Εθνικοί δρυμοί της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοστημάτων και βιότο... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Το φυσικό περιβάλλον της [[Ελλάδα]]ς χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το πέντε τοις εκατό της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του [[τουρισμός|τουρισμού]]. |
Στην Ελλάδα η οριοθέτηση [[Εθνικός δρυμός|Εθνικών Δρυμών]], δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία του 1950. Το φυσικό περιβάλλον της [[Ελλάδα]]ς χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το πέντε τοις εκατό της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του [[τουρισμός|τουρισμού]]. |
||
[[Εικόνα:MouseioFysikisIstoriasOitis.jpg|thumb|right|250px|Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στον Εθνικό Δρυμό Οίτης]] |
[[Εικόνα:MouseioFysikisIstoriasOitis.jpg|thumb|right|250px|Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στον Εθνικό Δρυμό Οίτης]] |
||
| Γραμμή 17: | Γραμμή 17: | ||
Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών που έχουν προταθεί να κηρυχθούν Εθνικοί δρυμοί αλλά προς το παρόν ανήκουν σε άλλη μορφή προστασίας όπως είναι το [[Δάσος Δαδιάς]] στον Έβρο κ.α. |
Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών που έχουν προταθεί να κηρυχθούν Εθνικοί δρυμοί αλλά προς το παρόν ανήκουν σε άλλη μορφή προστασίας όπως είναι το [[Δάσος Δαδιάς]] στον Έβρο κ.α. |
||
Στην |
Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο όρος '''Εθνικός δρυμός''' (αντί του όρου [[Εθνικό Πάρκο]] που χρησιμοποιείται διεθνώς) επειδή οι περισσότεροι δρυμοί αφορούν δασικές περιοχές (δρυμός - δρυς - βελανιδιά), ενώ για τις θαλάσσιες περιοχές που πλέον έχουν νομοθετηθεί ως προστατευόμενες χρησιμοποιείται ο όρος [[Θαλάσσιο Πάρκο]]. |
||
[[Κατηγορία:Εθνικά πάρκα]] |
[[Κατηγορία:Εθνικά πάρκα]] |
||
Έκδοση από την 16:08, 8 Νοεμβρίου 2009
Στην Ελλάδα η οριοθέτηση Εθνικών Δρυμών, δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία του 1950. Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το πέντε τοις εκατό της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού.
Στην Ελλάδα έχουν κυρηχθεί δέκα περιοχές ως Εθνικοί δρυμοί:
- Εθνικός δρυμός Ολύμπου
- Εθνικός δρυμός Πάρνηθας
- Εθνικός δρυμός Παρνασσού
- Εθνικός δρυμός Αίνου Κεφαλληνίας
- Εθνικός δρυμός Σουνίου
- Εθνικός δρυμός Οίτης
- Εθνικός δρυμός Λευκών Ορέων (Σαμαριάς)
- Εθνικός δρυμός Πίνδου (Βάλια Κάλντα)
- Εθνικός δρυμός Πρεσπών
- Εθνικός δρυμός Βίκου Αώου
Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών που έχουν προταθεί να κηρυχθούν Εθνικοί δρυμοί αλλά προς το παρόν ανήκουν σε άλλη μορφή προστασίας όπως είναι το Δάσος Δαδιάς στον Έβρο κ.α.
Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο όρος Εθνικός δρυμός (αντί του όρου Εθνικό Πάρκο που χρησιμοποιείται διεθνώς) επειδή οι περισσότεροι δρυμοί αφορούν δασικές περιοχές (δρυμός - δρυς - βελανιδιά), ενώ για τις θαλάσσιες περιοχές που πλέον έχουν νομοθετηθεί ως προστατευόμενες χρησιμοποιείται ο όρος Θαλάσσιο Πάρκο.