Βάρβιτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) επιμέλεια |
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: bg:Барбитос |
||
| Γραμμή 22: | Γραμμή 22: | ||
[[Κατηγορία:Έγχορδα μουσικά όργανα]] |
[[Κατηγορία:Έγχορδα μουσικά όργανα]] |
||
[[bg:Барбитос]] |
|||
[[de:Barbitos]] |
[[de:Barbitos]] |
||
[[en:Barbiton]] |
[[en:Barbiton]] |
||
Έκδοση από την 04:34, 11 Μαρτίου 2011
Η βάρβιτος ή το βάρβιτον ήταν αρχαίο έγχορδο μουσικό όργανο, μια παραλλαγή της λύρας. Η βάρβιτος ήταν πιο στενή από τη λύρα και μακρύτερη, επομένως οι χορδές της ήταν μακρύτερες και η έκταση χαμηλότερη.
Στον Αθήναιο υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές για την εφεύρεσή του. Κατά τον Πίνδαρο, ο Τέρπανδρος υπήρξε ο εφευρέτης του μουσικού αυτού οργάνου [1]. Κατά τον Νεάνθη όμως τον ιστορικό από την Κύζικο, το βάρβιτον ήταν εφεύρεση του Ανακρέοντα [2]. Βέβαιο είναι ότι ήταν όργανο που απολάμβανε μεγάλη τιμή στη σχολή της Λέσβου (Τέρπανδρος, Αλκαίος, Σαπφώ, Ανακρέων).
Ο αριθμός των χορδών του βάρβιτου δεν είναι γνωστός. Ο Θεόκριτος[3] αναφέρει πως ήταν ένα πολύχορδο όργανο ("βάρβιτον ες πολύχορδον"), ενώ ο κωμικός ποιητής Αναξίλας στο Λυροποιό του[4] μιλά για τριχόρδους βαρβίτους ("εγώ δε βαρβίτους τριχόρδους"). Στον Αθήναιο συναντώνται και άλλα ονόματα, όπως βάρμος, βάρωμος και βαρύμιτον, συναντώνται αντί του βάρβιτον, αν και ο βάρωμος αναφέρεται σαν καθαρά διαφορετικό όργανο[5]. Η λέξη βαρύμιτον προέρχεται από το βαρύς (χαμηλός) και μίτος (χορδή).
Για την έκφραση "παίζω το (τη) βάρβιτο" χρησιμοποιούσαν το ρ. βαρβιτίζω[6][7][8]. Ο εκτελεστής του βαρβίτου λεγόταν βαρβιτιστής και ο τραγουδιστής, που συνόδευε ο ίδιος το τραγούδι του στο βάρβιτο, βαρβιτωδός.
Παραπομπές
- ↑ [...]Πινδάρου λέγοντος τον Τέρπανδρον... ευρείν... τον βάρβιτον[...] Αθήναιος, ΙΔ' 635D, 37)
- ↑ [...]και Ανακρέοντος [εύρημα] το βάρβιτον[...] Αθήναιος Δ', 175Ε, 77· επίσης FHG III, 2, απόσπ. 5
- ↑ Θεόκριτου Ειδύλλια ΙΣΤ', Χάριτες ή Ιέρων Ε, 45
- ↑ Αθήναιος, Δ' 183Β, 81
- ↑ [...]τον γαρ βάρωμον και βάρβιτον, ων Σαπφώ και Ανακρέων μνημονεύουσι.
- ↑ Kock CAF Ι, 571
- ↑ Αριστοφάνη απόσπ. 752
- ↑ Πολυδ. Δ', 63.
Πηγές
- Σόλωνας Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 1999, ISBN: 960-250-174-Χ
- Ζαφειριάδου, Κατηφένια. «Μουσικά όργανα, Ένα Ταξίδι στο Χώρο και στο Χρόνο». Cineek Magazine. http://www.cineek.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2085.