Νόμος της παγκόσμιας έλξης

Οι ελκτικές δυνάμεις κρατούν τους πλανήτες σε σταθερές αποστάσεις και τροχιές γύρω από τον ήλιο. (Η εικόνα δεν βρίσκεται σε κλίμακα)

Ο Ισαάκ Νεύτων (1642-1727) διετύπωσε τον περίφημο Νόμο της παγκόσμιας έλξης όπου κατ΄ αυτόν:

• Οι ελκτικές δυνάμεις μεταξύ δύο ουρανίων σωμάτων είναι ανάλογες των μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογες του τετραγώνου της μεταξύ των κέντρων μάζας τους απόστασης.

Ο παραπάνω νόμος εκφράζεται με τη μαθηματική σχέση:

$F=G{\frac {m_{1}m_{2}}{r^{2}}}$

όπου F είναι η ελκτική δύναμη σε Νιούτον, G η σταθερά της παγκόσμιας έλξης, m₁ και m₂ οι μάζες αδράνειας των δύο σωμάτων σε χιλιόγραμμα, και r η μεταξύ τους απόσταση σε μέτρα.

• Η σταθερά της παγκόσμιας έλξης:$G=\left(6.6742\pm 0.001\right)\times 10^{-11}\ {\mbox{N}}\ {\mbox{m}}^{2}\ {\mbox{kg}}^{-2}\,$).

Σημειώσεις

Δια του παραπάνω Νόμου δόθηκε η φυσική εξήγηση των προηγηθέντων νόμων του Κέπλερ που και εκείνοι προέρχονταν από τις παρατηρήσεις του Τύχο Μπράχε. Όμως προς χάριν του Νόμου αυτού ο Νεύτων θεωρήθηκε "πατέρας της ουράνιας μηχανικής".

Η δύναμη αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του σύμπαντος, καθώς αυτή είναι η αιτία που:

• Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο
• Υπάρχουν οι παλιρροϊκές δυνάμεις που προκαλούν και το φαινόμενο της παλίρροιας.
• Οι γαλαξίες συγκρούονται μεταξύ τους στο σύμπαν.

Δείτε επίσης

• Νόμοι Πλανητικού Συστήματος.
• Βαρύτητα