Ηράκλεια η Μινώα

Το αρχαίο θέατρο της πόλης

Η Ηράκλεια Μινώα ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη της Σικελίας, στη νότια ακτή του νησιού, στην εκβολή του Άλυκου ποταμού. Απείχε από τον Ακράγαντα (σύγχρονο Αγκριτζέντο) περίπου 25 χλμ., κοντά στο σύγχρονο Μονταλλέγκρο. Η αρχαιολογική έρευνα αποκαλύπτει πως ιδρύθηκε στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. και εγκαταλείφθηκε γύρω στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ.

Το διπλό της όνομα συνδέεται με δύο μυθολογικές αφηγήσεις που σχετίζονται με την ίδρυσή της. Σύμφωνα με τον πρώτο ο Ηρακλής, νικώντας τον τοπικό ήρωα Έρυξ σε αγώνα πάλης, απέκτησε δικαιώματα σε ολόκληρο το δυτικό τμήμα της Σικελίας, την οποία διατήρησε για τους απογόνους του. Δεν ίδρυσε κάποια συγκεκριμένη πόλη, ωστόσο αργότερα, όταν κατεύθασε ο Μίνωας στη Σικελία καταδιώκοντας το Δαίδαλο, ίδρυσε εκείνος μια πόλη, ονομάζοντάς τη Μινώα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή την ίδρυσαν οι ακόλουθοί του, μετά το θάνατο του ιδίου. Ο Ηρακλείδης ο Ποντικός προσθέτει πως παλαιότερα υπήρχε εκεί προγενέστερη πόλη, το όνομα της οποίας ήταν Μάκαρα.

Η πρώτη γραπτή αναφορά στην πόλη την απεικονίζει ως μια μικρή αποικία της πόλης του Σελινούντα. Κατόπιν, το 510 π.Χ. ο Δωριεύς ο Σπαρτιάτης, αδερφός του Κλεομένη Α', ήρθε στη Σικελία με μεγάλο σώμα ανδρών, επιθυμώντας να ανακτήσει τα εδάφη που άνηκαν στον πρόγονό του, Ηρακλή. Ενεπλάκη σε μάχες με τους Καρχηδονίους και τους Εγεστούς, χάνοντας τελικά τη ζωή του σε μια μάχη. Στην τελευταία αφανίστηκαν και όλοι του οι άνδρες. Ο Ευρυλέων, ο μοναδικός αξιωματικός του που επέζησε, κυβέρνησε τη Μινώα, η οποία κατά πάσα πιθανότητα ονομάστηκε «Ηράκλεια» για πρώτη φορά τη συγκεκριμένη περίοδο.

Η πόλη πέρασε στα χέρια της Καρχηδόνας με τη συνθήκη του 405 π.Χ., ανακτήθηκε το 397 π.Χ. από το Διονύσιο, ενώ ξαναπέρασε στην κυριαρχία των Καρχηδονίων το 383 π.Χ. Εκεί αποβιβάστηκε ο Δίων το 357 π.Χ., για να επιτεθεί στις Συρακούσες. Οι κάτοικοι του Ακράγαντα την ανέκτησαν το 309 π.Χ., μα γρήγορα υποτάχθησε στον Αγαθοκλή. Οι Έλληνες την ξαναπήραν προσωρινά με το βασιλιά Πύρρο το 277 π.Χ.

Παραπομπές

Πρότυπο:Μεταφρασμένο