Απογευματινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dimitrisss (συζήτηση | συνεισφορές)
Dimitrisss (συζήτηση | συνεισφορές)
δείτε
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
:''Για την ομότιτλη εφημερίδα που εκδίδεται στην Κωνσταντινούπολη, δείτε [[Απογευματινή (εφημερίδα της Κωνσταντινούπολης)]]''
Η '''Απογευματινή''' είναι καθημερινή πολιτική [[εφημερίδα]] που εκδίδεται στην [[Αθήνα]] και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Θεωρείται εφημερίδα [[Συντηρητισμός|συντηρητικών]] αρχών και από τη [[μεταπολίτευση]] υποστηρίζει το κόμμα της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]]. Εκδίδεται ανελλιπώς από το 1952 ως σήμερα.
Η '''Απογευματινή''' είναι καθημερινή πολιτική [[εφημερίδα]] που εκδίδεται στην [[Αθήνα]] και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Θεωρείται εφημερίδα [[Συντηρητισμός|συντηρητικών]] αρχών και από τη [[μεταπολίτευση]] υποστηρίζει το κόμμα της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]]. Εκδίδεται ανελλιπώς από το 1952 ως σήμερα.



Έκδοση από την 13:07, 19 Νοεμβρίου 2009

Για την ομότιτλη εφημερίδα που εκδίδεται στην Κωνσταντινούπολη, δείτε Απογευματινή (εφημερίδα της Κωνσταντινούπολης)

Η Απογευματινή είναι καθημερινή πολιτική εφημερίδα που εκδίδεται στην Αθήνα και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Θεωρείται εφημερίδα συντηρητικών αρχών και από τη μεταπολίτευση υποστηρίζει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Εκδίδεται ανελλιπώς από το 1952 ως σήμερα.

Ιστορικό

Το πρώτο φύλλο της Απογευματινής κυκλοφόρησε στις 20 Οκτωβρίου 1952, με εκδότες τα αδέλφια Νάσο και Σάκη Μπότση (οι ίδιοι ήταν ταυτόχρονα και συνιδιοκτήτες της πρωινής εφημερίδας Ακρόπολις) και κρατούσαν τα ηνία της ως το θάνατό τους (πέθαναν με χρονική απόσταση 20 ημερών το 1980). Στη συνέχεια η εφημερίδα πέρασε στο Ίδρυμα Μπότση που στο μεταξύ είχε δημιουργηθεί και με νέο εκδότη τον Νίκο Μομφερράτο, ως το 1985, χρονιά που δολοφονήθηκε (21 Φεβρουαρίου) από τη 17 Νοέμβρη. Αντικαταστάθηκε από τον Πάνο Καραγιάννη, ο οποίος ήταν εκδότης της ως το 2002. Σημερινός της εκδότης είναι ο Κώστας Σαραντόπουλος.

Για πολλά χρόνια, η Απογευματινή αποτελούσε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εφημερίδας ποικίλης ύλης, καθώς δινόταν μεγαλύτερη βαρύτητα σε καλλιτεχνικά, αθλητικά, αστυνομικά και κοινωνικά θέματα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα αμιγώς πολιτικά. Αυτός ο χαρακτήρας ουδετερότητας άρχιζε να αλλάζει με τα χρόνια, παράλληλα με την κομματικοποίηση της πολιτικής ζωής. Αυτό εντάθηκε από τη μεταπολίτευση και μετά, σε συνδυασμό με την εμφάνιση και άλλων συγγενικών πολιτικά εφημερίδων και το αναπόφευκτο κυνήγι του μεριδίου αγοράς που αυτομάτως προέκυψε.

Από την Απογευματινή έχουν κατά καιρούς περάσει μερικά σημαντικά ονόματα της ελληνικής δημοσιογραφίας όπως Χρήστος Πασαλάρης, Μαρία Ρεζάν, Φρέντυ Γερμανός, Τέρενς Κουίκ, Λιάνα Κανέλλη, Γιάννης Διακογιάννης, Άννα Παναγιωταρέα, Ροζίτα Σώκου, Κώστας Τσαρούχας, Κώστας Καββαθάς, Φώτης Σιούμπουρας, Σοφία Βούλτεψη και άλλοι.

Το 1975 γνώρισε μια μεγάλη διαρροή στελεχών, τα οποία αποχώρησαν και μαζί με άλλους συντάκτες προχώρησαν στην έκδοση της Ελευθεροτυπίας, ενώ μερικά χρόνια αργότερα (1983) γνώρισε και δεύτερη μεγάλη διαρροή από στελέχη τα οποία προχώρησαν στην έκδοση του Ελεύθερου Τύπου.

Τον Σεπτέμβριο του 1984 κυκλοφόρησε και η Απογευματινή της Κυριακής, μάλιστα σε μικρό (tabloid) σχήμα, κάτι που ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα (από τις 29 Σεπτεμβρίου 1986) και το καθημερινό φύλλο. Από το 1954 και για πολλά χρόνια, η Απογευματινή ήταν εκείνη που διοργάνωνε τα ετήσια καλλιστεία για την ανάδειξη της Σταρ Ελλάς.

Κυκλοφορία

Το πρώτο διάστημα της κυκλοφορίας της, η Απογευματινή σταθεροποιήθηκε στην 7η θέση ανάμεσα στις 16 αθηναϊκές εφημερίδες που κυκλοφορούσαν την εποχή. Με τα χρόνια η κυκλοφορία της άρχισε να αυξάνεται (5η θέση με 26.000 μέση ημερήσια κυκλοφορία το 1957), 4η θέση (34.500 φύλλα) το 1959, 3η θέση (40.400 φύλλα) το 1960, για να γνωρίσει την απόλυτη ακμή την περίοδο της Χούντας, με 122.000 φύλλα και δεύτερη θέση το 1968, και πρώτη ελληνική εφημερίδα σε κυκλοφορία από το 1969 μέχρι το 1974, με 133.000 φύλλα μέση ημερήσια κυκλοφορία το 1973 και 272.031 φύλλα τον Ιούνιο του 1974, ο καλύτερος κυκλοφοριακά μήνας της ιστορίας της.

Με τη μεταπολίτευση η κυκλοφορία της αρχίζει σταδιακά να πέφτει (2η θέση με 132.700 φύλλα το 1975), 3η θέση (128.500 φύλλα) το 1977, 6η θέση (92.000 φύλλα) το 1987, 7η θέση (84.000 φύλλα) το 1989 και 62.800 το 1992, για να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια η κυκλοφοριακή πτώση που παρέσυρε άλλωστε και το σύνολο του Τύπου. Σήμερα η κυκλοφορία της κυμαίνεται περίπου στα 10.000 φύλλα. [1]

Παραπομπές

Πηγές

  • Α. Ζαούσης, Κ. Στράτος «Οι εφημερίδες», εκδόσεις Γνώση, σελίδες 69 - 71.
  • Επετειακό τεύχος ένθετο της εφημερίδας.

Εξωτερικός σύνδεσμος