύχο Μπράχε. Όμως προς χάριν του νόμου αυτού ο Νεύτων θεωρήθηκε "πατέρας της ουράνιας μηχανικής".
Η δύναμη αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του σύμπαντος, καθώς αυτή είναι η αιτία που:
- Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο
- Υπάρχουν οι παλιρροϊκές δυνάμεις που προκαλούν και το φαινόμενο της παλίρροιας.
- Οι γαλαξίες συγκρούονται μεταξύ τους στο σύμπαν.
Δείτε επίσης
Πηγές
- ↑ Mohr, Peter J.; Taylor, Barry N.; Newell, David B. (2008). (2008). «CODATA Recommended Values of the Fundamental Physical Constants: 2006». Rev. Mod. Phys. 80 (2): 633-730. doi:. http://link.aps.org/doi/10.1103/RevModPhys.80.633.