Μοναζίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση της σελίδας με '<math>fjfh ---- ---- ---- --~~~~--~~~~Μέσο:n</math>'
μ Αναστροφή της έκδοσης 79.166.152.48, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό TXiKiBoT
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών ορυκτού
<math>fjfh
|Όνομα = Μοναζίτης
----
|Εικόνα =[[Image:Monazite_-_Rostadheia%2C_Iveland%2C_Norvegia_01.jpg|200px]]
|Λεζάντα = Μοναζίτης. Προέλευση Rostadheia, Νορβηγία
|Κατηγορία = Φωσφορικά
|Χημικός τύπος = (Ce, La, Pr, Nd, Th, Y)PO<sub>4</sub>
|Μορ. Βάρος =
|Πυκνότητα = gr/cm3
|Χρώμα = Καστανέρυθρο, καστανό, ανοικτό κίτρινο, ροδόχρουν, φαιό
|Σύστημα κρυστάλλωσης = Μονοκλινές
|Κρύσταλλοι = Πρισματικοί ή σφηνοειδείς κρύσταλλοι
|Υφή = Συμπαγής έως στιφρή
|Διδυμία = Συνήθης η διδυμία επαφής
|Σκληρότητα = 5 - 5,5
|Σχισμός = Τέλειος {100}, ατελής {010}
|Θραύση = Κογχοειδής ή ακανόνιστη
|Λάμψη = Ρητινώδης, υαλώδης έως αδαμάντινη
|Γραμμή κόνεως = Λευκή έως πολύ ελαφρά καστανή
|Πλεοχρωισμός = Ασθενής
|Διαφάνεια = Ημιδιαφανής έως αδιαφανής
|Παρατηρήσεις = Ραδιενεργός, αν περιέχει [[θόριο]]
|Ανευρίσκεται =
|Παραλλαγές =
}}
Ο '''μοναζίτης''' είναι φωσφορικό ορυκτό των σπανίων γαιών (λανθανιδών). Τα κύρια μέταλλα που περιέχονται είναι το [[δημήτριο]], το [[λανθάνιο]], το [[πρασεοδύμιο]], το [[νεοδύμιο]], το [[ύττριο]] και το [[θόριο]], του οποίου αποτελεί και ένα από τα κυριότερα μεταλλεύματα.<ref>[http://periodic.lanl.gov/elements/90.html Los Alamos Nat. Laboratory]</ref> Μπορεί, επίσης, να περιέχονται και (μικρές) ποσότητες άλλων λανθανιδών, όπως [[όλμιο]] (του οποίου αποτελεί και μετάλλευμα), αλλά και, ορισμένες φορές, [[ουράνιο]].


==Γενικά==
----
Η ονομασία "μοναζίτης" προέρχεται από την ελληνική λέξη "μονάζειν", λόγω της εμφάνισής του σε απομονωμένους κρυστάλλους. Αποτελεί σημαντικό μετάλλευμα των σπανίων γαιών αλλά και σημαντικό ορυκτό [[ραδιοχρονολόγηση|ραδιοχρονολόγησης]], αν περιέχει θόριο ή ουράνιο. Ο ραδιενεργός μοναζίτης περιέχει έγκλειστες φυσαλίδες [[ήλιο|ηλίου]], το οποίο παράγεται κατά την διάσπαση των ραδιενεργών συστατικών του.


Είναι συνοδό ορυκτό γρανιτών, συηνιτών και των πηγματιτών τους. Απαντά, επίσης, σε ηφαιστειοκλαστικά πετρώματα, σε φλέβες διεισδύσεως και μεταμορφωσιγενή ζωνών ισχυρής μεταμόρφωσης. Ανευρίσκεται υπό μορφή άμμου σε παράλιες ή ποτάμιες αποθέσεις και, σπανιότερα, σε ζώνες ισχυρής αποσάθρωσης.
----

--~~~~--~~~~[[Μέσο:n]]</math>
Απαντά σε πολλά σημεία του πλανήτη, σπάνια όμως σε μεγάλους κρυστάλλους. Σημαντικά κοιτάσματά του βρίσκονται στα Ουράλια, στα όρη Ίλμεν ([[Ρωσία]]), στην [[Νορβηγία]] (περιοχή Arendal), σε ορισμένα σημεία των [[ΗΠΑ]], στην [[Βραζιλία]], στην [[Ινδία]], στην [[Μαδαγασκάρη]] (Ινδία - Μαδαγασκάρη υπό μορφή μοναζιτούχων άμμων) και στην [[Σρι Λάνκα]].

