Ορθοδοξία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 33: | Γραμμή 33: | ||
==Ορθόδοξος Ιουδαϊσμός== |
==Ορθόδοξος Ιουδαϊσμός== |
||
==Οι Σουνίτες ως αναφορά του ορθόδοξου Ισλαμισμού== |
==Οι Σουνίτες ως αναφορά του ορθόδοξου Ισλαμισμού== |
||
Έκδοση από την 11:18, 3 Οκτωβρίου 2006
Η λέξη ορθοδοξία από το ορθός (σωστός) και δόξα (σκέψη, πίστη, διδασκαλία) χρησιμοποιείται χαρακτηριστικά για να αναφερθεί στη σωστή θεολογική ή δογματική τήρηση μίας θρησκείας, όπως καθορίζεται από κάποια ανώτατη επιτηρούσα αρχή.
Η ορθοδοξία αντιτάσσεται στην ετεροδοξία ("άλλη διδασκαλία"), την αίρεση και το σχίσμα. Οι άνθρωποι που παρεκκλίνουν από την ορθοδοξία ομολογώντας πίστη σε ένα δόγμα που θεωρείται ψευδές αποκαλούνται αιρετικοί, ενώ εκείνοι που παρεκκλίνουν από την ορθοδοξία με την απόσχιση από το αντιληπτό σώμα των οπαδών, δηλαδή από την πλήρη κοινωνία, καλουνται σχισματικοί. Η διάκριση στην ορολογία αναφέρεται στο περιεχόμενο.Εάν κάποιος εξετάζει την οργανική ενότητα, η έμφαση δίνεται στο σχίσμα ενώ αν κάποιος εξετάζει τη δογματική συνοχή, η σημασία μετακινείται στην αίρεση.
Η Ορθοδοξία ως Χριστιανική έκφανση
Κύριο άρθρο Ορθόδοξη Εκκλησία
Την Ορθοδοξία της διδασκαλίας τους διεκδηκούν οι δύο μεγάλες Εκκλησίες του Μεσαίωνα, μετά το Σχίσμα του 1054 που τις χώρισε, η Ορθόδοξη και η Καθολική, με την πρώτη να έχει υιοθετήσει τον τίτλο Ορθόδοξη ως επίσημη ονομασία της και την δεύτερη να κρατάει την επίσημη ονομασία της Παλαιάς Χριστιανικής Εκκλησίας, όπως αυτή είχε ονομαστεί από τον Άγιο Ιγνάτιο της Αντιόχειας, τον Άγιο Αυγουστίνο και πολλούς άλλους Αγιούς Πατέρες της Παλαιάς Εκκλησίας (πριν το Σχίσμα δηλαδή).
Υπάρχουν τρεις κύριες εθνοτικές ομάδες Ορθοδόξων. Οι Έλληνες οι οποίοι εκφράζουν την Ελληνορθόδοξη - Βυζαντινή παράδοση του Χριστιανισμού και υφίστανται ως μήτρα των άλλων εκκλησιαστικών παραδόσεων. Οι Άραβες Μελχίτες που διατηρούν προσαρμοσμένο στην αραβική γλώσσα το Ελληνορθόδοξο λειτουργικό τυπικό και οι Σλάβοι των οποίων η λειτουργική παράδοση μετεξελίχθηκε από τη βυζαντινή βάση, επηρεαζόμενη από δυτικές επιρροές, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερης λαμπρότητας τυπικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Αυτοκρατορικής Ρωσίας και επί τη βάσει της θεωρίας της διάδοχης Τρίτης Ρώμης.
Πηγή πίστεως της, η Ορθόδοξης Εκκλησίας θεωρεί την Θεία Αποκάλυψη δια της εμπειρίας των αγίων, όπως αυτή καταγράφεται στην Αγία Γραφή, τα εγκεκριμένα από τις Επτά πρώτες Οικουμενικές Συνόδους Πατερικά κείμενα, τις αποφάσεις των Επτά πρώτων Οικουμενικών Συνόδων (αφού μετά το Σχίσμα του 1054, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν συμμετείχε στις υπόλοιπες 14 Οικουμενικές Συνόδους που η Καθολική Εκκλησία συγκάλεσε μετά το Σχίσμα), τα Λειτουργικά κείμενα της Εκκλησίας, και την Υμνολογία της Εκκλησίας. Την εμπειρία αυτή των αγίων την ονομάζουμε: Ιερά Παράδοση. Οι Άγιοι Πατέρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων θεωρούνται αυθεντίες στην ερμηνευτική της Αγίας Γραφής και τη Δογματική, όπως και οι πατέρες όλων των αιώνων.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία περιλαμβάνει :
- 1.Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με έδρα την Κωνσταντινούπολη
- 2.Το Πατριαρχείο της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας με έδρα την Αλεξάνδρεια
- 3.Το Πατριαρχείο της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας με έδρα τη Δαμασκό
- 4.Το Πατριαρχείο της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης με έδρα τα Ιεροσόλυμα
- 5.Το Πατριαρχείο Μόσχας και πασών των Ρωσιών με έδρα τη Μόσχα
- 6.Το Πατριαρχείο των Σέρβων με έδρα το Βελιγράδι
- 7.Το Πατριαρχείο Ρουμανίας με έδρα το Βουκουρέστι
- 8.Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας με έδρα τη Σόφια
- 9.Το Καθολικό Πατριαρχείο Ιβηρίας (Γεωργίας) με έδρα την Τυφλίδα
- 10.Την Εκκλησία της Κύπρου με έδρα τη Λευκωσία
- 11.Την Εκκλησία της Πολωνίας με έδρα τη Βαρσοβία
- 12.Την Εκκλησία της Ελλάδος με έδρα την Αθήνα
- 13.Την Εκκλησία της Αλβανίας με έδρα τα Τίρανα
- 14.Την Εκκλησία Τσεχίας και Σλοβακίας με εναλλασσόμενη έδρα
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει κοινό διοικητικό κέντρο. Όλες οι Εκκλησίες θεωρούνται ίσης αξίας, φέρουσες μόνο πρεσβεία λειτουργικής τιμής. Η ενότητά της στηρίζεται στην "Κοινωνία Αγάπης" μεταξύ των Προκαθημένων και την αναγνώριση που λαμβάνουν, με "Ειρηνικές Επιστολές", από τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, βάσει της κανονικότητας της εκλογής τους από την Ιερά Σύνοδο της τοπικής Εκκλησίας που ανήκουν.