Φαινόμενο Μάισνερ

Σχηματική απεικόνηση του Φαινομένου Μeissner. Το μαγνητικό πεδίο απωθείται από το εσωτερικό ενός υπεραγωγού όταν αυτός βρίσκεται σε θερμοκρασίες χαμηλότερες της κρίσιμης θερμοκρασίας Τc.

Το Φαινόμενο Meissner περιγράφει την απώθηση του μαγνητικού πεδίου από το εσωτερικό ενός υπεραγώγιμου υλικού κατά την μετάβαση από την κανονική στην υπεραγώγιμη φάση.

Οι Βάλτερ Μάισνερ και Ρόμπερτ Όξενφελντ ανακάλυψαν το φαινόμενο το 1933 όταν μέτρησαν την κατανομή του μαγνητικού πεδίου υπεραγώγιμων δειγμάτων κασσίτερου και μολύβδου.

Τα δείγματα αυτά, υπό την παρουσία εξωτερικού μαγνητικού πεδίου, ψύχθηκαν κάτω από την ονομαζόμενη θερμοκρασία μετάβασης τους στην υπεραγώγιμη φάση (T_c). Κάτω από την θερμοκρασία Τ_c τα δείγματα ακύρωσαν το μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό τους. Η παρατήρηση αυτή έγινε με έμμεσο τρόπο: επειδή το συνολικό μαγνητικό πεδίο διατηρείται σταθερό, όταν το εσωτερικό πεδίο μειώθηκε κατά την μετάβαση στην υπεραγώγιμη φάση, αυξήθηκε αντίστοιχα το εξωτερικό πεδίο που περιβάλει τα δείγματα.

Το πείραμα απέδειξε ότι οι υπεραγωγοί ήταν κάτι παραπάνω από απλώς σχεδόν τέλειοι αγωγοί του ηλεκτρικού ρεύματος και πως διαθέτουν μια επιπλέον μοναδική ιδιότητα χαρακτηριστική για την υπεραγώγιμη φάση.