Έκσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: en:Ecstasy (emotion) |
μ Αντικατάσταση της σελίδας με 'Με τον όρο '''έκσταση''' [a]] tr:Vecd' |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Με τον όρο '''έκσταση''' |
|||
Με τον όρο '''έκσταση''' εννοείται στην [[θρησκειολογία]] η αίσθηση ή το συναίσθημα της απόσπασης από την καθημερινή συνείδηση και υπονοεί πιθανώς μία εκτεταμένη αίσθηση αγαλλίασης, όπως απαντάται τουλάχιστον στον [[Σαμανισμός|Σαμανισμό]]. Ο [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνικός]] φιλόσοφος [[Πλωτίνος]] αντελήφθη αρχικά την έκσταση ως ανάδυση της συνείδησης πέραν των ορίων της [[ατομικότητα|ατομικότητας]] και μυστική ένωση με την υπερβατική Οντότητα. Παρόμοιες ιδέες αναπτύχθηκαν από τον Χέγκελ και ειδικά από τον [[Φρίντριχ Νίτσε]], ο οποίος μετέφερε στη σύγχρονη εποχή τη [[μύθος|μυθική]] μορφή του [[Διόνυσος|Διονύσου]], ως συμβόλου της έκστασης<ref>Kocku von Stuckrad (ed), (2006) ''The Brill Dictionary of Religion'', Vol A, Brill Leiden - Boston, δ. 582.</ref> |
|||
[a]] |
|||
Στο σύγχρονο [[ψυχολογία|ψυχολογικό]] πλαίσιο Iη έκσταση είναι μία διευρυμένη [[ψυχή|ψυχική]] κατάσταση με συμπτώματα άμβλυνσης της συνείδησης, ευτυχίας, απόσπασης από την πραγματικότητα. Σε μια τέτοια κατάσταση συνείδησης είναι δυνατόν να ακούει κανείς φωνές ή να έχει [[ψευδαίσθηση|ψευδαισθήσεις]] ως αποτέλεσμα είτε χρήσης ψυχότροπων ουσιών, είτε νηστείας ή εντατικού ρυθμικού χορού. Στη βαρύτερη μορφή της η έκταση υπονοεί μερικές φορές ψυχοπαθολογικές καταστάσεις όπως είναι η [[σχιζοφρένεια]] και η [[επιληψία]]<ref>Leuba James H. (1999) ''The Psychology of Religious Mysticism'', Routledge, UK, σ. 8.</ref> |
|||
Αρκετοί συγγραφείς θεωρούν πως η έκσταση είναι ταυτόσημη με την θρησκευτική εμπειρία ενώ άλλοι θεωρούν την έκταση διαφορετική από την υπνωτική καταληπτική κατάσταση<ref>Για παράδειγμα ο Rouget G. 1985, ''Music and Trance: A Theory of |
|||
Relations between Music and Possessions'', Chicago, σσ. 37-44</ref>. Ως θρησκευτική εμπειρία έπαιξε καταλυτικό ρόλο σε εθνικές θρησκείες και τους [[μυστικισμός|μυστικιστές]] όλων των εποχών. Στον σαμανισμό είναι το μέσο για την επίτευξη της επαφής με τον υπεραισθητό κόσμο, ενώ μέσω του ''ενθουσιασμού'' του αρχικού διονυσιακού μυστικισμού ο [[θεός]] καταλαμβάνει το άτομο. Στην [[αραβική φιλοσοφία]] η ''έκσταση'' και η ''ιερή έκσταση'' -που προέρχεται από τη μουσική- είναι δύο διαφορετικές ποιότητες σύμφωνα με τον [[αλ-Γκαζαλί]], ενώ στον σύγχρονο [[χριστιανισμός|χριστιανισμό]] ανάλογο παράδειγμα θρησκευτικής έκστασης μπορεί να αναζητήσει κανείς στο πεντηκοστιανό κίνημα (βλ. [[γλωσσολαλιά]])<ref>Fanning Steven (2001) ''Mystics of the Christian tradition'', Routledge, UK, ISBN: 978-0-415-22468-0, σ. 201.</ref>. |
|||
==Αναφορές== |
|||
{{reflist|2}} |
|||
[[Κατηγορία:Θρησκειολογία]] |
|||
[[Κατηγορία:Ψυχολογία]] |
|||
[[cs:Extáze (stav)]] |
|||
[[da:Ekstase]] |
|||
[[de:Ekstase]] |
|||
[[en:Ecstasy (emotion)]] |
|||
[[eo:Ekstazo]] |
|||
[[et:Ekstaas]] |
|||
[[fi:Hurmostila]] |
|||
[[fr:Extase]] |
|||
[[he:אקסטזה]] |
|||
[[lb:Ekstas]] |
|||
[[lt:Ekstazė]] |
|||
[[no:Ekstase]] |
|||
[[pl:Ekstaza]] |
|||
[[ru:Экстаз]] |
|||
[[simple:Ecstasy (emotion)]] |
|||
[[sq:Ekstaza]] |
|||
[[tr:Vecd]] |
[[tr:Vecd]] |
Έκδοση από την 18:12, 25 Μαρτίου 2010
Με τον όρο έκσταση [a]]