==Πηγές==
*[http://rruff.geo.arizona.edu/doclib/hom/monazitece.pdf Παν/μιο Αριζόνα, εγχειρίδιο ορυκτολογίας (pdf)]
*http://www.mindat.org/min-2751.html Mindat.org]
*[http://www.minerals.net/mineral/sulfides/sphaleri/sphaleri.htm Minerals.net]
*[http://webmineral.com/data/Monazite-(Ce).shtml Webmineral.com]

==Βιβλιογραφία==
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, ''A Field Guide to Rocks and Minerals'', Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, ''Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones'', Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372
*S. S. Augustithis, ''Atlas of the textural patterns of ore minerals and metallogenic proccesses'', Walter de Gruyter, ISBN 3110136392

==Σημειώσεις==
{{reflist}}

[[Κατηγορία:Ορυκτά|Μοναζίτης]]

[[ca:Monacita]]
[[de:Monazit]]
[[en:Monazite]]
[[es:Monacita]]
[[fr:Monazite]]
[[he:מונזיט]]
[[hu:Monacit]]
[[it:Monazite]]
[[ja:モナズ石]]
[[ko:모나자이트]]
[[nl:Monaziet]]
[[no:Monazitt]]
[[pl:Monacyt]]
[[pt:Monazita]]
[[ru:Монацит]]
[[sv:Monazit]]
[[te:మోనజైట్]]
[[tg:Монтсит]]
[[tr:Monazit]]
[[uk:Монацит]]
[[zh:獨居石]]

Έκδοση από την 18:29, 3 Δεκεμβρίου 2009

Μοναζίτης
Μοναζίτης. Προέλευση Rostadheia, Νορβηγία
Γενικά
ΚατηγορίαΦωσφορικά
Χημικός τύπος(Ce, La, Pr, Nd, Th, Y)PO4
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότηταgr/cm3
ΧρώμαΚαστανέρυθρο, καστανό, ανοικτό κίτρινο, ροδόχρουν, φαιό
Σύστημα κρυστάλλωσηςΜονοκλινές
ΚρύσταλλοιΠρισματικοί ή σφηνοειδείς κρύσταλλοι
ΥφήΣυμπαγής έως στιφρή
ΔιδυμίαΣυνήθης η διδυμία επαφής
Σκληρότητα5 - 5,5
ΣχισμόςΤέλειος {100}, ατελής {010}
ΘραύσηΚογχοειδής ή ακανόνιστη
ΛάμψηΡητινώδης, υαλώδης έως αδαμάντινη
Γραμμή κόνεωςΛευκή έως πολύ ελαφρά καστανή
ΠλεοχρωισμόςΑσθενής
ΔιαφάνειαΗμιδιαφανής έως αδιαφανής
ΠαρατηρήσειςΡαδιενεργός, αν περιέχει θόριο

Ο μοναζίτης είναι φωσφορικό ορυκτό των σπανίων γαιών (λανθανιδών). Τα κύρια μέταλλα που περιέχονται είναι το δημήτριο, το λανθάνιο, το πρασεοδύμιο, το νεοδύμιο, το ύττριο και το θόριο, του οποίου αποτελεί και ένα από τα κυριότερα μεταλλεύματα.[1] Μπορεί, επίσης, να περιέχονται και (μικρές) ποσότητες άλλων λανθανιδών, όπως όλμιο (του οποίου αποτελεί και μετάλλευμα), αλλά και, ορισμένες φορές, ουράνιο.

Γενικά

Η ονομασία "μοναζίτης" προέρχεται από την ελληνική λέξη "μονάζειν", λόγω της εμφάνισής του σε απομονωμένους κρυστάλλους. Αποτελεί σημαντικό μετάλλευμα των σπανίων γαιών αλλά και σημαντικό ορυκτό ραδιοχρονολόγησης, αν περιέχει θόριο ή ουράνιο. Ο ραδιενεργός μοναζίτης περιέχει έγκλειστες φυσαλίδες ηλίου, το οποίο παράγεται κατά την διάσπαση των ραδιενεργών συστατικών του.

Είναι συνοδό ορυκτό γρανιτών, συηνιτών και των πηγματιτών τους. Απαντά, επίσης, σε ηφαιστειοκλαστικά πετρώματα, σε φλέβες διεισδύσεως και μεταμορφωσιγενή ζωνών ισχυρής μεταμόρφωσης. Ανευρίσκεται υπό μορφή άμμου σε παράλιες ή ποτάμιες αποθέσεις και, σπανιότερα, σε ζώνες ισχυρής αποσάθρωσης.

Απαντά σε πολλά σημεία του πλανήτη, σπάνια όμως σε μεγάλους κρυστάλλους. Σημαντικά κοιτάσματά του βρίσκονται στα Ουράλια, στα όρη Ίλμεν (Ρωσία), στην Νορβηγία (περιοχή Arendal), σε ορισμένα σημεία των ΗΠΑ, στην Βραζιλία, στην Ινδία, στην Μαδαγασκάρη (Ινδία - Μαδαγασκάρη υπό μορφή μοναζιτούχων άμμων) και στην Σρι Λάνκα.

Πηγές

Βιβλιογραφία

  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372
  • S. S. Augustithis, Atlas of the textural patterns of ore minerals and metallogenic proccesses, Walter de Gruyter, ISBN 3110136392

Σημειώσεις