Νομικός θετικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 12:50, 2 Φεβρουαρίου 2011

Ο νομικός θετικισμός είναι ρεύμα της θεωρίας του δικαίου που βασίζεται στη θέση ότι δεν υπάρχει αναγκαία σύνδεση-συσχέτιση-του δικαίου με την ηθική. Κορυφαίοι εκπρόσωποι του νομικού θετικισμού στον 20ο αιώνα θεωρούνται οι Χανς Κέλσεν (Καθαρή θεωρία του δικαίου) και Χέρμπερτ Χαρτ (Η έννοια του δικαίου). Σε αντίθεση με τη θεωρία φυσικού δικαίου η οποία τείνει να συνδέει τα ερωτήματα τι είναι ο νόμος και τι πρέπει να είναι ο νόμος, ο θετικισμός διαχωρίζει τα δύο. Σχετικοί είναι επίσης οι όροι αναλυτική θεωρία δικαίου, η θεωρία που προσπαθεί να προσδιορίσει τι είναι το δίκαιο, ιδιαίτερα μάλιστα με χρήση των εργαλείων της σύγχρονης αναλυτικής φιλοσοφίας, και κανονιστική θεωρία δικαίου, η πολιτική και ηθική φιλοσοφία σχετικά με το τι πρέπει να είναι το δίκαιο.

Ο όρος θετικό δίκαιο σημαίνει την ισχύουσα, ρητά διατυπωμένη και υποχρεωτικής εφαρμογής νομοθεσία σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Σε αντιπαράθεση με την έννοια του φυσικού δικαίου που υποδηλώνει την ύπαρξη ενός πανανθρώπινου νομικού συστήματος το οποίο προσεγγίζει τα ιδανικά της δικαιοσύνης, δημοκρατίας κ.ο.κ.. Ο νομικός θετικισμός υποστηρίζει ότι η εγκυρότητα ή "νομιμοποίηση" της ισχύουσας νομοθεσίας δεν πηγάζει από την ηθική της ορθότητα ή τη λογική της αναγκαιότητα, αλλά το δίκαιο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα και πιθανά αντιστοιχεί στις τοπικές κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Μπορεί να σημειωθεί ότι ο νομικός θετικισμός σε καμία περίπτωση δεν τείνει να υπερασπίζεται την εγκυρότητα ηθικά αμφισβητούμενων ή "άδικων" νομοθετημάτων. Απλά τονίζει την καταρχήν διακριτότητα δικαίου και ηθικής. Αποφεύγει εντελώς να διατυπώσει ηθικές κρίσεις, είτε θετικές είτε αρνητικές, είτε προς την υπεράσπιση είτε προς την αμφισβήτηση της εγκυρότητας του νομικού συστήματος γενικά, ή των δικαστικών αποφάσεων πιο συγκεκριμένα. Αξιολογικές κρίσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται από δικαστές και δικηγόρους για την ερμηνεία του νόμου, ούτε καν ακόμη για τη πιθανή διόρθωση των ατελειών του νόμου.

Συμπερασματικά ο νομικός θετικισμός διατυπώνει απλά ότι η ορθή περιγραφή του δικαίου είναι πολύ σημαντική και πρέπει να απομονωθεί από ηθικές κρίσεις. Με πιο ακριβείς όρους της θεωρίας του δικαίου, είναι μία περιγραφή τουλάχιστον ουδέτερη ηθικά, εφικτή και χρήσιμη. Ο νομικός θετικισμός βασίζεται στην πεποίθηση ότι το ερώτημα τι είναι το δίκαιο πρέπει να διαχωρίζεται από το τι θα πρέπει να είναι το δίκαιο. Ο νομικός θετικισμός αναζητά με βάση το δίκαιο το θεμέλιο της κοινωνίας.

