Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας

Φερδινάνδος Α’ της Πορτογαλίας

Ο Φερδινάνδος Α' της Πορτογαλίας (1345 – 1383) ήταν ένατος βασιλιάς της Πορτογαλίας και της Αλγκάρβε (1367 – 1383), δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας Πέτρο Α’ τον δίκαιο από την νόμιμη σύζυγο του, Κωνσταντία του Πεναφιέλ.

Με τον θάνατο του Πέτρου της Καστίλης (1369) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας σαν δισέγγονος του βασιλιά Σάντσο Δ' της Πορτογαλίας από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της Αραγωνίας και της Ναβάρρας και ο Ιωάννης της Γάνδης, δούκας του Λάνκαστερ. Ωστόσο ο Ερρίκος Β' της Καστίλης, νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του πάπα Γρηγορίου Θ’.

Οι συνθήκες για την ένωση της Καστίλης με την Πορτογαλία ήταν ο γάμος του Φερδινάνδου με την Ελεονώρα της Καστίλλης, αλλά τους πρόλαβε ο γάμος του Φερδινάνδου με μια αυλική του από έρωτα, την Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες. Αυτή η παράξενη συμπεριφορά του έφερε αναταραχή στην Πορτογαλία και τον οδηγούσε σε πόλεμο με τον Ερρίκο: έκανε μυστική συμφωνία με τον δούκα του Λάνκαστερ, αλλά στον πόλεμο που ακολούθησε ηττήθηκε (1373) και έκλεισε ειρήνη.

Μετά τον θάνατο του Ερρίκου (1379), ο δούκας του Λάνκαστερ αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πραγματικός του σύμμαχος, καθώς το θέμα έκλεισε με την μυστική συμφωνία στο Μπαδαχόθ (1382). Σύμφωνα με αυτή, η κόρη και διάδοχος του Φερδινάνδου, Βεατρίκη, θα παντρευόταν τον Ιωάννη Α’ της Καστίλης και με τον θάνατο του Φερδινάνδου θα ενώνονταν τα δύο στέμματα. Ήταν ο τελευταίος άρρεν απόγονος της δυναστείας των Καπετιδών, αλλά συνεχίστηκε αργότερα με τον νόθο αδελφό του, Ιωάννη, αρχηγός του τάγματος της Αβίς.