Μεσιέ 86: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ko:메시에 86 |
|||
| Γραμμή 78: | Γραμμή 78: | ||
[[it:M86 (astronomia)]] |
[[it:M86 (astronomia)]] |
||
[[ja:M86]] |
[[ja:M86]] |
||
[[ko: |
[[ko:메시에 86]] |
||
[[lt:Mesjė 86]] |
[[lt:Mesjė 86]] |
||
[[nl:Messier 86]] |
[[nl:Messier 86]] |
||
Έκδοση από την 19:09, 9 Ιουνίου 2010
 Ο Μ86 από το ΔΤΧ | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
|---|---|
| Αστερισμός | Παρθένος |
| Ορθή Αναφορά | 12h 26m 11.7s[1] |
| Απόκλιση | +12° 56′ 46″[1] |
| Μετατόπιση στο ερυθρό | -244 ± 5 km/s[1] |
| Απόσταση | 54 ± 3 MLy[1]/ 52 ± 3 MLy[2] |
| Τύπος Γαλαξία | SO(3)/E3 [1] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 8,9/9,8[1] |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 8,9' x 5,8'[1] |
| Άλλα χαρακτηριστικά | Παρουσιάζει μία σπάνια μετατόπιση προς το κυανό |
| Άλλες ονομασίες | |
| NGC 4406, UGC 7532, PGC 40653, VCC 881[1] | |
| Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών | |
Ο Μεσιέ 86 (γνωστός και ως Μ86 και NGC 4406) είναι ένας φακοειδής γαλαξίας σε απόσταση 60 εκατομμυρίων ετών φωτών στον αστερισμό της Παρθένου. Αποτελεί πηγή ακτίνων Χ και αποτελεί με έναν άλλο γιγάντιο φακοειδή γαλαξιά, τον Μεσιέ 84, ένα εμφανές ζευγάρι στην αλυσίδα του Μαρκάριαν, κοντά στο κέντρο του σμήνους της Παρθένου, του οποίου είναι ένα από τα λαμπρότερα μέλη.
Έχει ένα μικρό συνοδό, τον UGC 7494 σε απόσταση 1,4 λεπτών τη μοίρας από τον Μεσιέ 86. Σε απόσταση 10 λεπτών της μοίρας βρίσκεται ο NGC 4402, με τον οποίο φαίνεται να μην αλληλεπιδρά.
Παρουσιάζει μετατόπιση προς το κυανό καθώς πέφτει προς το κέντρο του σμήνους, το οποίο είναι προς το μέρος του Γαλαξία μας. Παρόμοια μετατόπιση παρουσιάζει και ο Μεσιέ 90. Ως αποτέλεσμα αυτής της κίνησης το διαγαλαξιακό ενδιάμεσο συγκρούεται με το υλικό του γαλαξία με αποτέλεσμα η σκόνη του γαλαξία να θερμαίνεται και να απομακρύνεται από αυτόν.[3]
Ιστορικό
Ο Μεσιέ 86 ανακαλύφθηκε τις 18 Μαρτίου 1781 από τον Τσαρλς Μεσιέ, μαζί με άλλα 7 μέλη του καταλόγου του στην ίδια περιοχή του ουρανού και το σφαιρωτό σμήνος Μεσιέ 92.
Εκπομπή ακτίνων Χ
Στις ακτίνες Χ ο Μεσιέ 86 παρουσιάζει μία ουρά αερίου (κυρίως υδρογόνου). Έχει ακτίνα 0°,2, δηλαδή περίπου 70 kpc.[3]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4406. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2006.
- ↑ Jensen, Joseph B.; Tonry, John L.; Barris, Brian J.; Thompson, Rodger I.; Liu, Michael C.; Rieke, Marcia J.; Ajhar, Edward A.; Blakeslee, John P. (February 2003). «Measuring Distances and Probing the Unresolved Stellar Populations of Galaxies Using Infrared Surface Brightness Fluctuations». Astrophysical Journal 583 (2): 712–726. doi:. http://adsabs.harvard.edu/abs/2003ApJ...583..712J.
- ↑ 3,0 3,1 Rangarajan, F. V. N., White, D. A., Ebeling, H., Fabian, A. C. (12/1995). «The morphology and metal abundance of M86 from ROSAT PSPC and HRI observations: dust destruction in supersonic ram-pressure stripping» (PDF). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 277 (3): 1048-1062. Bibcode: 1995MNRAS.277.1047R. http://adsabs.harvard.edu/abs/1995MNRAS.277.1047R. Ανακτήθηκε στις 23-01-10.