Cadillac Seville: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 205: Γραμμή 205:
* '''Seville Touring Sedan (STS)''', αρχικά με τον 4.9 L V8 L26 HT-4900 και, από το [[1993]], με τον 4.6 L V8 '''L37 Northstar''', αρχικής ισχύος 295 hp και από την σεζόν του [[1995]] 300 hp.
* '''Seville Touring Sedan (STS)''', αρχικά με τον 4.9 L V8 L26 HT-4900 και, από το [[1993]], με τον 4.6 L V8 '''L37 Northstar''', αρχικής ισχύος 295 hp και από την σεζόν του [[1995]] 300 hp.


Η βασική έκδοση ήταν αρχικά γνωστή ως «base» και μετονομάστηκε σε «SLS» την σεζόν του [[1994]], όταν και απέκτησε τον κινητήρα Northstar. Ο κινητήρας Northstar, για την ακρίβεια, ήταν κοινός και στις δύο εκδόσεις, με μία μόνο διαφορά στην ρύθμιση ισχύος. Η έκδοση STS έφερε πληρέστερο εξοπλισμό, την ισχυρότερη εκδοχή του κινητήρα και διαφορετική ρύθμιση στο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, για ταχύτερη ανταπόκριση στις αντιδράσεις του οδηγού, έχοντας έτσι καλύτερη [[επιτάχυνση]] και τελική [[ταχύτητα]] 240 χιλιόμετρα / ώρα (150 μίλια / ώρα). Η κάπως ασθενέστερη έκδοση SLS, είχε λιγότερο εξοπλισμό και ηλεκτρονικό κόφτη της τελικής ταχύτητας στα 200 χιλιόμετρα / ώρα (125 μίλια / ώρα).
Η βασική έκδοση ήταν αρχικά γνωστή ως «base» και μετονομάστηκε σε «SLS» την σεζόν του [[1994]], όταν και απέκτησε τον κινητήρα Northstar. Ο κινητήρας Northstar, για την ακρίβεια, ήταν κοινός και στις δύο εκδόσεις, με μία μόνο διαφορά στην ρύθμιση ισχύος. Η κορυφαία έκδοση STS, έφερε πληρέστερο εξοπλισμό, την ισχυρότερη εκδοχή του κινητήρα και διαφορετική ρύθμιση στο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, για ταχύτερη ανταπόκριση στις αντιδράσεις του οδηγού, έχοντας έτσι καλύτερη [[επιτάχυνση]], ενώ η τελική της [[ταχύτητα]] ήταν 240 χιλιόμετρα / ώρα (150 μίλια / ώρα). Η κάπως ασθενέστερη έκδοση SLS, είχε λιγότερο εξοπλισμό και ηλεκτρονικό κόφτη της τελικής ταχύτητας στα 200 χιλιόμετρα / ώρα (125 μίλια / ώρα).


===Βελτιώσεις===
===Βελτιώσεις===

Έκδοση από την 09:41, 8 Απριλίου 2011

Cadillac Seville
Cadillac Seville 5-ης γενιάς
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςCadillac
Μητρική εταιρείαGeneral Motors
ΠαραγωγήΑπρίλιος 1975 — Δεκέμβριος 2003
Χρονολόγιο
Επόμενο μοντέλοCadillac STS

Η αρχική Cadillac Seville ήταν μία κλειστή εκδοχή hardtop της Cadillac Eldorado convertible των ετών 1956 - 1960. Μεταγενέστερα, από τον Απρίλιο του 1975 έως τον Δεκέμβριο του 2003, η Cadillac Seville ήταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο που παραγόταν από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Cadillac. Στις ΗΠΑ και τον Καναδά, ήταν η τεχνολογική αιχμή του δόρατος της φίρμας, αλλά σε πιο λογικές διαστάσεις σε σύγκριση με άλλα, μεγαλύτερα μοντέλα της. Στα άλλα κράτη διεθνώς ήταν η ναυαρχίδα της εταιρείας και γενικότερα του ομίλου της General Motors. Αντικαταστάθηκε την σεζόν του 2005, από την Cadillac STS.

1η γενιά (1975 - 1979)

Cadillac Seville 1-ης γενιάς
Cadillac Seville του 1978
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςCadillac
Μητρική εταιρείαGeneral Motors
Παραγωγή1975 — 1979
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεγαλομεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
ΠλατφόρμαΧ-body
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1975–1979: 5.7 L (350 κ.ι.) V8 βενζίνης
1978–1979: 5.7 L V8 LF9 Diesel
Μετάδοση4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.900 χιλιοστά
Μήκος5.180 χιλιοστά
Πλάτος1.820 χιλιοστά
Ύψος1.390 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.900 - 1970 κιλά
Χρονολόγιο
Επόμενο μοντέλοCadillac Seville 2-ης γενιάς

Η παραγωγή της πρώτης Cadillac Seville ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1975 και το μοντέλο έφτασε στις αντιπροσωπείες την 1-η Μαΐου 1975, ως μοντέλο 1976.[1] Ήταν η απάντηση της Cadillac στην ολοένα και αυξανόμενη δημοτικότητα των πολυτελών αυτοκινήτων εισαγωγής από την Ευρώπη, ιδίως των Mercedes-Benz και BMW. Σε προγενέστερα χρόνια, τα μοντέλα αυτά ήταν φθηνότερα, λιγότερο πολυτελή και κυρίως σημαντικά μικρότερα σε διαστάσεις από αυτά της Cadillac. Με το πέρασμα των ετών, ωστόσο, είχαν εξελιχθεί σημαντικά, συχνά ξεπερνώντας σε πολυτέλεια, εξοπλισμό και τιμή πώλησης τα πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων μοντέλα της Cadillac. Καθώς το εμπορικό μερίδιο των ευρωπαϊκών αυτοκινήτων αυξανόταν συνεχώς, παρά τα μικρότερα μεγέθη και κυβισμούς που έφεραν, έγινε πλέον προφανές ότι η παραδοσιακή αμερικανική προσέγγιση «εν τω πολλώ το ευ» είχε αρχίσει να εξασθενίζει στον τομέα των εξωτερικών διαστάσεων των αυτοκινήτων.

