150 Νούβα

150 Νούβα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	James Craig Watson
Ημερομηνία ανακάλυψης:	18 Οκτωβρίου 1875
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή
Εκκεντρότητα (e):	0,131
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,981 AU (446,0 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,591 AU (387,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,370 AU (504,15 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1880 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	2,19 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	°
Όρισμα του περιηλίου (ω):	°
Μέση ανωμαλία (M):	°

Η Νούβα (Nuwa) είναι ένας πολύ μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,23. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν, και πήρε το όνομα της κινεζικής θεάς της Δημιουργίας.

Μία επιπρόσθηση αστέρα από τον αστεροειδή αυτόν έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα, στις 17 Δεκεμβρίου 1999.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Νούβα είναι 151,1 km. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος). Η Νούβα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 8 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα