Γερμανικό μάρκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Thijs!bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ robot Adding: et:Saksa mark
Thijs!bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ robot Adding: fi:Saksan markka
Γραμμή 37: Γραμμή 37:
[[es:Marco alemán]]
[[es:Marco alemán]]
[[et:Saksa mark]]
[[et:Saksa mark]]
[[fi:Saksan markka]]
[[fr:Deutsche Mark]]
[[fr:Deutsche Mark]]
[[id:Deutsche Mark]]
[[id:Deutsche Mark]]

Έκδοση από την 04:10, 3 Οκτωβρίου 2006

Χρυσό γερμανικό μάρκο, 2001

Το μάρκο (γερμ. Deutsche Mark) ήταν από το 1948 μέχρι το 1999 το νόμισμα της (πρώην Δυτικής) Γερμανίας και μετά την επανένωση, το 1990, και της Ανατολικής Γερμανίας. Κατόπιν αντικαταστάθηκε από το ευρώ με ισοτιμία €1 = 1,95583 μάρκα. Παρέμεινε σε κυκλοφορία στη Γερμανία, ως υποδιαίρεση του ευρώ και ως μέσο πληρωμής, μέχρι την εισαγωγή των τραπεζογραμματίων και των κερμάτων του κοινού νομίσματος το 2002. Διαιρούνταν σε 100 πφένιχ (γερμ. pfennig).

Ο κωδικός ISO 4217 για το μάρκο ήταν το DEM.

Ιστορία

Το μάρκο ήταν νόμισμα της Γερμανίας από την ενοποίησή της, το 1871. Πιο πριν, κάθε γερμανικό κρατίδιο εξέδιδε δικό του νόμισμα, με αναφορά στον άργυρο. Παρόλο που το μάρκο, κατά την εισαγωγή του, ήταν χρυσό, εντούτοις χρησιμοποιήθηκε η αναλογία 3:1 για τη μετατροπή των παλαιών νομισμάτων.

Papiermark, χαρτονόμισμα εκατό εκατομμυρίων μάρκων, 1923

Το πρώτο (χρυσό) μάρκο κυκλοφόρησε το 1873. Με το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το μάρκο αποσυδέθηκε από τον χρυσό και έγινε γνωστό ως Papermark (χάρτινο μάρκο), καθώς ο υπερπληθωρισμός οδήγησε στην έκδοση τραπεζογραμματίων τεραστίων ποσών. Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, το 1923 εισήχθη το Rentenmark και το 1924 το Reichsmark.

Το γερμανικό μάρκο (γερμ. Deutsche Mark) εισήχθη στις 21 Ιουνίου του 1948 από τους Δυτικούς Συμμάχους (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία). Τα παλιά Reichsmark και Rentenmark ανταλλάχθηκαν με αναλογία 1 Deutsche Mark = 10 Reichsmark, με ανώτατο όριο τα 40 μάρκα ανά άτομο. Η κίνηση αποσκοπούσε να ελέγξει τον υπερπληθωρισμό και τη μαύρη αγορά, πλην όμως εξαγρίωσε τη Σοβιετική Διοίκηση του Ανατολικού Βερολίνου, η οποία το θεώρησε απειλή και απέκοψε τις συγκοινωνίες μεταξύ Δυτικής Γερμανίας και Δυτικού Βερολίνου. Λίγες μόλις μέρες αργότερα, ξεκίνησαν οι διαδικασίες που κατέληξαν στην έκδοση, τον Ιούλιο του 1948, του Ανατολικογερμανικού μάρκου.

Το γερμανικό μάρκο, βασισμένο στη σφικτή νομισματική πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας (Deutsche Bundesbank), η οποία το εξέδιδε, απέκτησε γρήγορα τη φήμη σταθερού νομίσματος και απολάμβανε μεγάλης εμπιστοσύνης από τις αγορές χρήματος. Έγινε σύντομα σημείο αναφοράς για νομίσματα χωρών που προσπαθούσαν να αποφύγουν τον πληθωρισμό, αλλά και αντικείμενο υπερηφάνειας για το γερμανικό λαό.

Κατά τη διαδικασία της επανένωσης της Γερμανίας (1990), το γερμανικό μάρκο αντικατέστησε το ανατολικογερμανικό τον Ιούλιο του 1990. Η απόφαση να αντικατασταθούν οι πρώτες χιλιάδες ανατολικογερμανικών μάρκων με το γερμανικό μάρκο σε αναλογία 1:1 υπέστη κριτική από πολλούς οικονομολόγους, οι οποίοι θεώρησαν πολύ γεναιόδωρη την αναλογία, αλλά και την πηγή των πρώτων οικονομικών προβλημάτων που παρουσιάστηκαν στα νέα γερμανικά κρατίδια.

Το γερμανικό μάρκο αντικαταστάθηκε από το ευρώ το 1999, ως επίσημο νόμισμα της Γερμανίας. Η Κεντρική Τράπεζα της χώρας δέχεται την ανταλλαγή μάρκων σε ευρώ χωρίς ημερομηνία λήξης.

Δείτε επίσης

Εξωτερικές συνδέσεις