Μάχη της Γαβιηνής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Robot: Προσθήκη ημερομηνίας στην ετικέτα του προτύπου {{πηγές}}; διακοσμητικές αλλαγές |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές|13|05|2010}} |
{{πηγές|13|05|2010}} |
||
{{στρατιωτική σύγκρουση |
|||
| σύγκρουση = Μάχη της Γαβιηνής |
|||
| μέροςτου = Πόλεμοι των Διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου |
|||
| εικόνα = |
|||
| λεζάντα = |
|||
| χρονολογία = [[316 π.Χ.]] |
|||
| τόπος = [[Γαβιηνή]], στο σημερινό [[Ιράν]] |
|||
| έκβαση = Νίκη του [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονου]] |
|||
| μαχόμενος1 = |
|||
| μαχόμενος2 = |
|||
| αρχηγός1 = [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος]] |
|||
| αρχηγός2 = [[Ευμένης της Καρδίας]] |
|||
| σθένος1 = 28.000 πεζοί, 10.600 ιππείς, 65 ελέφαντες |
|||
| σθένος2 = 35.000 πεζοί, 6.300 ιππείς, 125 ελέφαντες |
|||
| απώλειες1 = |
|||
| απώλειες2 = |
|||
| σημειώσεις = |
|||
}} |
|||
Η '''μάχη της Γαβιηνής''' πραγματοποιήθηκε το [[316 π.Χ.]] ανάμεσα στον [[Ευμένης της Καρδίας|Ευμένη]] και τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο το Μονόφθαλμο]] στα πλαίσια των πολέμων των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. |
Η '''μάχη της Γαβιηνής''' πραγματοποιήθηκε το [[316 π.Χ.]] ανάμεσα στον [[Ευμένης της Καρδίας|Ευμένη]] και τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο το Μονόφθαλμο]] στα πλαίσια των πολέμων των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. |
||
Έκδοση από την 09:23, 8 Ιουλίου 2010
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μάχη της Γαβιηνής | |||
|---|---|---|---|
| Πόλεμοι των Διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου | |||
| Χρονολογία | 316 π.Χ. | ||
| Τόπος | Γαβιηνή, στο σημερινό Ιράν | ||
| Έκβαση | Νίκη του Αντίγονου | ||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
Η μάχη της Γαβιηνής πραγματοποιήθηκε το 316 π.Χ. ανάμεσα στον Ευμένη και τον Αντίγονο το Μονόφθαλμο στα πλαίσια των πολέμων των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Προοίμιο
Το 323 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε. Δεν άφησε όμως διάδοχο στο απέραντο κράτος του. Το 320 π.Χ. άρχισε το μοίρασμα της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου στο Τριπαράδεισο της Συρίας. Έτσι άρχισαν οι διαμάχες για περισσότερα εδάφη. Ο Αντίγονος και ο Κάσσανδρος συμμάχησαν κατά του Ευμένη και επιχείρησαν να τον νικήσουν στην Καππαδοκία. Ο Αντίγονος είχε 10.000 πεζούς, 2.000 ιππείς και 30 πολεμικούς ελέφαντες, ενώ ο Ευμένης 20.000 πεζούς και 5.000 ιππείς. Με ένα έξυπνο τέχνασμα ο Αντίγονος κατάφερε να κατατροπώσει τον Ευμένη.
Μετά το θάνατο του Αντιπάτρου την εξουσία στη Μακεδονία την ανέλαβε ο Πολυπέρχων. Ο Αντίγονος όμως δεν αναγνώρισε την εξουσία του Πολυπέρχοντα. Ο τελευταίος πήρε με το μέρος του τον Ευμένη. Ο Αντίγονος πήρε με το μέρος του τον Κάσσανδρο και τον Πτολεμαίο. Παρά τις ήττες του στην Ελλάδα ο Πολυπέρχοντας νίκησε τον Αντίγονο σε μια ναυμαχία κοντά στο Βυζάντιο. Αλλά μετά ο Αντίγονος παρά την ήττα του αιφνιδίασε τους αντιπάλους του και με μια επίθεση κατάφερε να σκοτώσει πολλούς από το στράτευμα του Πολυπέρχοντα.