Η ανάγκη για αλλαγή πορείας εντάθηκε τον Οκτώβριο του 1973, όταν χτύπησε η πρώτη πετρελαϊκή κρίση. Το σύνολο των μοντέλων της Αμερικανικής αυτοκίνησης βρέθηκε ξαφνικά εκτός τόπου και χρόνου σε έναν κόσμο που κυριολεκτικά αγωνιζόταν να εξοικονομήσει και την τελευταία σταγόνα καυσίμου, αν συνυπολογιστεί ότι η τιμή της βενζίνης διεθνώς σημείωσε τρομακτική άνοδο μέσα σε λίγους μήνες και ότι τα όρια ταχύτητας σε όλα τα κράτη μειώθηκαν για λόγους οικονομίας καυσίμων - ειδικότερα στις ΗΠΑ θεσπίστηκε τότε ενιαίο όριο ταχύτητας, όλων των αυτοκινητοδρόμων της χώρας, στα 55 μίλια / ώρα (88 χιλιόμετρα / ώρα). Οι συνέπειες ήταν ακόμα βαρύτερες στην Cadillac, η οποία άρχισε πλέον να δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τα μικρότερα και οικονομικότερα πολυτελή αυτοκίνητα εισαγωγής.

Προσπαθώντας τότε να απαντήσει η Cadillac, αναγκάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της να συρρικνώσει τα μοντέλα της, όπως συνέβη τότε και με όλες τις αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Το πρώτο δείγμα ήταν η εισαγωγή της εμφανώς μικρότερης Seville, που έγινε το μικρότερο και ταυτόχρονα το ακριβότερο μοντέλο στην παλέτα της Cadillac, αλλάζοντας ριζικά την έως τότε παραδοσιακή στρατηγική της. Η βασική της τιμή κατά το λανσάρισμα, ήταν 12.479 δολάρια.[2]

Ο κινητήρας 5.7 injection V8 μίας Cadillac Seville του 1977.

Η πρώτη Seville βασίστηκε στην πισωκίνητη πλατφόρμα X-body, κοινή με το Chevrolet Nova (αυτοφερόμενο πλαίσιο, με ένα βιδωμένο επάνω της υπο-πλαίσιο). Η αισθητική της, ωστόσο, ήταν εντελώς διαφορετική, ενώ και το σαλόνι ήταν εμφανώς πολυτελέστερο και το επίπεδο εξοπλισμού της κορυφαίο για την εποχή της. Με μήκος αμαξώματος 5,18 μέτρα, η Seville κατετάγη τότε ως μεγαλομεσαίο πολυτελές μοντέλο, με βάση τα αμερικανικά δεδομένα της δεκαετίας του 1970, αν και με τα σημερινά δεδομένα θα είχε καταταγεί ως μεγάλο πολυτελές μοντέλο.

Ο στάνταρ κινητήρας της πρώτης Seville ήταν ένας βενζινοκινητήρας 5.7 λίτρων (350 κυβικών ιντσών) V8, που είχε προέλθει από την Oldsmobile. Ειδικότερα στην Cadillac Seville όμως, του είχε προστεθεί στάνταρ σύστημα injection και μάλιστα ήταν το πρώτο ηλεκτρονικό σύστημα ψεκασμού καυσίμου (electronic fuel injection system) στην ιστορία της Cadillac. Η ισχύς του ήταν αρχικά 180 ίπποι στις 4.400 rpm και από το 1978 170 ίπποι στις 4.200 rpm. Από τα μέσα της σεζόν (model year) του 1978, άρχισε να προσφέρεται επίσης και ένας 5.7 λίτρων V8 Diesel της Oldsmobile, ο λεγόμενος «LF9», ισχύος 127 ίππων στις 3.600 rpm, που όμως υπέστη καταστροφική αναξιοπιστία σε βάθος χρόνου. Το μοναδικό διαθέσιμο κιβώτιο ταχυτήτων και για τους δύο κινητήρες, ήταν ένα 3-τάχυτο αυτόματο.

Η πρώτη Cadillac Seville σημείωσε μεγάλη επιτυχία, παρά την κάπως σύντομη εμπορική πορεία της, καθώς οι συνολικές πωλήσεις ξεπέρασαν κατά πολύ τα 200.000 αντίτυπα.

