Μυρμήγκι Χίου

Το Μυρμήγκι είναι χωριό της νοτιοανατολικής Χίου, σε οδική απόσταση 12 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Χίου. Παλαιότερα ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας, ενώ σήμερα υπάγεται στο ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ιωνίας (είναι ο μοναδικός οικισμός αυτού του δημοτικού διαμερίσματος). Το μεσοσταθμικό υψόμετρο του χωριού είναι 225 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, από την οποία απέχει μερικά χιλιόμετρα. Κοντινότερα χωριά είναι το Θολοποτάμι προς τα βόρεια-βορειοδυτικά και η Μέσα Διδύμα προς τα νότια-νοτιοανατολικά.

Τοπωνυμικά

Το Μυρμήγκι είναι γνωστό και με τις παραλλαγές Μερμήγκι και Μυρμήκι του ονόματός του. Ο κάτοικός του ονομάζεται Μερμηγκούσης (και η κάτοικος Μερμηγκούσαινα) στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. Τοπωνύμιο «Μυρμήγκι» στη Χίο υπάρχει και στα χωριά Κουρούνια και Καλαμωτή, ενώ στην Καλαμωτή υπάρχει και «Μέρμηγκας», ενώ στο Λιθί «Μυρμηκιά». Στο Μουσείο του Α΄ Γυμνασίου Χίου φυλάγεται πέτρα με την αρχαία επιγραφή «`Οροι Μυρμηκέος», που πιθανότατα υπονοεί το σημερινό χωριό. Αλλά και οι κάτοικοι της αρχαίας Αίγινας αποκαλούνταν κάποτε «Μύρμηκες».

Πληθυσμός και οικονομία

Η εξέλιξη του πληθυσμού του Μυρμηγκιού στις επίσημες απογραφές φαίνεται στον πίνακα.

Πληθυσμός του Μυρμηγκιού

`Eτος απογραφής	Κάτοικοι
1951	275
1961	210
1981	92
1991	86
2001	89

Δεν υπάρχει πεδινό έδαφος στην περιοχή και οι κάτοικοι του Μυρμηγκιού ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια ελαιοδένδρων. Τα ερείπια ενός μικρού μεσαιωνικού κάστρου σώζονται στην περιοχή

Ο ενοριακός ναός (η «χωριοεκκλησιά») τιμάται στο όνομα της Αγίας Μαρίνας. Από τον 19ο αιώνα αναφέρονται οι παλαιοί ναοί του Αγίου Ιωάννη και της Αγίας Παρασκευής των Πρωάκηδων. Το χωριό υπάγεται εκκλησιαστικώς στην αρχιερατική εποπτεία Νενήτων της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.

Ο ταχυδρομικός κωδικός του Μυρμηγκιού είναι 82102.

Εξωτερικός σύνδεσμος

• Σύντομη περιγραφή με εικόνες

Ιστορική πηγή

• Γεωργίου Ι. Ζολώτα: Ιστορία της Χίου, τόμος Α΄ («Ιστορική Τοπογραφία και Γενεαλογία»). Τύποις Π.Δ. Σακελλαρίου, Αθήναι 1921, σ. 617.
• Hubert-Octave Pernot: En pays turc. L' ile de Chio par Hubert Pernot. Avec 17 melodies et 118 simili-gravures, Παρίσι 1903. Σε ελληνική μετάφραση του Κ. Χωρεάνθη: «Η νήσος Χίος», έκδοση «Χίος, Ημερολόγιο», Αθήνα 1981