Άννα της Κλέβης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Τροποποίηση: nl:Anna van Kleef (1515 - 1557)
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
| βασίλειο = [[Αγγλία]]
| βασίλειο = [[Αγγλία]]
| όνομα = Άννα της Κλεβ
| όνομα = Άννα της Κλεβ
| τίτλος = Βασίλισσα της Αγγλίας (σύζυγος μονάρχη)
| τίτλος = [[Κατάλογος Αγγλικών βασιλικών συζύγων|Βασίλισσα της Αγγλίας]]
| εικόνα = Anne of Cleves, by Hans Holbein the Younger.jpg
| εικόνα = Anne of Cleves, by Hans Holbein the Younger.jpg
| λεζάντα = Πορτραίτο από τον [[Χανς Χόλμπαϊν ο νεότερος|Χανς Χολμπάιν τον νεότερο]], 1539. [[Περγαμηνή]] σε καμβά, [[Λούβρο]], Παρίσι.
| λεζάντα = Πορτραίτο από τον [[Χανς Χόλμπαϊν ο νεότερος|Χανς Χολμπάιν τον νεότερο]], 1539. [[Περγαμηνή]] σε καμβά, [[Λούβρο]], Παρίσι.

Έκδοση από την 08:05, 2 Απριλίου 2011

Άννα της Κλεβ
Πορτραίτο από τον Χανς Χολμπάιν τον νεότερο, 1539. Περγαμηνή σε καμβά, Λούβρο, Παρίσι.
Περίοδος6 Ιανουαρίου 1540 - 9 Ιουλίου 1540
Γέννηση22 Σεπτεμβρίου 1515
Ντύσσελντορφ, Κλεβ
Θάνατος16 Ιουλίου 1557 (41 ετών)
Χέβερ, Κεντ, Αγγλία
ΣύζυγοςΕρρίκος Η' της Αγγλίας
ΠατέραςΙωάννης Γ΄, Δούκας της Κλεβ
ΜητέραΜαρία, Δούκισσα του Jülich-Berg
ΘρησκείαΑγγλίδα Καθολική [1]
προηγ.Λουθηρανή
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )


Η Άννα της Κλεβ (22 Σεπτεμβρίου 151516 Ιουλίου 1557) (γερμ. Anna von Jülich-Kleve-Berg) ήταν Γερμανίδα ευγενής και η τέταρτη σύζυγος του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και γι' αυτό ήταν Βασίλισσα της Αγγλίας από τις 6 Ιανουαρίου 1540 ως τις 9 Ιουλίου 1540. Ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, και δεν στέφθηκε βασιλική σύζυγος. Μετά την ακύρωση του γάμου τους, η Άννα έλαβε ένα πλούσιο τόπο κατοικίας από τον Βασιλιά, και έκτοτε αναφερόταν ως η Αγαπημένη Αδελφή του Βασιλιά. Πέθανε τελευταία από τις υπόλοιπες συζύγους του Ερρίκου.

Η Άννα ήταν το θέμα δύο πορτραίτων από τον Χανς Χολμπάιν τον Νεότερο ο οποίος την ζωγράφισε το 1539.