2η γενιά (1980 - 1985)

Cadillac Seville 2-ης γενιάς
Cadillac Seville του 1980
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςCadillac
Μητρική εταιρείαGeneral Motors
Παραγωγή1980 — 1985
ΣυναρμολόγησηLinden, Νιού Τζέρσεϊ, ΗΠΑ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεγαλομεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαK-body
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1980–1981: 6.0 L V8 βενζίνης
1981–1985: 4.1 L V6 βενζίνης
1982–1985: 4.1 L V8 βενζίνης
1980–1985: 5.7 L V8 Diesel
Μετάδοση4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.896 χιλιοστά
Μήκος5.202 χιλιοστά
Πλάτος1980–1982: 1.814 χιλιοστά
1983–1985: 1.801 χιλιοστά
Ύψος1.379 χιλιοστά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCadillac Seville 1-ης γενιάς
Επόμενο μοντέλοCadillac Seville 3-ης γενιάς

Η Cadillac Seville 2-ης γενιάς έφερε ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό ντιζάιν, που της προσέδιδε μία μοναδική προσωπικότητα. Ο επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος Bill Mitchell, εμπνεύστηκε την ιδέα της κοφτής σχεδίασης στο πίσω μέρος από τα αυτοκίνητα της δεκαετίας του 1930. Η διαμόρφωση αυτή πυροδότησε διαφόρων ειδών σχόλια, αλλά είναι ενδιαφέρον ότι προκάλεσε τάσεις μίμησης από τον ανταγωνισμό, καθώς το Chrysler Ιmperial του 1981 και το Lincoln Continental του 1982 υιοθέτησαν παρόμοια σχέδια.

Με την εισαγωγή της δεύτερης γενιάς, το αυτόματο κιβώτιο έγινε 4-τάχυτο, ενώ επίσης το μοντέλο άλλαξε πλατφόρμα και πλέον βασιζόταν στην τότε πρωτοεμφανιζόμενη πλατφόρμα K-body, που βασίστηκε στην Ε-body (σημείωση: η ονομασία K-body χρησιμοποιήθηκε για τα 4-πορτα sedan, ενώ η πλατφόρμα των συγγενικών 2-πορτων coupé ονομαζόταν Ε-body, αλλά στην πράξη οι δύο πλατφόρμες ήταν σχεδόν ίδιες). Ως αποτέλεσμα, η Seville έγινε μπροστοκίνητη και μοιραζόταν το ίδιο σασί με την Cadillac Eldorado. Όλες οι παραπάνω παράμετροι διατηρήθηκαν έως την λήξη της τελευταίας γενιάς της, το 2003. Παράλληλα, το νέο μοντέλο απέκτησε ανεξάρτητη πίσω ανάρτηση, καταργώντας οριστικά τον αναχρονιστικό άκαμπτο πίσω άξονα.

Προβλήματα αναξιοπιστίας

Παρά την ξεχωριστή προσωπικότητά της, η δεύτερη γενιά της Seville υπέστη μία τεράστια ζημιά στο κύρος της, μαζί και με όλα τα μεγάλα μοντέλα της Cadillac. Ο λόγος ήταν διαδοχικά προβλήματα στους κινητήρες που οφείλονταν σε κάποιες βιαστικές κινήσεις, χωρίς επαρκείς μελέτες, με σκοπό την οικονομία καυσίμου. Η κατάσταση αυτή προκλήθηκε από την δεύτερη συνεχόμενη πετρελαϊκή κρίση, η οποία ξέσπασε το 1979 και επιδεινώθηκε περαιτέρω το 1980.

Cadillac Seville του 1983 - 1985.

Αρχικά, για την σεζόν του 1981, στα πλαίσια της εξοικονόμησης καυσίμου, η Cadillac εισήγαγε τον κινητήρα «L62» 6.0 λίτρων (368 κυβικών ιντσών), που αναφερόταν και ως «V8-6-4», λόγω του ότι έφερε ένα σύστημα διακοπής λειτουργίας των 2 ή 4 από τους 8 κυλίνδρους. Το σύστημα αυτό ονομαζόταν «Modulated Displacement» και είχε αναπτυχθεί από την Eaton Corporation. Βασιζόταν σε υπολογιστές που παρακολουθούσαν τον κινητήρα, αποφασίζοντας διαρκώς πόσοι κύλινδροι θε έπρεπε να τεθούν εκτός λειτουργίας, προκειμένου να επιτευχθεί η μικρότερη δυνατή κατανάλωση καυσίμου. Στην θεωρία προέβλεπε: 8 κυλίνδρους κατά την εκκίνηση, 6 κυλίνδρους κατά την συνήθη οδήγηση και μόλις 4 κυλίνδρους κατά την οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο. Οι μεταβολές του αριθμού ήταν ομαλές και οι περισσότεροι οδηγοί δεν αντιλαμβάνονταν μεγάλες αλλαγές στην οδήγηση. Στην πράξη ωστόσο, η ηλεκτρονική Μονάδα Ελέγχου του Κινητήρα (Engine Control Module) απεδείχθη εντελώς ανίκανη για αποτελεσματικό έλεγχο της διακοπής λειτουργίας των κυλίνδρων υπό όλα τα πιθανά φορτία, ενώ και η ταχύτητα αντίδρασής της ήταν απελπιστικά αργή. Είναι εντυπωσιακό ότι η Cadillac, προσπαθώντας να βελτιώσει την αξιοπιστία της Μονάδας Ελέγχου, εξέδωσε δεκατρία βελτιωμένα τσιπ για αυτήν, παρόλα αυτά όμως, η κατάληξη ήταν ότι πολλοί αντιπρόσωποι της Cadillac κατέληξαν να αποσυνδέουν οι ίδιοι το σύστημα «Modulated Displacement», αφήνοντας έτσι τα αυτοκίνητα με μόνιμα V8 κινητήρα.