Αυτό το νομικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 Ο '''νομικός θετικισμός''' είναι ρεύμα της θεωρίας του [[δίκαιο|δικαίου]] που βασίζεται στη θέση ότι δεν υπάρχει αναγκαία σύνδεση-συσχέτιση-του δικαίου με την [[ηθική]]. Κορυφαίοι εκπρόσωποι του νομικού θετικισμού στον 20ο αιώνα θεωρούνται οι [[Χανς Κέλσεν]] (Καθαρή θεωρία του δικαίου) και [[Χέρμπερτ Χαρτ]] (Η έννοια του δικαίου). Σε αντίθεση με τη θεωρία φυσικού δικαίου η οποία τείνει να συνδέει τα ερωτήματα ''τι είναι'' ο νόμος και ''τι πρέπει'' να είναι ο νόμος, ο θετικισμός διαχωρίζει τα δύο. Σχετικοί είναι επίσης οι όροι ''αναλυτική θεωρία δικαίου'', η θεωρία που προσπαθεί να προσδιορίσει ''τι είναι'' το δίκαιο, ιδιαίτερα μάλιστα με χρήση των εργαλείων της σύγχρονης [[αναλυτική φιλοσοφία|αναλυτικής φιλοσοφίας]], και ''κανονιστική θεωρία δικαίου'', η πολιτική και ηθική φιλοσοφία σχετικά με το ''τι πρέπει'' να είναι το δίκαιο.
-Ο όρος ''θετικό δίκαιο'' σημαίνει την ισχύουσα, ρητά διατυπωμένη και υποχρεωτικής εφαρμογής νομοθεσία σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Σε αντιπαράθεση με την έννοια του [[φυσικό δίκαιο|φυσικού δικαίου]] που υποδηλώνει την ύπαρξη ενός πανανθρώπινου νομικού συστήματος το οποίο προσεγγίζει τα [[Ιδεώδες|ιδανικά]] της [[δικαιοσύνη|δικαιοσύνης]], [[δημοκρατία|δημοκρατίας]] κ.ο.κ.. Ο νομικός θετικισμός υποστηρίζει ότι η εγκυρότητα ή "νομιμοποίηση" της ισχύουσας νομοθεσίας δεν πηγάζει από την ηθική της ορθότητα ή τη [[Ορθολογισμός|λογική]] της αναγκαιότητα, αλλά το δίκαιο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα και πιθανά αντιστοιχεί στις τοπικές κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Μπορεί να σημειωθεί ότι ο νομικός θετικισμός σε καμία περίπτωση δεν τείνει να υπερασπίζεται την εγκυρότητα ηθικά αμφισβητούμενων ή "άδικων" νομοθετημάτων. Απλά τονίζει την καταρχήν διακριτότητα δικαίου και ηθικής. Αποφεύγει εντελώς να διατυπώσει ηθικές κρίσεις, είτε θετικές είτε αρνητικές, είτε προς την υπεράσπιση είτε προς την αμφισβήτηση της εγκυρότητας του νομικού συστήματος γενικά, ή των δικαστικών αποφάσεων πιο συγκεκριμένα.
+Ο όρος ''θετικό δίκαιο'' σημαίνει την ισχύουσα, ρητά διατυπωμένη και υποχρεωτικής εφαρμογής νομοθεσία σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Σε αντιπαράθεση με την έννοια του [[φυσικό δίκαιο|φυσικού δικαίου]] που υποδηλώνει την ύπαρξη ενός πανανθρώπινου νομικού συστήματος το οποίο προσεγγίζει τα [[Ιδεώδες|ιδανικά]] της [[δικαιοσύνη|δικαιοσύνης]], [[δημοκρατία|δημοκρατίας]] κ.ο.κ.. Ο νομικός θετικισμός υποστηρίζει ότι η εγκυρότητα ή "νομιμοποίηση" της ισχύουσας νομοθεσίας δεν πηγάζει από την ηθική της ορθότητα ή τη [[Ορθολογισμός|λογική]] της αναγκαιότητα, αλλά το δίκαιο είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα και πιθανά αντιστοιχεί στις τοπικές κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Μπορεί να σημειωθεί ότι ο νομικός θετικισμός σε καμία περίπτωση δεν τείνει να υπερασπίζεται την εγκυρότητα ηθικά αμφισβητούμενων ή "άδικων" νομοθετημάτων. Απλά τονίζει την καταρχήν διακριτότητα δικαίου και ηθικής. Αποφεύγει εντελώς να διατυπώσει ηθικές κρίσεις, είτε θετικές είτε αρνητικές, είτε προς την υπεράσπιση είτε προς την αμφισβήτηση της εγκυρότητας του νομικού συστήματος γενικά, ή των δικαστικών αποφάσεων πιο συγκεκριμένα. Αξιολογικές κρίσεις δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται από δικαστές και δικηγόρους για την ερμηνεία του νόμου, ούτε καν ακόμη για τη πιθανή διόρθωση των ατελειών του νόμου.
 Συμπερασματικά ο νομικός θετικισμός διατυπώνει απλά ότι η ορθή περιγραφή του δικαίου είναι πολύ σημαντική και πρέπει να απομονωθεί από ηθικές κρίσεις. Με πιο ακριβείς όρους της θεωρίας του δικαίου, είναι μία περιγραφή τουλάχιστον ουδέτερη ηθικά, εφικτή και χρήσιμη. Ο νομικός θετικισμός βασίζεται στην πεποίθηση ότι το ερώτημα τι είναι το δίκαιο πρέπει να διαχωρίζεται από το τι θα πρέπει να είναι το δίκαιο. Ο νομικός θετικισμός αναζητά με βάση το δίκαιο το θεμέλιο της κοινωνίας.