Πρώιμη ζωή

Η Άννα γεννήθηκε κοντά στο Ντύσσελντορφ,[2]η δεύτερη κόρη του Ιωάννη Γ΄, Δούκα του Δουκάτου της Κλεβ, του Julich, του Μπεργκ, Κόμη του Μαρκ και του Ράβενσμπεργκ (συχνά αναφέρεται ως δούκας της Κλεβ) ο οποίος πέθανε το 1538, και της συζύγου του Μαρίας, Δούκισσας του Julich-Berg (1491-1543). Ο πατέρας της επηρεάστηκε από τον Έρασμο και ακολούθησε ένα μετριοπαθές μονοπάτι μέσα στην Μεταρρύθμιση. Συντάχθηκε με την Ένωση Σμαλκάλντικ και αντιτάχθηκε στον Αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄. Μετά τον θάνατο του Ιωάννη, ο αδελφός της Άννας ο Ουίλλιαμ έγινε Δούκας του Jülich-Cleves-Berg, φέροντας το πολλά υποσχόμενο επίθετο "Ο Πλούσιος". Το 1526, η μεγαλύτερη αδελφή της Συβίλλη παντρεύτηκε τον Ιωάννη Φρειδερίκο, Εκλέκτορα της Σαξονίας, αρχηγό της Προτεσταντικής Συνομοσπονδίας της Γερμανίας και θεωρούμενο "Πρωτοστάτη της Μεταρρύθμισης". Στην ηλικία των 12 (1527), αρραβωνιάστηκε με τον Φραγκίσκο, γιο και κληρονόμο του Δούκα της Λωραίνης ενώ ήταν μόνο 10, έτσι ο αρραβώνας θεωρήθηκε 'ανεπίσημος' και ακυρώθηκε το 1535. Ο αδελφός της Ουίλλιαμ ήταν ένας Λουθηρανός αλλά η οικογένεια ήταν πολύ θρησκευόμενη, με την μητέρα της, την Δούκισσα Μαρία να περιγράφεται ως μια "αυστηρή Καθολική".[3] Η συνεχιζόμενη διαμάχη του Δούκα για το Γκέλντερλαντ με τον Αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄ τους έκανε κατάλληλους συμμάχους για τον Βασιλιά Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας στην διατάραξη της Ανακωχής της Νίκαιας. Ο γάμος με την Άννα προτάθηκε στον Βασιλιά από τον καγκελάριο του, τον Τόμας Κρόμγουελλ.

Νύφη και σύζυγος του Βασιλιά της Αγγλίας

Γαμήλιες Προετοιμασίες

Ο καλλιτέχνης Χανς Χολμπάιν ο Νεότερος κλήθηκε να ζωγραφίσει πορτραίτα της Άννας και της νεαρότερης αδερφής της, Αμέλια, κάθε μία από τις οποίες θεωρούσε ο Ερρίκος πιθανή ως τέταρτη σύζυγο του. Ο Ερρίκος ζήτησε από τον καλλιτέχνη να είναι όσο το δυνατόν πιο ακριβής και να μην κολακεύσει τις αδελφές. Οι δύο εκδοχές του πορτραίτου του Χόλμπαιν είναι στο Λούβρο στο Παρίσι και στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο. Οι διαπραγματεύσεις με την Αυλή της Κλεβ εξελίσσονταν ομαλά τον Μάρτιο του 1539. Ο Κρόμγουελλ επέβλεψε τις συνομιλίες και ένα γαμήλιο σύμφωνο υπογράφηκε στις 4 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Ενώ ο Ερρίκος εκτιμούσε την εκπαίδευση και την πολιτισμική εκζήτηση στις γυναίκες, η Άννα στερούνταν αυτών στην ανατροφή της· δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση σαν παιδί, και αντί να δύναται να τραγουδά ή να παίζει ένα όργανο, ήταν επιδέξια στην ραπτική, και αρεσκόταν να παίζει χαρτοπαίγνια. Είχε μάθει να διαβάζει και να γράφει, αλλά μόνο στα Γερμανικά. Παρόλα αυτά, η Άννα θεωρούνταν ευγενής, ενάρετη, και πειθήνια, αξίες που την έκαναν μια κατάλληλη υποψήφια σύζυγο για τον Ερρίκο. Η Άννα περιγράφηκε από τον Γάλλο πρέσβη, Σαρλ ντε Μαριγιάκ (Charles de Marillac), ως ψηλή και αδύνατη, "μέτριας ομορφιάς, και με σίγουρη και αποφασιστική εμφάνιση".[4] Ήταν σκουρομάλλα, με μια αρκετά μελαψή χροιά, εμφανιζόταν επίσημη για τα Αγγλικά δεδομένα, και έδειχνε μεγαλύτερη από την ηλικία της.