Η αναξιοπιστία του 6-λιτρου «L62» ήταν τέτοια, ώστε κράτησε μόλις για 1 σεζόν και μετά το 1981 διακόπηκε (όπως και σε όλες τις Cadillac). Το 1982, αντικαταστάθηκε από έναν ελαφρύτερο V8 4,1 λίτρων, τον «HT-4100» (HT: High Technology), αλλά τελικώς απεδείχθη επίσης αναξιόπιστος, με πλήθος από δυσλειτουργίες και προκαλούμενες ζημιές και κόστισε στην Cadillac μεγάλο αριθμό υποψήφιων αγοραστών.

Το αποκορύφωμα των διαδοχικών μελανών σημείων, ήταν η προσφορά ενός κινητήρα diesel V8 της Oldsmobile, του «LF9» 5.7 λίτρων (350 κυβικών ιντσών) στην Seville και όλα τα μεγάλα μοντέλα της Cadillac, στο διάστημα 1978 - 1985 (σε κάποια άλλα, διατέθηκε και ένας 4.3 λίτρων diesel V6, για την σεζόν του 1985, αλλά γρήγορα αποσύρθηκε). Καθώς ο συγκεκριμένος V8 κινητήρας αναπτύχθηκε πάρα πολύ γρήγορα, με κάποιες αλλαγές που έγιναν σε έναν ήδη υπάρχοντα βενζινοκινητήρα (τον Rocket 350 V8 της Oldsmobile), αντί να σχεδιαστεί «από λευκό χαρτί», προκειμένου να βρεθεί επειγόντως οικονομικότερη λύση για τους πελάτες που επιζητούσαν οικονομία καυσίμων, ο «LF9» υπέστη και αυτός καταστροφική αναξιοπιστία και τελικώς διακόπηκε.

Εκτός των προαναφερθέντων V8 κινητήρων, προσφέρθηκε και ένας 4.1 λίτρων V6 της Buick, στο διάστημα 1981 - 1985 και απεδείχθη αξιόπιστος και ανθεκτικός σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, κρίθηκε ως μάλλον ανεπαρκής για το βάρος του αυτοκινήτου.

Ακόμα και έτσι πάντως, η 2-η γενιά της Seville κατάφερε να πωλήσει 198.000 αντίτυπα.

Κινητήρες

Σεζόν Κινητήρας Ισχύς
1980 6.0 L V8 141 hp (105 kW)
1980–1985 5.7 L V8 LF9 Diesel 105 hp (78 kW)
1981 6.0 L V8 L62 «V8-6-4» 145 hp (108 kW)
1981–1985 4.1 L V6 της Buick 125 hp (93 kW)
1982 4.1 L V8 LT8 HT4100 125 hp (93 kW)
1982–1985 4.1 L V8 LT8 HT4100 135 hp (101 kW)

3η γενιά (1985 - 1991)

Cadillac Seville 3-ης γενιάς
Cadillac Seville του 1987
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςCadillac
Μητρική εταιρείαGeneral Motors
Παραγωγή1985 — 1991
ΣυναρμολόγησηHamtramck, Μίσιγκαν, ΗΠΑ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαK-body
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1986–1987: 4.1 L V8
1988–1990: 4.5 L V8
1991: 4.9 L V8 / Όλοι βενζίνης
Μετάδοση4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.743 χιλιοστά
Μήκος4.846 χιλιοστά
Πλάτος1986–1989: 1.801 χιλιοστά
1990–1991: 1.829 χιλιοστά
Ύψος1986–1990: 1.364 χιλιοστά
1991: 1.351 χιλιοστά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCadillac Seville 2-ης γενιάς
Επόμενο μοντέλοCadillac Seville 4-ης γενιάς

Στις 14 Νοεμβρίου 1985,[3] για την σεζόν του 1986, κυκλοφόρησε η 3-η γενιά της Cadillac Seville, την ίδια μέρα με την 7-η γενιά της Eldorado, που βασικά ήταν πλέον η 2-πορτη εκδοχή της Seville, με εμφανή ομοιότητα στην εξωτερική αισθητική και πανομοιότυπο σαλόνι. Και τα δύο μοντέλα υιοθέτησαν για πρώτη φορά αεροδυναμικό ντιζάιν, αλλά και τα δύο είχαν υποστεί εμφανώς ακραία συρρίκνωση, πέφτοντας πλέον στην κατηγορία των μεσαίων πολυτελών αυτοκινήτων. Επιπρόσθετα, ακόμα και η εμφάνιση των δύο μοντέλων έδειχνε «συμπιεσμένη», με αποτέλεσμα να φαίνονται στον εξωτερικό παρατηρητή σχεδόν σαν μικρομεσαία ευρωπαϊκά μοντέλα. Μεταγενέστερα, έγινε γνωστό ότι η μητρική General Motors λοξοδρόμησε κατά την έναρξη της εξέλιξης του σχετικού πρότζεκτ, λόγω της δεύτερης συνεχόμενης πετρελαϊκής κρίσης, η οποία ξέσπασε το 1979 και οξύνθηκε ραγδαία το 1980. Συγκεκριμένα, παρασύρθηκε από την πρόγνωση που διετύπωσε τότε ένας ενεργειακός σύμβουλος, ότι έως το 1986 η τιμή της βενζίνης θα είχε φτάσει τα 3 δολάρια το γαλόνι και μόνο πολύ μικρά πολυτελή αυτοκίνητα θα είχαν ακόμα ζήτηση. Στην πράξη, αντιθέτως, τα έτη 1985 και 1986 σημειώθηκε μία τεράστια πτώση των τιμών του πετρελαίου διεθνώς και η αγορά αυτοκινήτου αντέδρασε με φρίκη, με τις πωλήσεις να πέφτουν κατακόρυφα.

Από την άλλη, η 3-η γενιά της Seville έφερε στάνταρ την πρώτη σε παγκόσμια κλίμακα Κεντρική Ηλεκτρονική Μονάδα Ελέγχου με πλήρη διαγνωστικό έλεγχο BCM/ECM (Body Computer Module/Engine Computer Module), δηλαδή σύστημα υπολογιστή που παρακολουθούσε διαγνωστικά όλα τα συστήματα του αυτοκινήτου και του κινητήρα. Συνδυαζόταν με στάνταρ ψηφιακό πίνακα οργάνων, ο οποίος φιλοξενούσε ταυτόχρονα και Οθόνη Πληροφοριών (Information Display), με αναλυτικές ενδείξεις με διαδοχικές φράσεις, για τυχόν βλάβη σε κάθε υπαρκτό μηχανικό ή ηλεκτρονικό σύστημα. Επιπλέον, η τότε γενιά των δύο αυτών μοντέλων (Seville και Eldorado) έφερε εξελιγμένα για την εποχή 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο και Σύστημα Ελέγχου Κινητήρα, που προσέφεραν εντυπωσιακά χαμηλή κατανάλωση καυσίμου για αυτοκίνητα τέτοιου κυβισμού, σχεδόν 30 mpg-US (7,8 L/100 km ή 36 mpg-imp).

Cadillac Seville STS του 1990 / εμπρός.
Cadillac Seville STS του 1990 / πίσω.

Οι καινοτομίες αυτές όμως, δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την αρνητική αντίδραση της αγοράς, σε βαθμό που τα τότε Seville / Eldorado απεδείχθησαν μία εμπορική καταστροφή και το 1987, για την σεζόν (model year) του 1988, έγινε ένα επείγον λίφτινγκ και στα δύο μοντέλα. Ειδικότερα η Seville, απέκτησε ένα έξτρα σπορ πακέτο Touring Sedan, που έγινε γνωστό ως STS (Seville Touring Sedan). Έως το 1990, το Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS) και στους 4 τροχούς έγινε σταδιακά στάνταρ (όπως και σε όλα τα μοντέλα της εταιρείας). Το 1989, για την σεζόν (model year) του 1990, τοποθετήθηκε στάνταρ αερόσακος οδηγού, όπως συνέβη τότε και σε όλες τις Cadillac.

Αν και οι βελτιώσεις αυτές έφεραν μία μικρή ανάκαμψη στις πωλήσεις, γενικότερα πάντως η Seville, μαζί με τις Eldorado και De Ville της γενιάς αυτής, δεν κέρδισαν ποτέ την εκτίμηση από τον Τύπο αυτοκινήτου και το κοινό και σήμερα θεωρούνται ως μία λανθασμένη και μελανή σελίδα. Η συνολική παραγωγή της 3-ης γενιάς της Seville έφτασε μόλις τα 142.000 αντίτυπα.

Παραγωγή

  • 1988 Seville STS = 1.499
  • 1989 Seville STS = 2.487
  • 1990 Seville Base = 31.235
  • 1990 Seville STS = 1.893
  • 1991 Seville Base = 24.225
  • 1991 Seville STS = 2.206

Κινητήρες

Σεζόν Κινητήρας Ισχύς
1986–1987 4.1 L V8 LT8 HT4100 130 hp (97 kW)
1988–1989 4.5 L V8 HT4500 155 hp (116 kW)
1990 4.5 L V8 LW2 HT4500 SFI 180 hp (134 kW)
1991 4.9 L V8 L26 HT4900 SFI 200 hp (149 kW)

4η γενιά (1991 - 1997)

Cadillac Seville 4-ης γενιάς
Cadillac Seville STS 4ης γενιάς, στις ΗΠΑ
Cadillac Seville STS 4ης γενιάς, ευρωπαϊκών προδιαγραφών
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςCadillac
Μητρική εταιρείαGeneral Motors
Παραγωγή1991 — 1997
ΣυναρμολόγησηHamtramck, Μίσιγκαν, ΗΠΑ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαK-body
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας4.9 L V8 200 hp
4.6 L V8 275 hp και 300 hp / Όλοι βενζίνης
Μετάδοση4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.819 χιλιοστά
Μήκος5.192 χιλιοστά
Πλάτος1992–1994: 1.887 χιλιοστά
1995–1997: 1.885 χιλιοστά
Ύψος1.384 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.673 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCadillac Seville 3-ης γενιάς
Επόμενο μοντέλοCadillac Seville 5-ης γενιάς

Το 1991, για την σεζόν (model year) του 1992, οι Seville και Eldorado επανασχεδιάστηκαν ριζικά και κέρδισαν σημαντικά σε μέγεθος, συνεχίζοντας να βασίζονται σε κοινή πλατφόρμα, με την Seville να παραμένει το 4-πορτο sedan και την Eldorado το 2-πορτο coupé. Η ισχυρότερη έκδοση Seville Touring Sedan κέρδισε τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς (Car of the Year) του αμερικανικού περιοδικού Motor Trend, για το 1992, ενώ ήταν στον κατάλογο των 10 καλύτερων μοντέλων (Ten Best) του Car and Driver, το ίδιο έτος.