Μετά την νίκη του, ο Αντίγονος, κατευθύνθηκε κοντά στην Κύπρο όπου αντίκρυσε το στόλο του Ευμένη. Εκεί ο Ευμένης βλέποντας το μεγαλύτερο στόλο του Αντιγόνου έφυγε χωρίς να ναυμαχήσει. Ο Αντίγονος ήταν πια κυρίαρχος και στη θάλασσα. Αμέσως μετά την ήττα του, ο Ευμένης, αναζήτησε συμμαχίες. Συμμάχησε με το Σέλευκο, αλλά διαφώνησε μαζί του. Τότε συμμάχησε με άλλους σατράπες, αντιπάλους του Σελεύκου. Ο τελευταίος ζήτησε τότε τη βοήθεια του Αντίγονου. Ο Αντίγονος τότε προετοίμασε στρατό 20.000 πεζών για βοήθεια στο Σέλευκο με την αρχηγία του ίδιου. Καθώς κατευθυνόταν προς τις ανατολικές σατραπείες, ο Αντίγονος, βρέθηκε στη χώρα των Κοσσαίων. Οι Κοσσαίοι του ζήτησαν 6.000 τάλαντα για να περάσει ανενόχλητος τη χώρα τους. Ο Αντίγονος όμως αρνήθηκε με υπερηφάνεια. Στο μεταξύ ο Ευμένης συγκέντρωνε δυνάμεις στην Περσέπολη.
Η μάχη
Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στην Παραιτακηνή το 316 π.Χ. στρατοπεδεύοντας και περιμένοντας την πρωτοβουλία του αντιπάλου τους. Τελικά πέρασαν τέσσερις ημέρες και τελείωσαν τα εφόδια του στρατού του Αντιγόνου και γι' αυτό μετακινήθηκε στη Γαβιηνή. Όταν το έμαθε ο Ευμένης κατευθύνθηκε και εκείνος προς τη Γαβιηνή. Μάλιστα ο τελευταίος έστειλε κάποιους στρατιώτες του "δήθεν" λιποτάκτες για να πουν στον Αντίγονο ότι ο Ευμένης θα επιτίθετο στο στρατό του το βράδυ. Ο Αντίγονος τότε ανέμενε όλο το βράδυ για επίθεση του Ευμένη. Ο τελευταίος τότε κέρδισε έδαφος. Όταν κατάλαβε τι είχε γίνει ο Αντίγονος, βιάστηκε και συνάντησε την οπισθοφυλακή του στρατού του Ευμένη. Εκείνος σταμάτησε την οπισθοφυλακή του για να δώσει μάχη.
Ο Αντίγονος διέθετε 28.000 πεζούς, 10.600 ιππείς, 65 πολεμικούς ελέφαντες και άγνωστο αριθμό ελαφρά οπλισμένων πολεμιστών. Ο Ευμένης διέθετε 35.000 πεζούς, 6.300 ιππείς και 125 πολεμικούς ελέφαντες. Και οι δύο αντίπαλοι τοποθέτησαν το ιππικό τους στο δεξί και το αριστερό τους άκρο. Το πεζικό τοποθετήθηκε στο κέντρο και των δύο παρατάξεων. Ο Αντίγονος διοικούσε τη δεξιά πτέρυγα. Ο Ευμένης ανέλαβε και αυτό το δεξί.
Η μάχη άρχισε με την επίθεση της αριστερής πτέρυγας του στρατού του Αντιγόνου. Ο Ευμένης που διοικούσε τη δεξιά πτέρυγα απόκρουσε την επίθεση του αριστερού του αντιπάλου. Το κέντρο της παράταξης του Ευμένη επιτέθηκε και αυτό και κατάφερε να απωθήσει το κέντρο του Αντιγόνου. Ο Αντίγονος όμως στο δεξί άκρο εκμεταλλεύτηκε την καταδίωξη του κέντρου του Ευμένη και διείσδυσε σε αυτό. Τελικά το κέντρο του Ευμένη προσπάθησε να ανασυνταχθεί για να επιτεθεί στο δεξί άκρο του Αντιγόνου. Όμως τότε βρήκε την ευκαιρία το κέντρο του Αντιγόνου και κατέστρεψε το κέντρο. Ο Αντίγονος παρότι υπέστη περισσότερες απώλειες νίκησε τη μάχη.
Μετά τη μάχη
Αμέσως μετά τη νίκη του ο Αντίγονος έθαψε τους νεκρούς του και το βράδυ έφυγε κρυφά. Μετά τη μάχη της Γαβιηνής ακολούθησε μια άλλη. Νικητής ήταν και πάλι ο Αντίγονος. Παρά τις νίκες του τα εδάφη του θα τα χάσει το 301 π.Χ. στη μάχη της Ιψού.