Οι Έξι Σύζυγοι του
Ερρίκου Η΄
Αικατερίνη της Αραγονίας
Άννα Μπολέυν
Τζέιν Σίμουρ
Άννα της Κλέβης
Αικατερίνη Χάουαρντ
Αικατερίνη Παρ
Το έμβλημα της Άννας της Κλεβ ως βασιλική σύζυγος[5]

Ο Ερρίκος ήταν ανυπόμονος να δει την μελλοντική του νύφη. Πήγε να την συναντήσει στο Ρότσεστερ καθώς αυτή ερχόταν προς το Λονδίνο και απογοητεύτηκε αμέσως. Ένιωσε ότι είχε παραπλανηθεί, καθώς όλοι είχαν επαινέσει τις χάρες της Άννας: "Δεν είναι τόσο όμορφη όσο την περιγράφουν", παραπονέθηκε.[6] Ο Ερρίκος πίεσε τον Κρόμγουελ να βρει ένα νόμιμο τρόπο να αποφύγει τον γάμο αλλά, σε αυτό το σημείο, το να πράξουν έτσι θα ήταν αδύνατο χωρίς να διακινδυνεύσουν την πολύτιμη συμμαχία με τους Γερμανούς.

Ένας καταδικασμένος γάμος

Παρά τις προφορικούς δισταγμούς του Ερρίκου, οι δύο παντρεύτηκαν στις 6 Ιανουαρίου 1540 στο βασιλικό Παλάτι της Πλακεντίας στο Γκρήνουιτς από τον Αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπέρι Τόμας Κράνμερ. Η φράση "ο Θεός ας με στείλει για να μείνω" χαράχτηκε γύρω από το γαμήλιο δαχτυλίδι της Άννας. Αμέσως μετά την άφιξη της στην Αγγλία, η Άννα στράφηκε στην Καθολική μορφή λατρείας, κάτι που ο Ερρίκος περίμενε.[7]Η πρώτη νύχτα του ζεύγους ως σύζυγοι δεν ήταν χαρούμενη. Ο Ερρίκος εμπιστεύτηκε στον Κρόμγουελ ότι δεν είχε ολοκληρώσει το γάμο, λέγοντας, "Δεν μου άρεσε πολύ πριν, αλλά τώρα δεν μου αρέσει ακόμη περισσότερο".[8]

Η Άννα διατάχθηκε να εγκαταλείψει την Αυλή στις 24 Ιουνίου, και στις 6 Ιουλίου πληροφορήθηκε την απόφαση του συζύγου της να αναθεωρήσει το γάμο. Λίγο μετά, ζητήθηκε από την Άννα να συναινέσει σε μια ακύρωση, στην οποία συμφώνησε. Ο γάμος ακυρώθηκε στις 9 Ιουλίου 1540, με το αίτιο της μη ολοκλήρωσης και του προσυμβολαίου με το Φραγκίσκο της Λωραίννης.

Μετά την ακύρωση

Η πρώην βασίλισσα έλαβε μια γενναιόδωρη περιουσία, περιλαμβανομένου του Παλατιού του Ρίτσμοντ, και το Κάστρο Χέβερ, έδρα των πρώην συγγενών του Ερρίκου, των Μπολέυν. Το Σπίτι της Άννας της Κλεβ, στο Λιούις του Σάσσεξ, είναι μόνο μια από τις πολλές ιδιοκτησίες που της ανήκαν ποτέ δεν έζησε εκεί. Ο Ερρίκος και η Άννα έγιναν καλοί φίλοι-εκείνη ήταν επίτιμο μέλος της οικογένειας του Βασιλιά και αναφερόταν ως "η Αγαπημένη αδελφή του Βασιλιά". Ήταν προσκεκλημένη στην αυλή συχνά και,από ευγνωμοσύνη επειδή εκείνη δεν αμφισβήτησε την ακύρωση, ο Ερρίκος όρισε να της δοθεί προτεραιότητα προς όλες τις γυναίκες στην Αγγλία εκτός από την δική του σύζυγο και τις κόρες του.[7]

Αφού η Αικατερίνη Χάουαρντ αποκεφαλίσθηκε, η Άννα και ο αδελφός της, ο Δούκας της Κλέβ, πίεσαν τον βασιλιά να την νυμφευθεί ξανά. Ο βασιλιάς γρήγορα απάντησε σε αυτές τις προτάσεις με ένα όχι.[9]

Το 1553, όταν οι κόρες του Ερρίκου Μαρία και Ελισάβετ ίππευσαν στο Λονδίνο με την Μαρία ως νέα μονάρχη, η Άννα ήταν εκεί για να τις χαιρετήσει.[7] Ήταν επίσης παρούσα στην στ΄ςψη της Μαρίας Α' στο Ουεστμίνστερ.[7] Αυτή ήταν η τελευταία της δημόσια εμφάνιση.

Μερικούς μήνες μετά, η Άννα έγραψε στην Μαρία Α' για να την συγχαρεί για τον γάμο της με τον Φίλιππο Β' της Ισπανίας.[7] Παρόλ' αυτά, η Άννα σπάνια επισκεπτόταν την Αυλή κατά την διάρκεια της βασιλείας της Μαίρης και διασκέδαζε να διαχειρίζεται τα δικά της κτήματα.[7] Από την άφιξη της ως νύφη του Βασιλιά, η Άννα ποτέ δεν έφυγε από την Αγγλία: και οι δύο γονείς της είχαν πεθάνει την εποχή που ακυρώθηκε ο γάμος και ο αυστηρά Προτεστάντης αδελφός της δεν ενέκρινε την πίστη της στον Ρωμαιοκαθολικισμό.[7]

Θάνατος

Όταν η υγεία της άρχισε να κλονίζεται, στην Άννα επιτράπηκε από τη Μαρία Α' να ζήσει στην Παλαιά Κατοικία του Τσέλσι — όπου η τελευταία σύζυγος του Ερρίκου η Αικατερίνη Παρ έζησε μετά τον δεύτερο γάμο της. Εδώ υπαγόρευσε την τελευταία της διαθήκη στα μέσα Ιουλίου του 1557. Στην διαθήκη της, αναφέρει τον αδελφό της, την αδελφή της την ανδραδελφή της, καθώς και την μελλοντική Βασίλισσα Ελισάβετ , την Δούκισσα του Νόρφολκ και την Κόμισσα του Άρουντελ.[7] Άφησε μερικά χρήματα στους υπηρέτες της και ζήτησε από την Μαρία και την Ελισάβετ να τους προσλάβουν στα σπίτια τους.[7]

Ή Άννα πέθανε στην Παλιά Κατοικία του Τσέλσι στις 16 Ιουλίου 1557, μερικές εβδομάδες πριν τα τεσσαρακοστά δεύτερα γενέθλια της. Τάφηκε στις 3 Αυγούστου σε κάτι που είναι γνωστό ως "κάπως δύσκολο να βρεις τάφο στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ". Ο τάφος της είναι στην αντίθετη πλευρά από την λειψανοθήκη του Εδουάρδου του Εξομολογητή, και ελάχιστα υψηλότερα από το επίπεδο των ματιών για ένα πρόσωπο μέτριου αναστήματος.

Έχει επίσης την διάκριση να πεθάνει τελευταία από τις συζύγους του Ερρίκου Η' (έζησε 9 χρόνια περισσότερο από την τελευταία σύζυγο του Ερρίκου, την Αικατερίνη Παρ. Όμως, δεν είναι η μακροβιότερη, διότι η Αικατερίνη της Αραγωνίας ήταν 50 την εποχή του θανάτου της και η Άννα ήταν 42.

Στην έρευνα

Elizabeth Norton, Anne of Cleves: Henry VIII's Discarded Bride, Amberley 2009 hardback ISBN 978-1-84868-329-7

Παραπομπές

  1. Weir, Alison: The Six Wives of Henry VIII; Grove Press, 2000; page 388
  2. At the time, the area was in the Duchy of Cleavage.
  3. Antonia Fraser "The Wives of Henry VIII", page298
  4. "de corps haute et gresle, de beaulté moyenne et de contenance fort asseurée et résolue." John Schofield, The Rise & Fall of Thomas Cromwell, Stroud (UK): The History Press, 2008, ISBN 978-0-7524-4604-2, p. 240.
  5. Boutell, Charles (1863), A Manual of Heraldry, Historical and Popular, London: Winsor & Newton, σελ. 278 
  6. Schofield, p. 239.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 Weir, Alison: The Six Wives of Henry VIII; Grove Press, 2000; page 388.
  8. Schofield, p. 240.
  9. Farquhar, Michael (2001). A Treasure of Royal Scandals, p.77. Penguin Books, New York. ISBN 0-7394-2025-9.



CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Anne of Cleves της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).