Αισθητική

Το σαλόνι είχε ανανεωθεί πλήρως, μολονότι ήταν και πάλι πανομοιότυπο μεταξύ των δύο μοντέλων, ενώ υπήρχε και κάποια εξωτερική αισθητική ομοιότητα στο εμπρόσθιο μέρος. Γενικότερα όμως, η Seville απέκτησε ένα πιο ευρωπαϊκό ντιζάιν, με πολύ πιο σύγχρονη και δυναμική εμφάνιση και οι πωλήσεις της άρχισαν πάλι να ανεβαίνουν. Ένα ξεχωριστό σχεδιαστικό χαρακτηριστικό της 4-ης γενιάς της Seville, που μάλιστα διατηρήθηκε και στην 5-η γενιά της, ήταν το 3-ο πίσω φως φρένων, το οποίο εκτεινόταν σε ολόκληρο το μήκος της πίσω απόληξης του καπό, όπως φαίνεται στην διπλανή φωτογραφία. Μία παρόμοια σχεδιαστική ιδέα, επίσης, υιοθετήθηκε και στην Cadillac DTS, του 2005, αν και σε αυτήν το πίσω φως φρένων δεν ήταν τόσο μεγάλου μήκους.

Εκδόσεις

Στην αγορά των ΗΠΑ, η 4-η γενιά της Seville προσφερόταν σε δύο υπο-μοντέλα:

  • Seville Luxury Sedan (SLS), αρχικά με τον 4.9 L V8 L26 HT-4900 και, από το 1994, με τον 4.6 L V8 LD8 Northstar, αρχικής ισχύος 270 hp και από την σεζόν του 1995 275 hp.
  • Seville Touring Sedan (STS), αρχικά με τον 4.9 L V8 L26 HT-4900 και, από το 1993, με τον 4.6 L V8 L37 Northstar, αρχικής ισχύος 295 hp και από την σεζόν του 1995 300 hp.

Η βασική έκδοση ήταν αρχικά γνωστή ως «base» και μετονομάστηκε σε «SLS» την σεζόν του 1994, όταν και απέκτησε τον κινητήρα Northstar. Ο κινητήρας Northstar, για την ακρίβεια, ήταν κοινός και στις δύο εκδόσεις, με μία μόνο διαφορά στην ρύθμιση ισχύος. Η κορυφαία έκδοση STS, έφερε πληρέστερο εξοπλισμό, την ισχυρότερη εκδοχή του κινητήρα και διαφορετική ρύθμιση στο 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, για ταχύτερη ανταπόκριση στις αντιδράσεις του οδηγού, έχοντας έτσι καλύτερη επιτάχυνση, ενώ η τελική της ταχύτητα ήταν 240 χιλιόμετρα / ώρα (150 μίλια / ώρα). Η κάπως ασθενέστερη έκδοση SLS, είχε λιγότερο εξοπλισμό και ηλεκτρονικό κόφτη της τελικής ταχύτητας στα 200 χιλιόμετρα / ώρα (125 μίλια / ώρα).

Βελτιώσεις

Αρχικά, η βασική έκδοση διατήρησε τον ψηφιακό πίνακα οργάνων, αλλά σύντομα και οι δύο εκδόσεις απέκτησαν ένα νέο κοντέρ με αναλογικά όργανα, με σκοπό να δοθεί ένας πιο σπορ χαρακτήρας στο σαλόνι και να ταιριάξει με την πιο δυναμική εξωτερική εμφάνιση. Η προηγουμένως ενιαία Οθόνη Πληροφοριών (Information Display), είχε πλέον διαχωριστεί σε δύο ξεχωριστές ψηφιακές οθόνες, εκατέρωθεν του πίνακα οργάνων.

Cadillac Seville του 1991 - 1994, στις ΗΠΑ.

Την σεζόν του 1993 προστέθηκε στάνταρ αερόσακος συνοδηγού, τόσο στην Seville, όσο και στην 2-πορτη δίδυμη Eldorado, ενώ ειδικότερα η Seville STS απέκτησε στάνταρ Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system) και ανάρτηση Road Sensing Suspension, με έναν υπολογιστή που «διάβαζε» την επιφάνεια του δρόμου, προσαρμόζοντας ανάλογα την σκληρότητα της ανάρτησης. Την σεζόν του 1994, και τα δύο προστέθηκαν και στην Seville SLS, ως στάνταρ.

Οι μεγαλύτερες βελτιώσεις ήρθαν το 1996, για την σεζόν του 1997, όταν η Seville άρχισε (μαζί με τις Eldorado και De Ville) να προσφέρει το πρωτοποριακό σύστημα τηλεματικής OnStar, για πρώτη φορά στον όμιλο της General Motors. Ταυτόχρονα, η έκδοση STS απέκτησε στάνταρ Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας StabiliTrak, που βελτίωνε τον έλεγχο του οχήματος σε ελιγμούς αποφυγής, ενεργοποιώντας τα μπροστινά φρένα, συν αυτορυθμιζόμενους υαλοκαθαριστήρες με αισθητήρα βροχής.

Εξαγωγές

Το ταμπλό μίας Cadillac Seville STS του 1995, ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Η 4-η γενιά της Cadillac Seville άρχισε για πρώτη φορά να εξάγεται και στην Ευρώπη. Λόγω του ανταγωνισμού της με άκρως πολυτελή μοντέλα και των υψηλότερων ορίων ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους, διατέθηκε επίσημα μόνο η ισχυρότερη και πληρέστερη έκδοση STS. Η έκδοση SLS δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα, εκτός από ελάχιστα αντίτυπα που εισήχθησαν μόνο από παράλληλες εισαγωγές. Από το 1994, η Cadillac Seville STS άρχισε να διατίθεται επίσημα και στην Ελλάδα, μαζί και με την αντίστοιχη 2-πορτη Cadillac Eldorado ΕTC.

Συνολικά παρήχθησαν 247.000 αντίτυπα της 4-ης γενιάς της Seville.

Κινητήρες

Moντέλο Σεζόν Κινητήρας Ισχύς Ροπή
Seville Luxury Sedan (SLS) 1992–1993 4.949 cm³ V8 L26 HT-4900 200 hp (149 kW) 275 ft·lbf (373 N·m)
1994 4.565 cm³ V8 LD8 Northstar 270 hp (201 kW) στις 5.600 rpm 300 ft·lbf (407 N·m)
1995–1997 275 hp (205 kW) στις 5.600 rpm 300 ft·lbf (407 N·m)
Seville Touring Sedan (STS) 1992 4.949 cm³ V8 L26 HT-4900 200 hp (149 kW) 275 ft·lbf (373 N·m)
1993 4.565 cm³ V8 L37 Northstar 295 hp (220 kW) στις 6.000 rpm 290 ft·lbf (393 N·m)
1995–1997 300 hp (224 kW) στις 6.000 rpm 295 ft·lbf (400 N·m) στις 4.400 rpm

5η γενιά (1997 - 2003)

Cadillac Seville 5-ης γενιάς
Cadillac Seville STS 5-ης γενιάς
Cadillac Seville SLS 5-ης γενιάς
Σύνοψη
ΚατασκευαστήςCadillac
Μητρική εταιρείαGeneral Motors
Παραγωγή1997 — 2003
ΣυναρμολόγησηHamtramck, Μίσιγκαν, ΗΠΑ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαK-body
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας4.6 L V8 βενζίνης
275 hp και 300 hp
Μετάδοση4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.850 χιλιοστά
Μήκος5.105 χιλιοστά
Εκτός Βόρειας Αμερικής: 4.991 χιλιοστά
Πλάτος1.905 χιλιοστά
Εκτός Βόρειας Αμερικής: 1.897 χιλιοστά
ΎψοςSLS: 1.415 χιλιοστά
STS: 1.407 χιλιοστά
Εκτός Βόρειας Αμερικής: 1.428 χιλιοστά
Κενό ΒάροςSLS: 1.800 κιλά
STS: 1.815 κιλά
Εκτός Βόρειας Αμερικής: 1.857 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοCadillac Seville 4-ης γενιάς
Επόμενο μοντέλοCadillac SΤS

Η 5-η γενιά της Cadillac Seville παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1997 και μάλιστα στα Σαλόνια Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και του Τόκιο, αντί σε έδαφος των ΗΠΑ, κάτι πρωτοφανές για αμερικανικό αυτοκίνητο. Αυτό έγινε προκειμένου να τονιστεί ο διεθνής χαρακτήρας της. Κυκλοφόρησε ως μοντέλο 1998.

Αισθητική

Αν και η αισθητική της θύμιζε την 4-η γενιά, το σαλόνι και το ταμπλό είχαν επανασχεδιαστεί πλήρως και είχαν υπάρξει πολλές αναβαθμίσεις στον εξοπλισμό. Οι δύο εκδόσεις SLS (βασική) και STS διατηρήθηκαν, με τον ίδιο κινητήρα 4.565 cm³ V8 και τις ίδιες ιπποδυνάμεις. Εξωτερικά ξεχώριζαν εύκολα, καθώς η SLS έφερε γρίλια από χρώμιο, ενώ στην ισχυρότερη STS ήταν βαμμένη στο χρώμα του αμαξώματος. Επίσης, η SLS έφερε στάνταρ φώτα ομίχλης στον προφυλακτήρα, ενώ στην SLS οι περιοχές τους καλύπτονταν από λεπτές οριζόντιες μπάρες. Οι διαφορές τους στο εμπρόσθιο μέρος, φαίνονται καθαρά στις διπλανές φωτογραφίες.

Ο αεροδυναμικός συντελεστής ήταν 0.31 και στις δύο εκδόσεις.[4] Το πλαϊνό προφίλ και το πίσω μέρος τους ήταν κοινά.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια

Για τη σχεδίαση της δομής του αμαξώματος της 5-ης γενιάς της Seville, είχε γίνει εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών (Computer Aided Design), με σκοπό να πληρεί όλα τα παγκόσμια στάνταρ παθητικής ασφάλειας, τόσο για τις μετωπικές και τις πλαγιομετωπικές προσκρούσεις, όσο και για τις πλευρικές και τις οπίσθιες. Μάλιστα είχε σχεδιαστεί ακόμα και για το ενδεχόμενο της ανατροπής (κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για τη δεκαετία του 1990), έτσι ώστε η οροφή να μην καταρρέει και να διατηρείται ζωτικός χώρος επιβίωσης.

