Μεσιέ 84: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
IndvTbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ko:메시에 84
Γραμμή 68: Γραμμή 68:
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://www.seds.org/messier/m/m084.html SEDS Lenticular Galaxy M84]
* [http://www.seds.org/messier/m/m084.html SEDS Lenticular Galaxy M84]

{{Αντικείμενα Μεσιέ}}


[[Κατηγορία:Γαλαξίες]]
[[Κατηγορία:Γαλαξίες]]

Έκδοση από την 19:22, 18 Ιουλίου 2010

Μεσιέ 84
Αρχείο:Messier84a.jpg
Ο Μεσιέ 84 από το ΝΟΑΟ
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 25m 03,7s [1]
Απόκλιση+12° 53′ 13″ [1]
Μετατόπιση στο ερυθρό1060 ± 6 km/s [1]
Απόσταση57 ± 5 MLy[1]/ 60 ± 3 Mly (18.4 ± 0.9 Mpc)[2]
Τύπος ΓαλαξίαE1;LERG;LINER Sy2[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)6,5' x 5,6'[1]
Φαινόμενο μέγεθος (V)9,1/10,1[1]
Άλλες ονομασίες
NGC 4374,UGC 7494, PGC 40455, VCC 763, 3C 272.1, 4C +13.47[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο Μεσιέ 84 (γνωστός και ως M84 και NGC 4374) είναι ένας ελλειπτικός γαλαξίας σε απόσταση περίπου 60 εκατομμυρίων ετών φωτός στον αστερισμό της Παρθένου. Βρίσκεται κοντά στην πυκνοκατοικημένη καρδία του σμήνους της Παρθένου[3] κοντά στην αλυσίδα του Μαρκάριαν και είναι ένας από τους λαμπρότερους γαλαξίες του σμήνους.

Αποτελεί μία ισχυρή ραδιοπηγή τύπου FR I με δύο πολύ ισχυρούς πίδακες υλικού και μία υπέρμαζη μαύρη τρύπα με μάζα 18 x 108 M.[4]

Ιστορικό

Ανακαλύφθηκε τις 18 Μαρτίου 1781, μαζί με άλλες εφτά νεφελώδη αντικείμενα στην περιοχή από τον Τσαρλς Μεσσιέ.[5] Έχουν παρατηρηθεί σε αυτόν μέχρι το 2007 τρείς υπερκαινοφανείς αστέρες, οι 1957Β, 1980Ι και 1991bg.

Δείτε επίσης

  • Μεσιέ 86, ένας παρόμοιος κοντίνος γαλαξίας

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4374. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2006. 
  2. J. L. Tonry, A. Dressler, J. P. Blakeslee, E. A. Ajhar, A. B. Fletcher, G. A. Luppino, M. R. Metzger, C. B. Moore (2001). «The SBF Survey of Galaxy Distances. IV. SBF Magnitudes, Colors, and Distances». Astrophysical Journal 546 (2): 681–693. doi:10.1086/318301. http://adsabs.harvard.edu/abs/2001ApJ...546..681T. 
  3. Finoguenov, A.; Jones, C. (2002). «Chandra Observation of Low-Mass X-Ray Binaries in the Elliptical Galaxy M84». The Astrophysical Journal 574 (2): 754–761. doi:10.1086/340997. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2002ApJ...574..754F. 
  4. Ly, C.; Walker, R. C.; Wrobel, J. M. (2004). «An Attempt to Probe the Radio Jet Collimation Regions in NGC 4278, NGC 4374 (M84), and NGC 6166». The Astronomical Journal 127 (1): 119–124. doi:10.1086/379855. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2004AJ....127..119L. 
  5. K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2nd έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι