Κοντόσταυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 07:31, 30 Οκτωβρίου 2009

Ένα από τα σπουδαιότερα στρατιωτικά αξιώματα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν ο Κοντόσταυλος, ή κονόσταυλος, που κατείχε ιεραρχικά την τρίτη θέση μετά εκείνων του Πρωτοστάτορα και του Μέγα στρατοπεδάρχη. Το αξίωμα του κοντοσταύλου έφεραν όλοι οι διοικητές των βυζαντινών στρατευμάτων που απαρτίζονταν με Φράγκους μισθοφόρους.

Ετυμολογικά το αξίωμα αυτό προέρχονταν από το λατινικό «comestabulus». Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στο Βασίλειο της Νικαίας μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους. Στο Βυζάντιο εισήχθηκε μετά την ανάκτηση της Πόλης από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο το 1261. Επίσης ο τίτλος αυτός απαντάται και στο Δεσποτάτο του Μορέως με ακαθόριστα καθήκοντα. Στα βυζαντινά κείμενα βρίσκεται με διάφορες παραλλαγές όπως "κοντόσταβλος", "κονοσταύλος" και "κοντοσταύλος".

Αντίστοιχο αξίωμα στη Δύση υπήρχε μόνο στις Βασιλικές Αυλές και στις Φεουδαρχικές Αυλές όπως οι «κονετάμπλοι» (connétables) της Γαλλίας και οι «κοντεστάμπιλοι» (contestabili) της Ιταλίας. Οι Γάλλοι κοντόσταυλοι ακολουθούσαν ιεραρχικά αμέσως μετά τον Βασιλέα, η δε προσβολή του προσώπου τους που θεωρούταν ιερό, ενείχε την προσβολή προς τον ίδιο τον Βασιλέα, ιδιότητα που περιήλθε αργότερα στους Πρέσβεις.
Στη Δύση το αξίωμα αυτό το κατήργησε ο Βασιλεύς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΓ΄. Το επανέφερε όμως και το καθιέρωσε με μεγαλύτερη επισημότητα ο Μέγας Ναπολέων που αποτελούσε τότε και στρατιωτικό βαθμό στην αυλική ιεραρχία.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-Ένα από τα σπουδαιότερα στρατιωτικά αξιώματα στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] ήταν ο '''Κοντόσταυλος''', ή '''κονόσταθλος''', που κατείχε ιεραρχικά την τρίτη θέση μετά εκείνων του Πρωτοστάτορα και του Μέγα στρατοπεδάρχη. Το αξίωμα του κοντοσταύλου έφεραν όλοι οι διοικητές των βυζαντινών στρατευμάτων που απαρτίζονταν με [[Φράγκοι|Φράγκους]] μισθοφόρους.
+Ένα από τα σπουδαιότερα στρατιωτικά αξιώματα στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] ήταν ο '''Κοντόσταυλος''', ή '''κονόσταυλος''', που κατείχε ιεραρχικά την τρίτη θέση μετά εκείνων του Πρωτοστάτορα και του Μέγα στρατοπεδάρχη. Το αξίωμα του κοντοσταύλου έφεραν όλοι οι διοικητές των βυζαντινών στρατευμάτων που απαρτίζονταν με [[Φράγκοι|Φράγκους]] μισθοφόρους.
 Ετυμολογικά το αξίωμα αυτό προέρχονταν από το λατινικό «comestabulus». Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στο [[Βασίλειο της Νικαίας]] μετά την [[άλωση της Κωνσταντινούπολης]] από τους Φράγκους. Στο Βυζάντιο εισήχθηκε μετά την ανάκτηση της Πόλης από τον  [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]] το [[1261]]. Επίσης ο τίτλος αυτός απαντάται και στο [[Δεσποτάτο του Μορέως]] με ακαθόριστα καθήκοντα. Στα  βυζαντινά κείμενα βρίσκεται με διάφορες παραλλαγές όπως "κοντόσταβλος",  "κονοσταύλος" και "κοντοσταύλος".
-Αντίστοιχο αξίωμα στη Δύση υπήρχε μόνο στις Βασιλικές Αυλές και στις Φεουδαρχικές Αυλές όπως οι «κονετάμπλοι» (connetables) της [[Γαλλία]]ς και οι «κοντεστάμπιλοι» (contestabili) της [[Ιταλία]]ς. Οι  Γάλλοι κοντόσταυλοι ακολουθούσαν ιεραρχικά αμέσως μετά τον Βασιλέα, η δε προσβολή του προσώπου τους που θεωρούταν ιερό, ενείχε την προσβολή προς τον ίδιο τον Βασιλέα, ιδιότητα που περιήλθε αργότερα στους Πρέσβεις.<br>
+Αντίστοιχο αξίωμα στη Δύση υπήρχε μόνο στις Βασιλικές Αυλές και στις Φεουδαρχικές Αυλές όπως οι «κονετάμπλοι» (connétables) της [[Γαλλία]]ς και οι «κοντεστάμπιλοι» (contestabili) της [[Ιταλία]]ς. Οι  Γάλλοι κοντόσταυλοι ακολουθούσαν ιεραρχικά αμέσως μετά τον Βασιλέα, η δε προσβολή του προσώπου τους που θεωρούταν ιερό, ενείχε την προσβολή προς τον ίδιο τον Βασιλέα, ιδιότητα που περιήλθε αργότερα στους Πρέσβεις.<br>
 Στη Δύση το αξίωμα αυτό το κατήργησε ο Βασιλεύς της Γαλλίας  [[Λουδοβίκος ΙΓ΄]]. Το επανέφερε όμως και το καθιέρωσε με μεγαλύτερη επισημότητα ο [[Μέγας Ναπολέων]] που αποτελούσε τότε και στρατιωτικό βαθμό στην αυλική ιεραρχία.