Από το λανσάρισμα, το Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας StabiliTrak, που βελτίωνε τον έλεγχο του οχήματος σε ελιγμούς αποφυγής, ενεργοποιώντας τα μπροστινά φρένα, προστέθηκε πλέον και στην βασική έκδοση SLS, ως στάνταρ. Και οι δύο εκδόσεις, απέκτησαν εξ' αρχής και στάνταρ πλευρικούς αερόσακους, αρχικά μόνο πλευρών (Torso).

Για την σεζόν του 2000, το StabiliTrak βελτιώθηκε, αποκτώντας την επιπλέον ικανότητα να αυξάνει στιγμιαία και την προσπάθεια στροφής του τιμονιού από τον οδηγό, όταν το έκρινε αναγκαίο. Επίσης, τοποθετήθηκε αισθητήρας στο κάθισμα του συνοδηγού, που έδινε εντολή μη ανοίγματος του αερόσακου συνοδηγού όταν ανίχνευε την παρουσία μικρού παιδιού ή την μη ύπαρξη συνοδηγού.[5] Νέες προαιρετικές επιλογές ήταν αισθητήρας παρκαρίσματος πίσω και σύστημα δορυφορικής πλοήγησης.

Από την σεζόν του 2001, ο πλευρικός αερόσακος του οδηγού έγινε πλευρών και κεφαλής (Combo). Ταυτόχρονα, τα μπροστινά παράθυρα απέκτησαν σύστημα αναστροφής κίνησης όταν ανίχνευαν εμπόδιο στην κίνησή τους (τότε επίσης εμφανίστηκε έξτρα σύστημα e-mail).

Την σεζόν του 2002, τοποθετήθηκε ένα ακόμα καλύτερο σύστημα δορυφορικής πλοήγησης, με DVD και αναγνώριση φωνής, έτσι ώστε να μην αποσπάται η προσοχή του οδηγού, ενώ ο αισθητήρας παρκαρίσματος πίσω και τα θερμαινόμενα καθίσματα έγιναν στάνταρ. Ειδικότερα η έκδοση STS, υιοθέτησε μία ακόμα καινοτομία, την πρώτη παγκοσμίως Μαγνητικά Ελεγχόμενη Απόσβεση Ανάρτησης (γνωστή ως MagneRide), η οποία σήμερα προσφέρεται σε πολλά μοντέλα της Cadillac.

Εξαγωγές

Το προφίλ της 5-ης γενιάς της Cadillac Seville.
Cadillac Seville STS του 2000.

Στις περισσότερες αγορές εκτός Βόρειας Αμερικής διατέθηκε επίσημα μόνο η ισχυρότερη και πληρέστερη έκδοση STS. Στα μοντέλα εξαγωγής, η ιπποδύναμη ήταν 305 hp στις 6.000 rpm, με την μέγιστη τιμή της ροπής να αποδίδεται στις 4.000 rpm, λόγω μίας μικρής διαφοράς στην ρύθμιση. Η επίσημη επιτάχυνση 0-100 χιλιόμετρα / ώρα (0-62 μίλια / ώρα) ήταν 6,8 δευτερόλεπτα. και η τελική ταχύτητα 240 χιλιόμετρα / ώρα (150 μίλια / ώρα).[6] Σε κάποιες αγορές πάντως, όπως στη Γαλλία, διατέθηκε και η βασική έκδοση SLS, με ιπποδύναμη 279 hp στις 6.000 rpm, επιτάχυνση 0-100 χιλιόμετρα / ώρα (0-62 μίλια / ώρα) σε 7,7 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 203 χιλιόμετρα / ώρα (126 μίλια / ώρα).[7]

Επιπλέον, το μήκος των Seville εξαγωγής ήταν 11,4 εκατοστά μικρότερο, αν και το μεταξόνιο ήταν ίδιο. Είναι εντυπωσιακό ότι το 20% της παραγωγής προοριζόταν για τις αγορές εκτός Βόρειας Αμερικής, ενώ ήταν και η πρώτη στην ιστορία Cadillac που κατασκευάστηκε επίσημα και ως δεξιοτίμονη.

Κινητήρες

Moντέλο Σεζόν Κινητήρας Ισχύς Ροπή
STS 1998–2003 4.565 cm³ V8 L37 Northstar 300 hp (224 kW) στις 6.000 rpm 295 ft·lbf (400 N·m) στις 4.400 rpm
SLS 1998–2001 4.565 cm³ V8 LD8 Northstar 275 hp (205 kW) στις 5.600 rpm 300 ft·lbf (407 N·m)
2002–2004 275 hp (205 kW) στις 5.600 rpm 275 ft·lbf (407 N·m)

Αντικατάσταση της Seville

Η παραγωγή της ισχυρότερης έκδοσης STS σταμάτησε στις 16 Μαΐου 2003, ενώ της έκδοσης SLS στις 5 Δεκεμβρίου 2003, αν και οι τελευταίες SLS πωλήθησαν ως μοντέλα 2004. Το 2005 αντικαταστάθηκε από την Cadillac STS, η οποία πήρε τον όνομά της από την ισχυρότερη έκδοση της Seville, την Seville STS.

Αναφορές

Βιβλιογραφία

  • Csere, Csaba (Φεβρουάριος 1992). "Cadillac STS". Car and Driver: 45–51.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι